Από σήμερα, 21
Νοεμβρίου, ψάλλονται οι Καταβασίες των Χριστουγέννων.
Σε μεταφορά στα Νέα Ελληνικά
Μητροπολίτης Νέας Σμύρνης Συμεών
Ὠδὴ α΄.
Ὁ Χριστός γεννιέται· δοξάστε Τον!
Ὁ Χριστός κατεβαίνει ἀπό τούς οὐρανούς·
προϋπαντῆστε Τον!
Ὁ Χριστός φανερώνεται πάνω στή γῆ·
ὑψωθεῖτε πάνω ἀπό τά γήινα!
Δοξολογῆστε τόν Κύριο ὅλοι οἱ κάτοικοι τῆς γῆς
καί ἀνυμνῆστε Τον μέ χαρά,
τά διάφορα ἔθνη, γιατί ’ναι δοξασμένος.
Ὠδὴ γ΄.
Στόν Υἱό πού γεννήθηκε ἀπό τόν Πατέρα ἀπαθῶς,
προτοῦ νά ὑπάρξει χρόνος,
καί τελευταῖα σαρκώθηκε
ἀπό τήν Παρθένο χωρίς ἀνδρικό σπέρμα,
στόν Χριστό καί Θεό ἄς φωνάξουμε δυνατά:
Σύ, Κύριε, πού μᾶς δυνάμωσες καί μᾶς δόξασες
εἶσαι ὁ μόνος ἅγιος!
Ὠδὴ δ΄.
Χριστέ, βλάστησες ἀπό τήν Παρθένο
σάν λουλούδι ἀπό τό κλαδί,
πού προῆλθε ἀπό τή ρίζα τοῦ Ἰεσσαί·
ὁ ἄυλος Θεός, τόν ὁποῖο ὑμνοῦν τά πάντα,
ἦρθες στόν κόσμο, παίρνοντας σάρκα ἀπό τήν Παρθένο
πού δέν γνώρισε ἄνδρα,
σάν ἀπό πυκνόφυτο καί σκιερό βουνό.
Δόξα, λοιπόν, ἁρμόζει στή δύναμή Σου, Κύριε.
Ὠδὴ ε΄.
Κύριε, ὄντας Θεός τῆς εἰρήνης
καί φιλεύσπλαχνος Πατέρας,
μᾶς ἔστειλες τόν Ἀγγελιαφόρο τῆς μεγάλης Βουλῆς σου
γιά νά μᾶς παρέχει τήν εἰρήνη.
Γι’ αὐτό, Φιλάνθρωπε, κι ἐμεῖς
πού ὁδηγηθήκαμε στό φῶς τῆς θεογνωσίας,
ξυπνώντας νωρίς μές στή νύχτα,
Σέ δοξολογοῦμε.
Ὠδὴ ς΄.
Τό θαλάσσιο κῆτος ἀπέβαλε σάν ἔμβρυο τόν Ἰωνᾶ
ἀπό τήν κοιλιά του, ὅπως ἀκριβῶς τόν δέχτηκε.
Ἀλλά καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ,
πού κατοίκησε κι ἔλαβε σῶμα στήν κοιλιά τῆς Παρθένου,
πέρασε μέσα ἀπ’ αὐτήν καί τήν διατήρησε ἄθικτη.
Διότι, καθώς δέν γεννήθηκε ἀπό ρεύση,
διαφύλαξε ἀβλαβή αὐτήν πού τόν γέννησε.
Ὠδὴ ζ΄.
Οἱ τρεῖς νέοι πού ἀνατράφηκαν μέ εὐσέβεια
καταφρόνησαν τή βλάσφημη διαταγή
καί δέν φοβήθηκαν τήν ἀπειλή τῆς φωτιᾶς.
Ἀντίθετα, εὑρισκόμενοι μές στό ἀναμμένο καμίνι, ἔψαλλαν:
Ὁ Θεός τῶν Πατέρων μας εἶσαι δοξασμένος!
Ὠδὴ η΄.
Τό καμίνι πού ἐξέπεμπε δροσιά ἦταν τύπος
πού προεικόνιζε ἕνα παράδοξο θαῦμα.
Διότι ὅπως αὐτό δέν ἔκαψε τούς νέους πού δέχτηκε μέσα του,
ἔτσι δέν ἔκαψε τό πῦρ τῆς Θεότητος
τήν κοιλία τῆς Παρθένου στήν ὁποία εἰσῆλθε.
Γι’ αὐτό κι ἐμεῖς ἄς ψάλουμε μέ ὕμνους:
Ὁλάκερη ἡ κτίση ἄς δοξάζει τόν Κύριο
κι ἄς τόν ὑπερυψώνει σέ ὅλους τούς αἰῶνες.
Ὠδὴ θ΄.
Βλέπω ἕνα γεγονός μυστηριῶδες, ἐκπληκτικό καί θαυμαστό!
Τό σπήλαιο τῆς Βηθλεέμ νά γίνεται οὐρανό,
ἡ Παρθένος Μαρία χερουβικός θρόνος.
Καί ἡ φάτνη τοῦ σπηλαίου ὁ τόπος,
ὅπου ξάπλωσε αὐτός πού τίποτε στόν κόσμο δέν μπορεῖ
[νά τόν χωρέσει,
δηλαδή ὁ Χριστός καί Θεός,
τόν ὁποῖο οἱ πιστοί ὑμνολογώντας μεγαλύνουμε.
Ἀφθαρσίας πηγή: Καταβασίες Δεσποτικῶν καί Θεομητορικῶν ἑορτῶν, Κείμενο - μετάφραση - σχόλια
Ἀθήνα: Ἐν πλῷ, 2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου