Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου 2023

ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΑΣΠΑΣΜΟΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟΣ ΣΤΟΝ ΚΛΗΘΕΝΤΑ ΕΙΣ ΤΑ ΑΝΩ ΓΕΡΜΑΝΟ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟ τ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΗΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΩΛΕΝΗΣ - ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΟΤΤΑΔΑΚΗΣ

ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΑΣΠΑΣΜΟΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟΣ
ΣΤΟΝ ΚΛΗΘΕΝΤΑ ΕΙΣ ΤΑ ΑΝΩ  ΓΕΡΜΑΝΟ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟ
τ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΗΛΕΙΑΣ  ΚΑΙ  ΩΛΕΝΗΣ         

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ  ΚΟΤΤΑΔΑΚΗΣ


            Μικρή αναφορά αγάπης, ευχαριστίας, δοξολογίας του Θεού, για την πολυετή δημιουργική παρουσία Γερμανού Β΄ ως «Άγγελου της Λυχνίας του Χριστού», Επίσκοπου-Μητροπολίτη Ηλείας και Ωλένης, «στην Εκκλησία του Θεού που παροικεί εκεί». Του Ιωάννη Παρασκευόπουλου, από το γραφικό χωριό Καρδαμάς, Β. Δυτικό άκρο του ταυτώνυμου νομού, καρπού -1932- της συζυγικής αγάπης Γεωργίου και Κωνσταντίνας, γονέων του ευλαβών. Παιδιόθεν όμως «εκλεκτού» του Θεού ως ευδιάκριτα μαρτυρεί η χρονολογική αλυσίδα που ακολουθεί.

      1946-53, στην Εκκλησιαστική Σχολή Κορίνθου σπουδαστής. 1953-58, στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών φοιτητής, συμφοιτητής. 1958-1960, στην 110 ΠΜ -Αρχισμηνίες- Ανθυποσμηναγοί αμφότεροι, νεόκοποι θεολόγοι, λίαν εγγύς, φίλοι, αδελφοί. Οι ωραίες βυζαντινές μελωδίες του στο Εκκλησάκι του Αεροδρομίου στην ακοή μου έως νυν. 1960, Ιωάννης Παρασκευόπουλος, Μοναχός Γερμανός, και Διάκονος, και Πρεσβύτερος-Αρχιμανδρίτης. 1961-1980, είκοσι χρόνια, «εκ μέσης καρδίας» Λειτουργός, Πνευματικός συνετός, Ιεροκήρυκας απλός στο λόγο, τουτέστιν κατανοητός! Και εδώ,  και εκεί, και όπου το χρέος καλεί! Και, της Κοινωνικής διακονίας- «της ευποιίας και κοινωνίας» -Εβρ.13,16- σε γραμμή, «μανθανέτωσαν και οι ημέτεροι καλών έργων προϊστασθαι εις τας αναγκαίας χρείας, ίνα μη ώσιν άκαρποι» -Ττ.3,14- πρωτοστάτης θερμουργός! 1981-2022, σαράντα χρόνια Επίσκοπος -Μητροπολίτης- Ηλείας και Ωλένης, τοπική εκκλησιαστική κορυφή, με πολικό του αστέρα το του Χριστού: «Μεγάλος ανάμεσα σας, ο υπηρέτης όλων σας, και πρώτος ανάμεσα σας, ο δούλος όλων σας» -Μτ.20,27.

Και σε Απ. Παύλου προδιαγραφές.  «Ανέγκλητος -αδιάβλητος- ως Θεού οικονόμος … φιλόξενος, φιλάγαθος, σώφρων, δίκαιος … αντεχόμενος του κατά την διδαχήν πιστού λόγου-προσηλωμένος στην παραδοθείσα διδαχή -«ίνα δυνατός η, και παρακαλείν εν τη διδασκαλία τη υγιαινούση, και τους αντιλέγοντας ελέγχειν» -Ττ.1,7. Με παρρησία προς κάθε κατεύθυνση, και ψηλά και χαμηλά. Και στο «αδιαλείπτως προσεύχεσθε», γόνατα στο «ταμιείον» τε, και στην Αγία Αναφορά, και για θέματα ευρύτερα και ακανθώδη, και για πολύτροπης δοκιμασίας των πιστών προσωπικά, ειρηνικός.  

     Μερικά χρόνια πριν, υπηρετεί ως Σχολική Σύμβουλος των Αγγλικών στην Ηλεία η μεγάλη κόρη μου Μαριάνθη. Τον επισκέπτεται να ευλογηθεί. «Άγιος άνθρωπος, γαλήνιος, ειρηνικός, σαν από, ή, σε άλλο κόσμο»! Ήταν η δική της αίσθηση, η εμπειρία της. Αυτό αρκεί!

******   ***   ******

            Απλό σερφάρισμα στην Ιστοσελίδα της Μητρόπολης Ηλείας και Ωλένης, και αναπηδούν ο ένας κατόπιν του άλλου οι δημιουργικοί βηματισμοί του σε όλες τις όχι λίγο μικρές, και όχι λίγο βαριές εκκλησιαστικές κι ευρύτερες ευθύνες του. Είκοσι χρόνια Πρεσβύτερος-Αρχιμανδρίτης, σαράντα χρόνια «Άγγελος της Λυχνίας του Χριστού», Επίσκοπος-Μητροπολίτης «της Εκκλησίας του Θεού που παροικεί» στην περιφέρεια Ηλείας και Ωλένης, χρόνια εξήντα σε : «Όλα για τη δόξα του Χριστού»! Εξήντα χρόνια ανταπόκρισης στην ευλογία Του. «Ουχ υμείς με εξελέξασθε, αλλ’ εγώ εξελεξάμην υμάς» -Ιω.15,16. Εξήντα χρόνια αφανώς, και «εις τα άνω» στο ενενηκοστό πρώτο. «Ότι προέφθασας αυτόν εν ευλογίαις χρηστότητος … και έδωκας αυτώ μακρότητα ημερών» -Ψ20.4,5.

        Μικρή αναφορά αγάπης … και κλείνει ad hoc. α. Πανδημία Κοβιτ19. Παρρησία για τη βαρύτατη αντί-χριστιανική απερισκεψία-ανευθυνότητα πολλών κληρικών τε και λαϊκών στα του εμβολιασμού Αλλά και. «Πολύ λυπήθηκα μαζί σας δια τον πρόσκαιρον αποχαιρετισμόν του γαμπρού σας και δικού μας Δασκάλου, και δικού μου συνεργάτη … Έκανα κι εγώ προσευχή … Τώρα θα συνεχίσω να προσεύχωμαι και καθ’ ημέραν δια την ανάπαυσή του … Αλλά και δια την Μαριάνθη και τα παιδιά της, και για το δικό σας κουράγιο θα προσεύχωμαι, Θανάση». Και τέλεσε μνημόσυνο και μίλησε στα σαράντα του. Επίσκοπος του «αδιαλείπτως προσεύχεσθε», που πατάει στη γη, και κρατάει με τον ουρανό ανοιχτή γραμμή, «και για πολύτροπης δοκιμασίας των πιστών προσωπικά». Όσους πολλούς αυτό αφορά.  β. Ουκρανικής τραγωδίας ώρες-μέρες  οδυνηρές. Και το μάτι μου παίρνει κάτι σχετικό με το Ευαγγέλιο της Κυριακή των Απόκρεω -«Ξένος ήμην- ελάχιστος αδελφός του Χριστού -και συνηγάγετέ με» -Μτ.25,35. Στη Μονή Σκαφιδιάς ετοιμάζει καταφυγή. γ. Και στον Κοινωνικό Απολογισμό της Μητροπόλεως έτους 2021 ματιά απλή. 7.318.585,49 Ευρώ. Και από πού, και πού, και τι και πώς, αναλυτικώς και σαφώς. Τέλος, επίσης πήρε το μάτι μου ότι, ο «Άγγελος της Λυχνίας του Χριστού» Ηλείας και Ωλένης, Επίσκοπος-Μητροπολίτης Γερμανός Β΄, είναι «Πρόεδρος της Συνοδικής Επιτροπής επί της Κοινωνικής Προνοίας και Ευποιίας» της Ελλαδικής Εκκλησίας. Και αναρωτήθηκα και είπα. «Αλήθεια ποια εκκλησιαστική θέση ευθύνης πιο τιμητική από αυτή»!

Με «την αγάπην την πρώτην», ην ουκ αφήκα …

Αθανάσιος Κοτταδάκης

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Σοφός Ιεράρχης με αίσθημα ευθύνης ως το τέλος του για το ποίμνιο που του ανέθεσε ο Κύριος. Φιλάνθρωπος και ελεήμων. Ο Παράδεισος του αξίζει. Ας μην μας ξεχνά τώρα που είναι ο πρεσβευτής μας στον Ουρανό.

Ανώνυμος είπε...

Από τους λίγους και τους εκλεκτούς.
Αιωνία η μνήμη του!

Ανώνυμος είπε...

Κλαίει η Ηλεία, κλαίνε τα ευεργετιθέντα μέλη των Ευγηρείων και τα των ιδρυμάτων.

Ανώνυμος είπε...

Ο επικήδειος του Βουλευτή Ηλείας Μιχάλη Κατρίνη είπε πολλά με λίγα λόγια για την κοινωνική προσφορά του Μητρ. Γερμανού
«Ο μακαριστός Μητροπολίτης Γερμανός ήταν πάντα εκεί, στα δύσκολα.
Με εμψυχωτικό και παρηγορητικό λόγο, με φιλανθρωπικό και κοινωνικό έργο, με προσφορά αγάπης και αλληλεγγύης προς όλους αδιακρίτως.
Με ακλόνητη πίστη.
Ήταν εκεί σε κάθε δύσκολη στιγμή για να προσφέρει ό,τι μπορούσε.
Ήταν εκεί στις λύπες αλλά και στις χαρές……
Ήταν παρών και είχε σαφείς θέσεις για την προστασία της δημόσιας υγείας, κατά την πρώτη περίοδο της πανδημίας, μια περίοδο αβεβαιότητας και αμφίθυμων απόψεων, ενώ υποστήριξε στη συνέχεια και τον εμβολιασμό. Χάρη σε αυτή του τη στάση, σώθηκαν ζωές.
Ήταν παρών όταν χρειάστηκε να φιλοξενηθούν πρόσφυγες και μετανάστες, για να υποδεχθεί με την καρδιά του, με αυθεντική χριστιανική αγάπη, ψυχές κατατρεγμένες, φοβισμένες, ταλαιπωρημένες….
Αιωνία του η μνήμη και ανάπαυση εν σκηναίς δικαίων»