Ο Άγιος Νικόδημος ο Μυροφόρος και Νυκτερινός μαθητής του Κυρίου (υπόδειγμα τόλμης και αρετής) - Πέτρου Ρηγάτου

Ο Άγιος Νικόδημος ο Μυροφόρος και Νυκτερινός μαθητής του Κυρίου

(υπόδειγμα τόλμης και αρετής)

Άρθρο υπό του κ. Πέτρου Ρηγάτου

Δικηγόρου παρ΄Αρείω Πάγω

Μ.Δ.Ε.

Νομικού Συμβούλου Ι.Μητροπόλεως Πατρών

 

  Ο Άγιος Νικόδημος ήταν Φαρισαίος, άρχων των Ιουδαίων, διδάσκαλος του Ισραήλ, μέλος του συνεδρίου (βουλευτής) πλούσιος και ευγενής, πρότυπον ήθους και αρετής.Τα ανωτέρω ασφαλή στοιχεία συνάγονται εκ του Ευαγγελίου του Ιωάννου. Αναφέρει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης : «Ην δε άνθρωπος εκ των Φαρισαίων, Νικόδημος όνομα αυτώ, άρχων των Ιουδαίων.Ούτος ήλθε προς αυτόν νυκτός και είπεν αυτώ : ραββί, οίδαμεν ότι από Θεού ελήλυθας διδάσκαλος.Ουδείς γαρ ταύτα τα σημεία δύναται ποιείν α συ ποιείς, εάν μη η ο Θεός μετ΄αυτού.Απεκρίθη Ιησούς και είπεν αυτώ : αμήν αμήν λέγω σοι, εάν μη τις γεννηθή άνωθεν, ου δύναται ιδείν την βασιλείαν του Θεού.Λέγει προς αυτόν ο Νικόδημος, πώς δύναται άνθρωπος γεννηθήναι γέρων ων; Μη δύναται εις την κοιλίαν της μητρός αυτού δεύτερον εισελθείν και γεννηθήναι; Απεκρίθη Ιησούς : αμήν αμήν λέγω σοι, εάν μη τις γεννηθή εξ ύδατος και Πνεύματος, ου δύναται εισελθείν εις την βασιλείαν του Θεού.»(Ιωάν. Γ΄1-5).Yπήρχε κάποιος εκ των Φαρισαίων του οποίου το όνομα ήταν Νικόδημος, άρχων των Ιουδαίων.Αυτός ήλθε την νύκτα εις τον Ιησούν και του είπε “Ραββί, ξέρομεν  ότι ήλθες ως διδάσκαλος από τον Θεόν, διότι κανείς δεν μπορεί να κάνη τα θαύματα που συ κάνεις εάν δεν είναι ο Θεός μαζί του”.Ο Ιησούς του απεκρίθη “Αλήθεια σου λέγω, εάν δεν γεννηθή κανείς άνωθεν, δεν μπορεί να ιδεί την Βασιλείαν του Θεού” (μεταφρ. η Καινή Διαθήκη, Αποστολ. Διακονία Εκκλ. της Ελλάδος).

   Διαπιστώνομε ότι ο Νικόδημος είχε έντονες πνευματικές αναζητήσεις, ήτο δηλαδή πνευματικός άνθρωπος και παρηκολούθει εκ του σύνεγγυς την διδασκαλίαν του Θείου Διδασκάλου.

  Επίσης παρουσιάζει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης την ξεκάθαρη τοποθέτηση του Αγίου Νικοδήμου εις το Ιουδαϊκόν Συνέδριον δια τον Χριστόν μας γράφοντας σχετικά : «Λέγει Νικόδημος προς αυτούς, ο ελθών νυκτός προς αυτόν, εις ων εξ αυτών, μη ο νόμος ημών κρίνει τον άνθρωπον, εάν μη ακούση παρ΄αυτού πρότερον και γνω τί ποιεί; Απεκρίθησαν και είπον αυτώ, μη και συ εκ της Γαλιλαίας ει; ερεύνησον και ίδε ότι προφήτης εκ της Γαλιλαίας ουκ εγήγερται.» (Ιωάν. Ζ΄ 50-52).Λέγει εις αυτούς ο Νικόδημος, ο οποίος είχε έλθει την νύκτα εις αυτόν και ο οποίος ήταν ένας από αυτούς “Καταδικάζει άνθρωπον ο νόμος μας εάν δεν τον ακούσει προηγουμένως και μάθη τι έκανε;” Απεκρίθησαν εις αυτόν “Μήπως και συ είσαι από την Γαλιλαίαν; Ερεύνησε και θα ιδής ότι δεν έχει έλθει προφήτης από την Γαλιλαίαν”.(μεταφρ. η Καινή Διαθήκη, Αποστολ. Διακονία Εκκλ. της Ελλάδος).

  Δι΄ αυτό δικαίως και εις το απολυτίκιον του Αγίου αναφέρεται : «ευθαρσώς διεφώνει προς Φαρισαίους και Γραμματείς τον Σωτήρα διώκοντας»

   Αποτελεί φωτεινό παράδειγμα θάρρους και τόλμης η στάσις αυτή του Αγίου έναντι του νεκρού Διδασκάλου.Από κρυφός μαθητής φανερούται και περνά εις την ενεργόν δράσιν.Μαζί με τις μυροφόρες γυναίκες και τον ευσχήμονα Βουλευτήν Ιωσήφ, γίνονται οι κηδευταί του Σωτήρος Χριστού και καταγράφεται το όνομά των πηλίκοις γράμμασιν εις τας Δέλτους του Ουρανού λόγω της τόλμης των.Οι δύο Άρχοντες του Ισραήλ δεν δίστασαν ν΄ακολουθήσουν εις την Ταφήν τον κατατρεγμένον από την πανίσχυρον κοσμικήν εξουσίαν της εποχής εκείνης Ιησούν. Όπως δε ψάλει ο υμνογράφος εις το Δοξαστικόν των Αίνων “εν φλογιζούση αγάπη, θαυμαστή θυσία και αληθεί τόλμη, το πανακήρατον του Κυρίου Σώμα μετά του Ιωσήφ αποκαθηλώσας Θεοπρεπώς εκήδευσε.” Αξιώθηκε ο Άγιός μας να φέρει στα χέρια του το Πανάγιον Σώμα του Κυρίου μας.Γι΄αυτό και αιωνίως αγάλλεται εν ουρανοίς και τιμάται υπό της Εκκλησίας με ψαλμούς εις τα Εγκώμια του Επιταφίου : “ο Ιωσήφ κηδεύει μετά του Νικοδήμου, νεκροπρεπώς τον κτίστην”.

    Αλλ΄ο Άγιος μας δεν περιορίζει την δράσιν του εις την ιστορικήν αυτήν ενέργειαν τόλμης και υποδειγματικού θάρρους.Μεταβάλλεται έκτοτε σε διαπρύσιον κήρυκα του Θείου Λόγου, σε Απόστολο και τελικώς σε Μάρτυρα για την Αγάπη του Θεανθρώπου.

    Περί της μαρτυρικής τελευτής του Αγίου Νικοδήμου γράφει ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης : «Τότε και ο Νικόδημος α ανεψιός του Γαμαλιήλ, όστις υπήγε την νύκτα προς τον Ιησούν και εδιδάχθη παρ΄αυτού τα σωτήρια, κατανυχθείς εις την ταφήν του Αγίου Στεφάνου παρεκάλεσε τον Κορυφαίον Πέτρον και τον εβάπτισε.Μαθόντες δε τούτο οι Ιουδαίοι αναθεμάτισαν τον Νικόδημον και έδειραν αυτόν με πολλάς και πικράς πληγάς και τα υπάρχοντά του διήρπασαν.Ο δε Γαμαλιήλ θείος ων του Νικοδήμου, επήρεν αυτόν εις τον οίκον του, αλλ΄ ο Νικόδημος μέσα εις τας πληγάς εκείνας ετελειώθη και έγινε μάρτυς του Ιησού, το δε λείψανόν του, ενεταφίασεν ο Γαμαλιήλ πλησίον του λειψάνου του Αγίου Στεφάνου».(Συναξαριστής Αγίου Νικοδήμου, τόμος Β΄, σελ. 292, σημ. 1).

  Την τόλμην του ευσχήμονος Βουλευτού και νυχτερινού μαθητού Νικοδήμου πρέπει ν΄ακολουθούν και οι πολιτικοί άρχοντές μας και να κοσμούνται από το ήθος του.Και τούτο καθόσον ως είναι γνωστόν οι δύο Άγιοι Ιωσήφ και Νικόδημος, οι ευσχήμονες Βουλευτές, έχουν από ετών ορισθεί προστάτες της Βουλής των Ελλήνων.Η ανόρθωση των Αξιών, η κοινωνική δικαιοσύνη, η ανιδιοτέλεια, η διακονία των αξιωμάτων επ΄αγαθώ των πολιτών, το ήθος, η ψυχική ευγένεια και κυρίως η πίστις εις την Ορθοδοξία και τις Ελληνοχριστιανικές Παραδόσεις θα πρέπει να διαπνέουν τη ζωή των ηγετών μας, προκειμένου το παράδειγμά των να  εμπνέει τους πολίτες και κυρίως τη νεολαία μας εις τον ανηφορικόν δρόμον της αναστηλώσεως των Διαχρονικών Αρχών και του Ανθρωπισμού εις εις την σύγχρονον κοινωνία