Μια πινελιά για το βιβλίο
"μεταξύ ιστορίας και εσχάτων"
Ο δρόμος είναι απέραντος. Συνήθως
οι άνθρωποι δεν κοιτούν. Προτιμούν τα τετριμμένα, τα συμβιβασμένα. Κάτι
ανθίζει, ξεπροβάλλει. Ένα ήρεμο καλοκαίρι, το αεράκι κάθε αναζητητή. Μια άνοιξη
σαν όνειρο στο άνοιγμα του βιβλίου: "Μεταξύ ιστορίας και εσχάτων".
Λίγο - λίγο, κάθε σελίδα
δροσίζει, αποζητά άπειρους καημούς. Θα τους βρεις; Θα ρισκάρεις; Θα ζήσεις
επιτέλους; Το παρόν, το επίκαιρο που δε σου δίνεται τόσο εύκολα. Γιατί το
ετοιμοπαράδοτο δεν είναι δικός σου, δεν το μπόλιασες. Το πρόσωπο και η
ιδεολογία, το σώμα και η ψυχή, ο πολιτισμός και η αναρχία, η παιδεία και η
πολιτική, ο φεμινισμός και η φιλοσοφία, η θεολογία των υποψιασμένων, παίζονται
και χάνονται, αν δε τα αγκαλιάζεις σαν παιδιά σου. Όχι ναρκισσιστικά, ούτε με
ιδιοτέλεια ή συμφέρον. Μόνο επειδή αγαπάς και στο βαθμό που αγαπάς. Κι όσο
αγαπάς τόσο υπάρχεις αληθινά.
Ευχαριστώ τον Χρήστο Γκουνέλα για
το ρηξικέλευθο μονοπάτι που χάραξε, βαδίζοντας με πόθο στη γραφίδα του, για την
επικαιρότητα του ασυμβίβαστου νοήματος σε κάθε υπαρκτό. Μπορεί να ζήσει ο
κόσμος μεταξύ ιστορίας και εσχάτων, ανάμεσα στο δήθεν και στο είναι. Στο εδώ
και τώρα, δίχως τελειωμό...
Ελευθέριος Βάσσος
θεολόγος - φιλόλογος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου