Η τραπεζαρία του Θεού - π. Νικόλαος Γιαννουσάς

 Η τραπεζαρία του Θεού

π. Νικόλαος Γιαννουσάς

 Ας ονειρευτούμε..

Φαντάσου έναν κόσμο, στον οποίο όλοι είναι ευγενείς και καλοσυνάτοι! Σκέψου οι άνθρωποι να ανταλλάσσουν ευχές μεταξύ τους και να χαίρονται βλέποντας ο ένας τον άλλο! Βάλε με το νου σου, όλοι να νιώθουν και να συμπεριφέρονται με οικειότητα μεταξύ τους. Ονειρέψου έναν κόσμο γεμάτο φως και χαρά, έναν κόσμο ανέμελο που να πλημμυρίζει αγάπη!

Και τώρα βγες από την ονειροπόληση και απόλαυσέ τα! Θα μου πεις: «Μου κάνεις πλάκα πάτερ, ναι; Όλα αυτά είναι μία ουτοπία!». Κάθε άλλο, θα σου απαντήσω χαμογελαστός.. Δες το σαν πρόκληση – πρόσκληση! Δες το σαν ένα πείραμα που μπορείς να συμμετάσχεις εντελώς δωρεάν! Άπειρες φορές.. Ξέρεις πού θα ζήσεις την «ουτοπία» του φωτός; Σε κάθε Ναό της πατρίδος μας, αμέσως μετά το «Δι΄ ευχών» που εκφωνεί ο ιερέας στο τέλος της Κυριακάτικης Θείας Λειτουργίας! Μη χαλιέσαι, διάβασε παρακάτω..

Δύο λεπτά προτού τελειώσει η Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία, κάτσε και παρατήρησε τι συμβαίνει γύρω σου.. ενώ πολλοί προσεύχονται, άλλοι σκέφτονται τις δουλειές τους, άλλοι ζυγίζουν τη ζωή τους, άλλοι μπορεί να νυστάζουν ή ακόμα και να βαριούνται!!! Και όμως, ξαφνικά και από το πουθενά, μόλις ο ιερέας εκφωνήσει το «Δι’ ευχών» ένας διακόπτης γυρίζει στις ψυχές όλων και τα πάντα αλλάζουν! Βουητό, χαμόγελα, ευχές, καλημέρες και άλλα πολλά! Φως, ζωντάνια, ευτυχία!

Φως, πολύ φως ξεχύνεται.. εσωτερικά και εξωτερικά.. ο τρελός χορός της Χάριτος δεν τσιγκουνεύεται και συμπαρασέρνει αισθήσεις, καρδιά και λογική.. ολόκληρη η ύπαρξη ξεσηκώνεται και οι σκόνες της καθημερινότητας, δίνουν τη θέση τους στο χαρωπό λαμπύρισμα των ματιών! Ναι!.. Τα μάτια όλων χαμογελούν! Τότε η ψυχή, με αληθινά ανείπωτο θαυμασμό, αναφωνεί: «πόσο όμορφος είναι ο κόσμος του Θεού! Σε ευχαριστώ Θεέ μου! Γλυκιά μου Παναγία, σε ευχαριστώ!».

Μην απορείς! Αυτοί που «πάνε» την Κυριακή στην Εκκλησία αυτά ζουν! Μόνο που αυτά τα αυτονόητα και φυσικά για αυτούς, την ίδια ώρα για τον υπόλοιπο πλανήτη είναι ακατανόητη «ουτοπία».

«Έρχου και ίδε» είπε κάποτε ο Χριστός και το ίδιο λέει και σήμερα. Μόνο που «ίδε» δε σημαίνει «διάβασε στο διαδίκτυο», «ασπάσου τις απόψεις των γύρω σου» ή «όταν πάρω σύνταξη θα ασχοληθώ»!

Μην ανησυχείς, δεν θα βομβαρδιστείς με φιλοσοφίες και ευχολόγια. Απλά και μόνο μία πρόταση έκανα. Μπες στην Εκκλησία, βρες τον ιερέα της ενορίας και μίλησέ του. Για εσένα που ήδη ζεις την πνευματική ζωή της Χάριτος, τί να σου πω; Συγχαρητήρια!!! Βρήκες την «Ιθάκη» σου, όπως θα έλεγε ο Καβάφης!

Κάθε φορά που κάνεις επίσκεψη στο σπίτι του Θεού, φεύγεις με πνευματικά δώρα. Άλλα δώρα γίνονται αντιληπτά και άλλα όχι. Και ενώ η λογική συνήθως αδυνατεί να αποκωδικοποιήσει τα υπερφυσικά και υπερκόσμια συμβάντα της Θείας Λατρείας, εντούτοις η ψυχή συμμετέχει κανονικά και τρέφεται αχόρταγα από αυτά. Και μη σου πει κάποιος: «έλα μωρέ, πήγαινε και άναψε ένα κερί σε κάποιο εκκλησάκι, το ίδιο είναι».. όχι.. δεν είναι καθόλου το ίδιο.. με το κερί ζητάς από τον Θεό και ο Θεός σε ακούει.. με το κερί όμως δεν ξεδιψά η ψυχή.. Η ψυχή ξεδιψά ΜΟΝΟ στη Θεία Λειτουργία.. Στη Θεία Λειτουργία που η ψυχή λατρεύει και δοξάζει και ευχαριστεί τον Θεό.. εκεί που δεν ζητάς διαρκώς ως κακομαθημένο παιδί από τον Θεό, αλλά ΔΙΝΕΙΣ στον Θεό την αγάπη σου!!! Και ο Θεός χαίρεται! Και είναι αυτή η χαρά που επιστρέφει και μετά τρέφει την ψυχή σου.

Λοιπόν, την επόμενη φορά που θα ακούσεις την καμπάνα της Εκκλησίας, σκέψου ότι ο Θεός παραθέτει γεύμα στην ψυχή σου!

Τόσο απλά...