Ένας «καινούργιος»
χρόνος...
π. Θεοδόσιος Μαρτζούχος
ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ 2023
Για τους φιλοσοφούντες ο χρόνος εννοείται «ως η ακαθόριστη κίνηση της ύπαρξης και των γεγονότων στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον, ως σύνολο». Παλαιότερα φιλοσοφικές θεωρίες (Αριστοτέλης: Φυσικά, Στωϊκοί ενάντια στους Επικούριους, Αυγουστίνος, Λάϊμνιτς, Κάντ, Μπεργκσόν, κλπ) και πλησιέστερα... χρονικώς σε μας, φυσικοεπιστημονικές αντιλήψεις και ερμηνείες για τον χρόνο, προσπαθούσαν και μάλιστα επέμεναν ότι θα δώσουν απάντηση! Οι παλαιότερες διανοητικές και οι νεώτερες επιστημονικές πολλές φορές τοποθετήσεις το μόνο που κάνουν είναι να μεταθέτουν το βάρος του θέματος από το... Τι κάνω, μέσα στο πλαίσιο που βρίσκομαι, στο... Τι είναι, το πλαίσιο που βρίσκομαι! Είχε δίκιο ο Αυγουστίνος που ψιλοειρωνεύεται γράφοντας: «Τι είναι λοιπόν ο χρόνος; Αν δεν με ρωτά κανείς... γνωρίζω! Αν όμως πρέπει να εξηγήσω σε κάποιον που με ρωτά... δεν γνωρίζω»!! Τελικώς το βίωμα στην περίπτωση του χρόνου, με την άλφα ή βήτα ερμηνευτική του εκδοχή, παραμένει στη βάση: ...Τι επενδύω και τι «φτιάχνω» στο χρόνο που μου δόθηκε;;
Πέραν της φιλοσοφίας και της επιστήμης, για τους χριστιανούς, το κλειδί κατανόησης του μυστηρίου που μας περιβάλλει, συναρτάται με τον χρόνο ζωής μας και την πρόσληψη του Μυστηρίου του Χριστού. Αυτό είναι η σημασία και η ερμηνεία του χρόνου της Εκκλησίας (του χρόνου του Αγίου Πνεύματος) «μεταξύ του "ήδη γενομένου" και του "όχι ακόμα"! Μεταξύ της ήδη κεκτημένης νίκης και της τελικής ολοκληρώσεως! Μεταξύ της Αναστάσεως του Χριστού και της καινής κτίσεως» (Oscar Cullman: Χριστός και Χρόνος).
Στην αρχή λοιπόν μέτρησης του
καινούργιου χρόνου 2023, εμείς αφήνοντας την ερμηνευτική πάλη, για το τι είναι
ο χρόνος, ας μπούμε στην πάλη σωστής «εκμετάλλευσης» και «επένδυσης» του χρόνου
που μας δίνεται. Ανάμεσα στην δωρεά–παροχή του ταλάντου, και στην «απόδοση
λογαριασμού» χρήσεως του ταλάντου, ας αγωνιστούμε να ωριμάσουμε στην τοποθέτηση
ότι, το μεσοδιάστημα, είναι συνθήκη αυτογνωσίας και όχι... κάτεργο
καταναγκαστικής πορείας–εργασίας! Είναι χαρά, όχι υποχρέωση. Είναι αγώνας
ομοίωσης με Τον Άχρονο, ώστε να συνυπάρξουμε μαζί Του, όταν και για μας δεν θα
έχει σημασία ο χρόνος... όπως και αν ερμηνεύεται!
Απλώς σε μας ο χρόνος μάς
μαθαίνει ότι η ομορφιά είναι επιφανειακή... η ασχήμια όχι!! Και ότι πρέπει να
αγωνιστούμε για μια ομορφιά, που δεν θα εξαρτάται, αλλά και θα αντιστέκεται
στον χρόνο... μεγαλώνοντας! Μια ομορφιά που ο xρόνος δεν θα την «δαμάζει»
(πανδαμάτωρ χρόνος) ούτε θα την συντρίβει, αλλά θα την... «ξελαμπικάρει», θα
την λαμπρύνει δηλαδή, και θα την κάνει μόνιμη. Και θα ισχύει αυτό που έλεγε μια
όμορφη και έξυπνη γυναίκα: «Όταν ήμουν μοντέλο, δεν ήμουν πρότυπο ομορφιάς»!!
Ο χρόνος στα όρια που θα έχει για
μας (καθένας έχει «τον δικό» του χρόνο! Άλλος πεθαίνει νέος και άλλος
εσχατόγερος!... Μυστήριο...!!) μας διδάσκει ότι είμαστε πάντα ελεύθεροι να
αλλάξουμε γνώμη και να διαλέξουμε άλλο μέλλον και τελικώς και... άλλο παρελθόν!
Ο Χριστός με την μετάνοια μάς δίνει δυνατότητα εισόδου και θεραπείας σ’ ένα
«τετελεσμένο» παρελθόν, δείχνοντας έτσι την άπειρη αγάπη Του.
Τώρα λοιπόν που αρχίζει ένα
καινούργιο διάστημα, ας ξεκινήσουμε αυτόν τον αγώνα ουσιαστικής ομορφιάς χωρίς
«πάντα να βρίσκουμε... κάτι, για να ξεγελιόμαστε ότι ζούμε» (Σ. Μπέκετ:
Περιμένοντας τον Γκοντό) αλλά να «βρίσκουμε» την ομορφιά του Χριστού που θα μας
κάνει την ζωή άξια να την ζούμε.
Στην αρχή λοιπόν του καινούργιου
χρόνου, ας Τον παρακαλέσουμε αγαπητικά:
Θεέ μου, τελειώνω το χρονικό
διάστημα 2022 γονατιστός, ζητώντας συγγνώμη για όλα τα σφάλματα αυτού του
περασμένου χρόνου.
Αναγνωρίζω ότι καταχράσθηκα
πολλές από τις ώρες και στιγμές που μου χάρισες. Χωρίς ν’ αποθαρρυνθώ, θέλω να
αρχίσω το νέο έτος, που θα μου δώσεις, με ενθουσιασμό και αγάπη.
Από σήμερα θα προσπαθήσω
ανεπιφύλακτα να δέχομαι ό,τι η Θεϊκή σου καλωσύνη θελήσει να μου στείλει. Να το
δέχομαι με πλήρη εγκατάλειψη στο θέλημά Σου.
Δώσε μου μόνο τη χάρη και τη
δύναμη, να Σε αγαπώ πάντα καλύτερα και τελειότερα, αφού μόνο στην υπηρεσία Σου
βρίσκεται η αληθινή μου ευτυχία και μόνο τηρώντας το νόμο Σου, θα έχω ένα
ουσιαστικό και ευτυχισμένο χρόνο, και θα μάθω ότι τελικά «πρέπει κανείς να
αρχίσει να αγαπά για να μην αρρωστήσει» (Sig. Freud).
Με αγάπη και ευχές για μια καλή,
ουσιαστική και θυσιαστική νέα χρονιά
Ο εφημέριος σας
π. Θεοδόσιος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου