Αν σε μια κοπέλα που έκανε, ας
πούμε, έκτρωση και μόλις εξομολογηθεί την αμαρτία της, εγώ ως πνευματικός τής
πω ότι είναι φόνισσα, ότι δολοφόνησε το παιδί της και ότι εφτά χρόνια δε θα
κοινωνήσει και κατόπιν τη βγάλω από το εξομολογητήριο, τι συνέπειες θα έχουν
όλα αυτά για την ψυχή της;
Ενώ αν της μιλήσω με αγάπη και στοργή, λέγοντάς της «Παιδί μου, δεν είναι σωστό αυτό που έκανες, είναι αμαρτία» και δεν της βάλω αμέσως κανόνα, αλλά τη συμβουλέψω και την ξαναδώ σε δεκαπέντε ημέρες η ένα μήνα σιγά – σιγά θα τακτοποιηθεί η ψυχή της.
Ο άνθρωπος
δεν πρέπει να φεύγει από την Εκκλησία πληγωμένος, αλλά θεραπευμένος!
Εγώ, πάτερ μου, δε μισώ τον άνθρωπο αλλά την αμαρτία».
Όσιος Ιάκωβος Τσαλίκης
Και για την αντιγραφή
π. Εφραίμ Τριανταφυλλόπουλος
π. Εφραίμ Τριανταφυλλόπουλος
2 σχόλια:
Καταπληκτικό. Σέ αὐτή τήν κατεύθυνση ἦταν καί ὁ Ἁγιος Πορφύριος. Ἄς προβληματισθοῦμε ὅλοι ἐμεῖς οἱ πνευματικοί.
Αυτό δεν είναι και το πνεύμα του Χριστού; Το δικαίωμα του δεσμείν που έδωσε την μιαν των Σαββάτων στους μαθητές,το έδωσε για να έχει νόημα το δικαίωμα του λύειν. Ποιόν κατεδίκασε μέσα στην Καινή Διαθήκη; Μόνο εκείνους που βεβήλωσαν τον οικο του Πατρός του. Και ο ίδιος προσδιόρισε την αποστολή του: "Ουκ ήλθον ίνα κρίνω τον κόσμον ,αλλ' ίνα σώσω τον κόσμον". αυτό ας γίνει μάθημα στους πνευματικούς.Αν θέλουν να είναι σωστοί στην αποστολή τους πρέπει να είναι θεραπευτές και όχι δικαστές
Δημοσίευση σχολίου