Σήμερα, Παρασκευή προ των Βαΐων, παραμονή της εγέρσεως του Λαζάρου, η Εκκλησία τιμά τη μνήμη των Μαρτύρων Καλλιοπίου, Ακυλίνας, Ρουφίνου διακόνου και των συν αυτοίς εν Σινώπη διακοσίων μαρτύρων, και του Οσίου Σάββα του νέου, του εν Καλύμνω ασκήσαντος, ο οποίος γεννήθηκε το έτος 1862 μ.Χ. στην Ηρακλείτσα της περιφέρειας Αβδίμ της Ανατολικής Θράκης από απλοϊκούς γονείς.
Ποθούσε να ζήσει ολοκληρωτικά για το Νυμφίο Χριστό και να ακολουθήσει την οδό του μοναχισμού. Μετέβη στη Σκήτη της Αγίας Άννας, στο Άγιον Όρος, όπου έζησε για δώδεκα έτη ασκούμενος προσευχόμενος αδιάλειπτα.
Επισκέφθηκε τους Αγίους Τόπους. Μόλις αντίκρισε τον Πανάγιο Τάφο τον κατέλαβε δέος. Ελπίζοντας πάντα στη βοήθεια του Θεού, εισήλθε στη Μονή του Αγίου Γεωργίου Χοζεβά, όπου εκάρη μοναχός το 1890 μ.Χ. και αργότερα, το έτος 1894, εστάλη από τον ηγούμενο της Μονής, Καλλίνικο, στη Αθωνική Σκήτη της Αγίας Άννας, για να διδαχθεί την αγιογραφία από τον αρχιμανδρίτη Άνθιμο.
Το 1902 ο Όσιος Σάββας χειροτονείται διάκονος και το επόμενο έτος πρεσβύτερος. Διακονεί για τέσσερα έτη ως εφημέριος της Θεολογικής Σχολής του Τιμίου Σταυρού, όπου γνωρίζεται με τον αρχιμανδρίτη Χρυσόστομο Παπαδόπουλο, τον μετέπειτα Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος.
Αφού Επανέρχεται στη μονή Χοζεβά, μεταβαίνει στη νήσο Πάτμο, όπου ιστορεί δύο εικόνες στο Καθολικό της Μονής. Πληροφορείται ότι τον αναζητεί ο Άγιος Νεκτάριος, Μητροπολίτης Πενταπόλεως. Κι από την Αθήνα μεταβαίνει στην Αίγινα και διακονεί τον Άγιο Νεκτάριο μέχρι την ημέρα της κοιμήσεώς του. Γνώρισε την αυστηρή άσκηση του Αγίου Νεκταρίου και την αυθεντική ταπείνωσή του, όπως την εξέφραζε, με μέτρο και διάκριση.
Καταλήγει στην Κάλυμνο, στη μονή των Αγίων Πάντων. Εκεί, αρχίζει να διανύει μία έντονη πνευματική ζωή. Τελεί τα Θεία Μυστήρια, αγιογραφεί, εξομολογεί, διδάσκει διά του λόγου και διά του έμπρακτου παραδείγματός του. Βοηθά, με διάκριση και σεβασμό χήρες, ορφανά και φτωχούς. Κατ’ αυτόν τον τρόπο συμπλήρωσε τις ημέρες της επίγειας ζωής του το 1947.
Μετά από δέκα έτη, έγινε η ανακομιδή των αγίων λειψάνων του, στις 7 Απριλίου 1957. Το ιερό λείψανο του Οσίου μεταφέρθηκε σε λάρνακα, στο παρεκκλήσι του Αγίου Σάββα του Ηγιασμένου. Διαπιστώθηκε και διακηρύχθηκε η Αγιότητα του Οσίου Πατρός ημών Σάββα του Νέου, στις 19 Φεβρουαρίου 1992.
Σήμερα το απόγευμα διαβάζεται το Μικρό Απόδειπνο και ψάλλεται ο Κανόνας του Αγίου και δικαίου φίλου του Χριστού Λαζάρου του Τετραήμερου. Εισέρχονται οι πιστοί στο τελικό στάδιο του Αγίου Πενηνταημέρου.
Του Επισκόπου Μεσαορίας
Γρηγορίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου