«Καθώς θα περιπατής εις της Πούντας το φανάρι, εις το Κορντόν, το ξακουστό “Και” της Σμύρνης με τας τραγικάς αναμνήσεις και τα αιματοβαμμένα νερά τής προκυμαίας, της παραλίας της σφαγής και του πόνου και όχι ασφαλώς τού συνωστισμού -άπαγε τής βλασφημίας- και θα ακούς τους θρήνους της απελπισίας και την απόγνωσιν εκείνων των πατέρων και αδελφών μας με τον μπόγο εις το χέρι, μεταξύ ζωής και θανάτου, οι οποίοι τώρα, περιβεβλημένοι στολάς λευκάς, ευρίσκονται όλοι εις τον Παράδεισον - από τον επίγειον παράδεισον της Σμύρνης εις τον επουράνιον». Παραφράζοντες τόν Καβάφην, θά ἐλέγομεν ὅτι εἰς αὐτούς, καί ὄχι εἰς τούς θεούς, ἀναφέρεται τό ποίημά του «Ἰωνικόν», ὅπου λέγει: «Ὦ γῆ τῆς Ἰωνίας… Σάν ξημερώνῃ ἐπάνω σου πρωί αὐγουστιάτικο τήν ἀτμοσφαῖρα σου περνᾶ σφρίγος ἀπ᾿ τήν ζωή των».
προσφώνηση στον νέο Μητροπολίτη Σμύρνης κ Βαρθολομαίο
(11 Σεπτεμβρίου 2016)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου