Τέτοιες αθλιότητες αφθονούν. - Θανάσης Ν. Παπαθανασίου

Τέτοιες αθλιότητες αφθονούν.

Θανάσης Ν. Παπαθανασίου

 Έναν άνθρωπο σαν τον Ναπολέοντα Σουκατζίδη, που επέλεξε να πεθάνει μαζί με τους συντρόφους του τη στιγμή που του χαριζόταν η δυνατότητα να επιβιώσει, τον σέβεσαι. Τόσο απλά, τόσο πλήρως.

Η οδός Ναπολέοντα Σουκατζίδη στην Καισαριανή είναι ένα δρομάκι περίπου 100 μέτρων. Αρχίζει σε μία από τις εισόδους του Σκοπευτηρίου (εκεί όπου ο Ναπολέων έφυγε, μαζί με 199 ακόμη, την Πρωτομαγιά του 1944), βαίνει σύριζα στα κάγκελα δύο Γυμνασίων και τερματίζει κάθετα στην οδό Ηρώς Κωνταντοπούλου. .

Στο δρομάκι έχουν τοποθετηθεί τρεις πινακίδες με την ονομασία του. Η μία είναι καθαρή, προφανώς διότι την κρύβει το φύλλωμα ενός όμορφου δέντρου. Οι άλλες δύο (στην αρχή και στο τέλος της οδού) είναι αυτές που εικονίζονται στις φωτογραφίες. Βρωμισμένες, καλυμμένες, φαρμακωμένες από το τρομαχτικό δηλητήριο που λέγεται περιφρόνηση του δημόσιου χώρου (κι όταν μιλώ για δημόσιο χώρο, εννοώ και την γεωγραφική και την ανθρωπολογική - κοινωνική πραγματικότητα και το διαλογικό αντάμωμα ιδεών).

Αυτές τις πινακίδες τις βλέπω με οδύνη, διότι τα συμφραζόμενα της κατάστασής τους είναι απάνθρωπα. Ένα μάλιστα από τα αυτοκόλλητα που έχουν καλύψει το όνομα Ναπολέων Σουκατζίδης, είναι αυτοκόλλητο ανθρώπων που θεωρούν εαυτούς αντιεξουσιαστές... Οδύνη!

Τέτοιες αθλιότητες αφθονούν. Γράφω όμως ειδικά γι' αυτήν, μόνο και μόνο επειδή ο Ναπολέων φιλοξενεί κάθε τόσο τα βήματά μου, κι έτσι οφείλω αυτή την δημόσια αναφορά (διαμαρτυρόμενη και θρηνητική) για τον οικοδεσπότη τους. Μαζί με την προσευχή μου. Τόσο απλά, τόσο πλήρως.

Θ.Ν.Π. / 17-5-2023