Έτσι και στης καρδιάς το καθάριο
Του Β. Χαραλάμπους
Ιστόρημα παλαιόν
στης Καλούγκα το βαθυπράσινο
στη μακρινή Ρωσσία
καταμεσίς στους Σκητιώτικους κήπους της Όπτινα.
σιμά στη γαληνεμένη λίμνη
την καλοκαιρινή εκείνη νύχτα
που ο στάρετς εκείνος Βαρσανούφιος
σιωπηλά στ’ ακρολίμνιο πλησίασε τον γέροντα Γεννάδιο
τον ολιγογράμματο για τους αγραμμάτους του κόσμου τούτου
που «μοναχά» το ψαλτήρι να διαβάζει είχε μάθει.
Κι ο γέρων εκείνος Γεννάδιος
το λιμνίσιο νερό κοιτάζοντας
χωρίς την παραπανήσια μακρυλογία
αρχίνισε ν’ αργοξηγά
πως σε τούτο το γαλήνιο και καθάριο νερό
του Θεού τη σοφία βλέπει
και πως καθώς τ’ ολοκάθαρο λιμνίσιο νερό
έτσι και στης καρδιάς το καθάριο
της Δόξης ο Κύριος
δεν καθρεφτίζεται μονάχα
αλλ΄ οίκον δικόν του την κάνει
μ’ αποκάρπι ουράνιο
την απερίγραπτον εκείνην χαρά και μακαριότητα.
«Και ταύτα αυτού λαλούντος »
την καλοκαιρινή εκείνη νύχτα
κοντά στη γαληνεμένη λίμνη
ο στάρετς Βαρσανούφιος εσιώπα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου