ΜΕΤΑ ΠΑΣΧΑΛΙΝΟ ΤΟ ΕΝΑ ΤΟ ΚΑΙΡΙΟ Η ΟΥΣΙΑ ΣΕ ΔΙΑΡΚΗ ΑΝΑΣΤΟΛΗ - ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΟΤΤΑΔΑΚΗΣ

ΜΕΤΑ  ΠΑΣΧΑΛΙΝΟ 

ΤΟ  ΕΝΑ  ΤΟ  ΚΑΙΡΙΟ  Η  ΟΥΣΙΑ  ΣΕ  ΔΙΑΡΚΗ ΑΝΑΣΤΟΛΗ   

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ  ΚΟΤΤΑΔΑΚΗΣ

                 Ναι. «Εβδομηκοντάκις επτά» ναι, όντως, αληθινά, αναστήθηκε ο Χριστός! «Αληθώς Ανέστη ο Κύριος», ως διαμηνύει αταλάντευτα η Ιστοσελίδα σε ευθεία με το λόγο Του. «Και ο εις το ους ακούετε, κηρύξατε επί των δωμάτων»-«Κι αυτό που ακούτε ψιθυριστά στο αυτί, διακηρύξτε το από τους εξώστες»-Μτ.10,27. «Εβδομηκοντάκις επτά» ναι επίσης, και για όλα όσα, κι ακόμα πιο πολλά, επισημαίνει ότι έκανε και κάνει για τον κόσμο και τον άνθρωπο. Από την πρώτη στιγμή, τότε που από πλησμονή Αγάπης, και όχι μόνο, τον έπλασε με τα ίδια Του τα χέρια. Κι ακόμα πιο πολύ, από τότε που, με τη Σταυρό-Αναστάσιμη θυσία του Μονογενούς του «Υιού του ανθρώπου» πήρε πάνω του όλα τα βαρύδια του κακού -πιο ασύλληπτο μυστήριο αγάπης αυτό- κι έφερε όποιον τον πιστεύει -εμπιστεύεται προσωπικά- μπρος στη δυνατότητα απαρχής νέας ζωής, ανά -δημιουργίας- από την Εκκλησία Του.

       Έτσι. «Ει τις εν Χριστώ, καινή κτίσις»-«Όταν κανείς ανήκει στο Χριστό, είναι μια καινούργια δημιουργία»-2Κο.5,17. Ναι, ασφαλώς ναι, όχι βέβαια αυτόματα, όχι έτσι σαν μαγικά. Ως δυναμικό ενδεχόμενο από νέα σαν τη δική Του αγαπητική πορεία ζωής. «Το μήνυμα του Χριστού είναι καθαρό: Η αλλαγή της ζωής σας βρίσκεται στα χέρια σας, στην αλλαγή των «θέλω» σας και όχι κάποιων εξωτερικών συνθηκών»-Στ. Ράμφος. Είναι από τα πιο ίσια και απροκάλυπτα γραπτά που διάβασα τις άγιες μέρες, κάτι που σε βάζει μπρος στην ουσία των πραγμάτων πρόσωπο με πρόσωπο.

     Κατά άλλα κι εφέτος αναρτήσεων πλησμονή, Μεγαλοβδομαδιάτικος θεολογικός λόγος με ράσο ή «αρ-άσωτος» σε πληθωρισμό ! Να καλυφτεί και το παραμικρό. Και οι Ακολουθίες της Μεγάλης Εβδομάδας στην υποβλητική βυζαντινή τους ιεροπρέπεια. Και, από την εκπληκτικής έμπνευσης και πληρότητας υμνογραφία, όπου βέβαια εκτελέστηκε ορθά ψαλτικά, ήτοι χωρίς να … εκτελεστεί νοηματικά! Προκάλεσε λεπτές ιερές μέσα ταλαντώσεις μυσταγωγικές. Στο ευλαβές εκκλησίασμα, όπως πάντα, κάθε άλλο παρά ευάριθμο, από τη μέση ηλικία και πάνω το πιο πολύ. Αλλά και από τη νέα γενιά όχι ευκαταφρόνητο σε αριθμό. Έστω για ένα ευλαβικό σταυροκόπημα, ένα προσκήνυμα, ιδιαίτερα Μεγάλη Πέμπτη, Μεγάλη Παρασκευή, ίσως από κεκτημένη αφελότητας καρδίας παιδικής οι πολλοί-και είναι στην υπομονή και αναμονή της μεγάλης καρδιάς του Χριστού.

******   ***   ******

      Αιώνες κι αιώνες, χρόνια και χρόνια, αμέτρητα χρόνια επιτελείται αυτή η ιερoτελεστία της όντως άνοιξης, ίδια και σε παραλλαγές. Και το ένα, το καίριο, το ουσιαστικό ερώτημα είναι, ποιο το απόσταγμά της στην ψυχή των χριστιανών ! Πόση «καινή κτίσις», καινούργια δημιουργία, αγαπητικός τρόπος ζωής σαν αυτόν του Χριστού μπορεί να εντοπιστεί στην ψυχή των χριστιανών ! Πόσο χριστιανικός κόσμος είναι ο λεγόμενος χριστιανικός κόσμος ! Το πιο σπουδαίο, αυτός πόσο αποφασιστικά, κυρίως πόσο αποτελεσματικά ενεργεί ευρύτερα ως η «μικρά ζύμη -το προζύμι, που- όλον το φύραμα ζυμοί;»-1Κο.5,6-Γα.5,9. 

      Κι ας πούμε πρόχειρα, ενδεικτικά. Ο «Τριακονταετής πόλεμος» και ο «Εκατονταετής» μεταξύ χριστιανικών λαών-κρατών δεν έγιναν; Και η φρίκη της σφαγής της λεγόμενης «Νύχτας Αγίου Βαρθολομαίου» χριστιανών δεν ήταν προς χριστιανούς; Και οι Αφρικανοί Νέγροι καραβιές δεν περνούσαν αλυσσοδεμένοι δούλοι των Λευκών χριστιανών; Και για να έρθουμε στα δικά μας νυν και σημερινά, δυο χριστιανικά ορθόδοξα έθνη, αυτό κυρίως, πέρα από το και όμαιμα, δεν αιματοκυλίονται εξουθενωτικά;

      Αιώνες κι αιώνες, χρόνια και χρόνια, αμέτρητα χρόνια επιτελείται η Μεγάλη Εβδομάδα και όχι μόν αυτή η ιερoτελεστία της όντως άνοιξης … Το ένα, το καίριο, το ουσιαστικό ερώτημα είναι, ποιο το απόσταγμα της στην ψυχή των χριστιανών; Πόσο αποφασιστικά, κυρίως πόσο αποτελεσματικά ενέργησε και ενεργεί ευρύτερα ως η «μικρά ζύμη -το προζύμι που- όλον το φύραμα ζυμοί»; Και όλο αυτό δεν είναι της ντροπής του Χριστού, αν μπορεί να λεχθεί έτσι εκείνο του Απ. Παύλου το, «μη γένοιτο»; Ή τέλος δεν είναι μακριά η ώρα που θα χάσει την υπομονή του ο Θεός, θα γυρίσει σε όλους μας, κι αλίμονο, κανείς δεν ξέρει, με τι τρόπο θα μας πει: «Ουαί έθνος αμαρτωλόν, λαός πλήρης αμαρτιών … Τι μοι πλήθος των θυσιών υμών;-«Τι μου χρειάζονται οι πολυάριθμες θυσίες σας;»… Πλήρης ειμί ολοκαυτωμάτων κριών-«Έχω χορτάσει από των κριαριών τα ολοκαυτώματα» … Τις γαρ εξεζήτησε ταύτα εκ των χειρών υμών; … Όταν εκτείνητε τας χείρας υμών προς με, αποστρέψω τους οφθαλμούς μου αφ’ υμών-«Όταν υψώνετε τα χέρια σας (για προσευχή), κλείνω τα μάτια μου να μη σας βλέπω» … Μάθετε καλόν ποιείν, εκζητήσατε κρίσιν, ρύσασθε αδικούμενον … Και δεύτε διαλεχθώμεν … -«Μάθετε να κάνετε το καλό, επιδιώξτε τη δικαιοσύνη, βοηθήστε τον καταπιεσμένο … Και τότε ελάτε να τα πούμε και να τα βρούμε»- Ησαϊας 1^ο εκλογές.

     Το ένα, το καίριο, το ουσιαστικό είναι και μένει, ποιο το απόσταγμα στην ψυχή των χριστιανών !

«Χριστός Ανέστη» !

      Αθανάσιος Κοτταδάκης