Το σημείο της νίκης

Το σημείο της νίκης

«Εἶδον… οὐρανόθεν ὑπὲρ τὴν λαμπρότητα τοῦ ἡλίου περιλάμψαν με φῶς…»

Πραξ. 26,13

Τα τριακόσια πρώτα χρόνια του Χριστιανισμού, η Εκκλησία μας έζησε σκληρούς διωγμούς. Πολλοί αυτοκράτορες πολέμησαν την καινούργια πίστη, που δίδαξε και θεμελίωσε με το σταυρικό του θάνατο και την Ανάστασή Του ο Κύριος Ιησούς.
Ποιός, όμως, έσβησε τη μεγάλη αυτή φωτιά, τους διωγμούς εναντίον των πιστών; Ο αυτοκράτορας Μέγας Κωνσταντίνος. Μόλις ανέβηκε στο θρόνο, σταμάτησε τους διωγμούς των Χριστιανών.
Αλλά και δεύτερη φωτιά προσπάθησε να σβήσει ο Μέγας Κωνσταντίνος. Ήταν η αίρεση του Αρείου. Οι διωγμοί κύκλωναν την Εκκλησία από έξω. Η αίρεση του Αρείου ήταν εσωτερική, φούντωσε μέσα στα σπλάγχνα της Εκκλησίας. Ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος με το κύρος που διέθετε, βοήθησε να συγκληθεί και ήταν παρών στην πρώτη Οικουμενική Σύνοδο, που έλαβε χώρα στη Νίκαια της Βιθυνίας και καταδίκασε τις κακοδοξίες του αιρεσιάρχη Αρείου, που είχαν συγκλονίσει τότε την Εκκλησία.

Παρά όμως τις μεγάλες και πολύτιμες υπηρεσίες που είχε προσφέρει στον Χριστιανισμό, ωστόσο δεν είχε ακόμα φωτισθεί από το θείο φως και δεν είχε βαπτισθεί στο όνομα της Αγίας Τριάδος. Τούτο έγινε στα τέλη της επίγειας ζωής του και αφού πρώτα είδε θείο όραμα. Γι’ αυτό ακριβώς και το αποστολικό κείμενο της Κυριακής μας υπενθυμίζει το όραμα του αποστόλου Παύλου, όταν υπόδικος ο Απόστολος εμφανίσθηκε μπροστά στον Αγρίππα.
Κι από εκείνη τη στιγμή ο Σαούλ, έγινε ο φτερωτός απόστολος των εθνών, ο Παύλος, που κήρυξε την Αλήθεια σ’ όλο τον τότε γνωστό κόσμο, και θυσιάστηκε για το όνομα του Κυρίου Ιησού.
Παρόμοιο όραμα είδε και ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος, όταν προχωρούσε προς την Μαλβία γέφυρα, για να κατατροπώσει τον αντίπαλό του Μαξέντιο. Μέρα μεσημέρι ο Μέγας Κωνσταντίνος είδε να απαστράφτει φως. Είδε ολοφώτεινο σταυρό στον Ουρανό με τις λέξεις «ἐν τούτῳ νίκα».
Η ώρα της μεγάλης κλήσεως είχε σημάνει. Η μεγάλη στροφή και μεταστροφή είχε γίνει στα κατάβαθα της καρδιάς του γενναίου αυτοκράτορα. Χάθηκε σε λίγο ο Σταυρός από τον ουρανό, αλλά χαράχθηκε βαθιά στην καρδιά του.
Λέει το απολυτίκιο της γιορτής, για την κλήση των δύο θηραμάτων του Θεού, του αποστόλου Παύλου και του Μεγάλου Κωνσταντίνου:
«Τοῦ Σταυροῦ Σου τὸν τύπον ἐν οὐρανοῖς θεασάμενος καὶ ὡς ὁ Παῦλος τὴν κλῆσιν οὐκ ἐξ ἀνθρώπων δεξάμενος, ὁ ἐν βασιλεῦσιν ἀπόστολός σου, Κύριε…». Ισχυρίζονται μερικοί πως μόνο άσημοι ελκύονται από τον Χριστιανισμό. Λάθος! Να δυό επίσημοι, ο εύγλωττος και μορφωμένος Σαούλ γίνεται ο απόστολος Παύλος και ο μεγάλος βασιλιάς Κωνσταντίνος γίνεται άγιος της Εκκλησίας μας και γιορτάζει μαζί με τη μητέρα του Αγία Ελένη, την Κυριακή 21 Μαΐου.
Το να πιστεύει, αληθινά, ένας αξιωματούχος, ένας επίσημος, είναι δυσκολότερο. Ούτε ο εγωισμός, ούτε τα αξιώματα, ούτε οι κόλακες, τον αφήνουν να ταπεινωθεί μπροστά στον Χριστό. Ο Μ. Κωνσταντίνος ταπεινώθηκε μπροστά στον Εσταυρωμένο Ιησού. Και σάλπισε την Αλήθεια του Ευαγγελίου στα πέρατα του κόσμου.
Μακάρι να υπήρχαν και σήμερα πολλοί μορφωμένοι και άρχοντες και αξιωματούχοι ταπεινοί υπηρέτες του Κυρίου Ιησού!

Πηγή: Περιοδικό Ζωή, τεύχος Μαΐου 2023