Την πλάνην αφέμενος, την
των Περσών νουνεχώς, τη πίστει προσέδραμες, τη του Χρίστου ευσεβώς, σοφέ Αναστάσιε,
όθεν και εν ασκήσει, διαπρέψας ενθέως, ήθλησας υπέρ φύσιν, και τον όφιν
καθείλες διό διπλώ στεφάνω, θεόθεν εστεφάνωσαι.
Δοξαστικόν
Ήχος πλ. Δ’
Τω Θεώ προωρισμένος, και τω σοφώ Παύλω μεμαθητευμένος, εμυήθης τα θεία, καλώς πολιτευσάμενος, και την πίστιν μέχρις αίματος, ανενδοιάστως σαφώς ενστερνισάμενος, πιστός τα προς τον Θεόν Αρχιερεύς ανεδείχθης, Τιμόθεε Απόστολε, όθεν τους ειδωλομανούντας ελέγξας, ροπάλοις και λίθοις καταικιζόμενος, έτυχες του μαρτυρίου των στεφάνων. Διό Παμμάκαρ πρέσβευε, υπέρ ημών των εν πίστει τελούντων, την πάνσεπτον μνήμην σου.
Ο Οίκος
Ως αλιεύς εμπειρότατος, τα
της χάριτος ήπλωσε δίκτυα Παύλος ο μέγας Απόστολος, και τον θεηγόρον, ώσπερ
θήραμα άγιον, είλκυσε πριν Τιμόθεον· και συν τούτω τα πέρατα περιερχόμενος, εκ
του φάρυγγος είλκυσε του διαβόλου τους δεξαμένους της Πίστεως τον λόγον, εν οις
ην και ο γενναίος Αναστάσιος· πιστεύσας γαρ, των Περσών την πλάνην κατέλιπε
πάσαν, και του Χριστού το όνομα επ’ ώμων εβάστασεν· όθεν χάριτι θεία απελαύνει
τα ψυχικά ημών πάθη, και νόσους του σώματος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου