Οι Καστελλοριζιοί δεν είναι μόνοι - Γιώργος Ν. Παπαθανασόπουλος

 Οι Καστελλοριζιοί δεν είναι μόνοι

Γιώργος Ν. Παπαθανασόπουλος

Το Καστελλόριζο είναι το νησί στο οποίο κυρίως προσκρούουν οι επεκτατικές βλέψεις της Τουρκίας στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Το Καστελλόριζο επισήμως ονομάζεται Μεγίστη, αφού είναι το μεγαλύτερο νησί στην περί αυτού συστάδα δεκατεσσάρων νήσων, νησίδων και βραχονησίδων. Τα χωρικά ύδατα, η υφαλοκρηπίδα και η ΑΟΖ που έχει, κατά το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, είναι κάρφος στα όμματα της σημερινής τουρκικής ηγεσίας και, αν μπορούσε να τo αφανίσει, θα το έκαμε ευχαρίστως...

Η σύγχρονη Τουρκία στα σχέδιά της έχει απέναντί της την αποφασιστικότητα όλων των Ελλήνων, και ειδικότερα των φιλειρηνικών και φιλήσυχων Καστελλοριζίων. Οι ηρωικοί κάτοικοι του νησιού ξέρουν ότι δεν είναι μόνοι τους και αυτό τους δημιουργεί ασφάλεια και ηρεμία. Απόδειξη του έμπρακτου ενδιαφέροντος των Πανελλήνων είναι οι πολλές εκδηλώσεις που διεξήχθησαν φέτος στο νησί, με τη συμμετοχή κρατικών και ιδιωτικών φορέων. Θα αναφέρουμε τις πιο πρόσφατες. Τον Αύγουστο το Ιδρυμα της Βουλής των Ελλήνων, το Ελληνικό Ιδρυμα Ιστορικών Μελετών και ο Δήμος Μεγίστης διοργάνωσαν έκθεση με θέμα «Η αττική γη υποδέχεται τους πρόσφυγες του ’22».

Στο τέλος του ιδίου μηνός διεξήχθη το 7ο Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Καστελλορίζου «Πέρα από τα Σύνορα», φεστιβάλ στο οποίο υπήρξαν 790 υποψηφιότητες από 100 διαφορετικές χώρες. Χορηγοί ήταν κρατικοί φορείς και διάφορες πρεσβείες στην Αθήνα. Τον περασμένο Σεπτέμβριο πραγματοποιήθηκε με επιτυχία το 1ο Φεστιβάλ Γρίφων, το οποίο, κατά τους διοργανωτές, αποδείχθηκε εθνικής σημασίας επιστημονικό γεγονός. Σημειώνεται ότι ο μαθηματικός Πανταζής Χούλης, πρώην καθηγητής του Πανεπιστημίου Δυτικής Αυστραλίας και τώρα συνεργάτης του Πανεπιστημίου Κρήτης, ίδρυσε στο Καστελλόριζο Μουσείο Γρίφων, το οποίο διαθέτει μία από τις μεγαλύτερες συλλογές γρίφων παγκοσμίως. Το φετινό Φεστιβάλ Γρίφων έκλεισε με τη θέληση των διοργανωτών να γίνει θεσμός, που θα φέρει το νησί στο κέντρο του παγκόσμιου επιστημονικού ενδιαφέροντος και θα εξαγάγει πολιτισμό. Τον ίδιο μήνα, Σεπτέμβριο, η «TΗΕ TEΛOΣ SOCIETY», μια ιδιωτική πρωτοβουλία με ιδρύτρια και κινητήρια δύναμη τη Γεωργία Κοτρέτσος (γεννημένη το 1978 στη Θεσσαλονίκη, με καταγωγή από την Αρχαία Ολυμπία) οργάνωσε πολιτιστική δράση στο Καστελλόριζο. Κατ’ αυτή προσκλήθηκαν δέκα πρόσωπα, νέα στην ηλικία τα περισσότερα, από το χώρο του πολιτισμού, για μια σειρά ερευνητικών και πειραματικών ασκήσεων. Ηταν μια προσπάθεια παρατήρησης και ερμηνείας του σύγχρονου πολιτισμού από το Καστελλόριζο, το ανατολικότερο άκρο της Ελλάδας και της Ευρώπης. Η δράση επεκτάθηκε στα νησιά της Ρω και της Στρογγυλής, στην οποία διεξήχθη για πρώτη φορά πολιτισμική δράση.

Η διακεκριμένη ιστορικός της τέχνης Γεωργία Κακούρου-Χρόνη συμμετείχε στην εν λόγω δράση και σε ερώτηση εφημερίδας δήλωσε ότι και στο Καστελλόριζο αποδεικνύεται η συνέχεια του Ελληνισμού: «Ακολουθώντας τ’ αχνάρια του χρόνου (διαδρομές σε σηματοδοτημένα και μη μονοπάτια του Καστελλόριζου, που κάλυψαν τουλάχιστον τριάντα χιλιόμετρα), ανταμώθηκα με μυκηναϊκά κυκλώπεια τείχη, λακκοειδείς και σκαλισμένους τάφους, πατητήρια, εκκλησάκια… Προϊστορικό, αρχαίο, βυζαντινό και νεότερο παρελθόν».

   Μακάρι και οι Μητροπόλεις της Εκκλησίας της Ελλάδος να δώσουν το "παρών" σε δράσεις στο Καστελλόριζο, σε συνεργασία με τη νεοσύστατη Μητρόπολη Σύμης, στην οποία αυτό ανήκει εκκλησιαστικά. Η Σύμη είναι σε ικανή απόσταση, που κάνει δύσκολη την επικοινωνία και ανήκει στο κλίμα του Οικ. Πατριαρχείου, το οποίο είναι εμπερίστατο. Θα μπορούσαν να δείξουν τη συμπαράστασή τους και οι Μητροπόλεις της Κρήτης, που ανήκουν και αυτές στο κλίμα του Φαναρίου. Προκαλεί πάντως εντύπωση πως το Καστελλόριζο ανήκει εκκλησιαστικά στη Μητρόπολη Σύμης και όχι στην πολύ εγγυτερά της Μητρόπολη Ρόδου.-