Ύψωσις του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού (14 Σεπτεμβρίου)

Σήμερα εορτάζουμε την Παγκόσμια Ύψωση του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού.
Σήμερα ο Σταυρός ανυψώνεται και ολόκληρη η κτίση ελευθερώνεται από τη φθορά.
Το 326 μ.Χ. η Ισαπόστολος Αγία Ελένη πήγε στους Αγίους Τόπους να προσκυνήσει και να ευχαριστήσει τον Κύριο για τους θριάμβους του γιου της, Μεγάλου Κωνσταντίνου, ο οποίος είχε συνείδηση ότι η νίκη επήλθε ένεκα της φανέρωσης του σημείου του Τιμίου Σταυρού, τον οποίο είδε στον ουρανό. Φθάνοντας στο Γολγοθά, διέταξε να σκάψουν σε μέρος, στο οποίο ανασύρθηκαν τρεις σταυροί. Μη γνωρίζοντας ποιος είναι ο Τίμιος Σταυρός, ο επίσκοπος Ιεροσολύμων Μακάριος ακούμπησε το σώμα μιας ευσεβέστατης νεκρής γυναίκας διαδοχικά στους τρεις σταυρούς. Μόλις το νεκρό σώμα της γυναίκας ακούμπησε τον Τίμιο Σταυρό, αναστήθηκε.
Τότε, η Αγία Ελένη, με μεγάλη ευλάβεια και πίστη, προσκύνησε το Ζωοποιό Σταυρό. Ακολούθησε η Σύγκλητος των Αρχόντων. Στη συνέχεια ο επίσκοπος Ιεροσολύμων Μακάριος ανέβηκε στον άμβωνα και σήκωσε με τα δυο του χέρια τον Τίμιο Σταυρό, φανερώνοντάς τον σε όλους τους χριστιανούς, οι οποίοι μ’ ένα στόμα φώναξαν το «Κύριε ελέησον». Από τότε, οι άγιοι Πατέρες όρισαν να εορτάζεται η Παγκόσμια Ύψωση του Τιμίου Σταυρού, για να δοξάζεται ο Αναστημένος Χριστός που σταυρώθηκε σ’ αυτόν.
Σήμερα επιτελείται επίσης ανάμνηση και του γεγονότος που συνέβη στις 14 Σεπτεμβρίου το 628 μ.Χ., όταν ο αυτοκράτορας Ηράκλειτος επανέφερε από την Περσία και παρέδωσε τον Τίμιο Σταυρό στο ναό της Αναστάσεως, μετά από λιτανεία στην οποία έλαβε μέρος ανυπόδητος και ντυμένος ταπεινά. Τον Τίμιο Σταυρό παρέλαβε ο Πατριάρχης Ζαχαρίας και όλοι μαζί έψαλλαν το τροπάριο «Σῶσον, Κύριε, τον λαόν σου και ευλόγησον την κληρονομίαν σου…». Τον Τίμιο Σταυρό είχαν αρπάξει οι Πέρσες κατά την εισβολή τους στην Παλαιστίνη.
Η τιμή των δύο ιστορικών γεγονότων εξαπλώθηκε από τα Ιεροσόλυμα, στην Κωνσταντινούπολη και την Κύπρο, καθώς και σε ολόκληρη την Εκκλησία, Ανατολή και Δύση.
Ο Σταυρός του Κυρίου, από όργανο καταδίκης, κατάρας και ντροπής, έγινε, με το σταυρικό θάνατο του Χριστού, σύμβολο αναστάσεως, δόξας, θριάμβου και τιμής.
«Χαίροις ὁ ζωηφόρος Σταυρός, τῆς εὐσεβείας τὸ ἀήττητον τρόπαιον, ἡ θύρα τοῦ Παραδείσου, ὁ τῶν πιστῶν στηριγμός, τὸ τῆς Ἐκκλησίας περιτείχισμα· δι᾿ οὗ ἐξηφάνισται, ἡ φθορὰ καὶ κατήργηται, καὶ κατεπόθη, τοῦ θανάτου ἡ δύναμις, καὶ ὑψώθημεν, ἀπὸ γῆς πρὸς οὐράνια. Ὅπλον ἀκαταμάχητον, δαιμόνων ἀντίπαλε, δόξα Μαρτύρων Ὁσίων, ὡς ἀληθῶς ἐγκαλλώπισμα, λιμὴν σωτηρίας, ὁ δωρούμενος τῷ κόσμῳ τὸ μέγα ἔλεος»(Εἰς τὸν Στίχον, Στιχηρὸν προσόμοιον. Ἦχος πλ. α’, Χαίροις ἀσκητικῶν).
Ο Σταυρός του Κυρίου παραμένει μέτρο και της δικής μας αγάπης, θυσίας και υπομονής, τόσο στα σπουδαία και μεγάλα όσο και στα μικρά και ασήμαντα της καθημερινής ζωής.
«Τοῦ Σταυροῦ σου τὸ ξύλον προσκυνοῦμεν Φιλάνθρωπε, ὅτι ἐν αὐτῷ προσηλώθης ἡ ζωὴ τῶν ἁπάντων·» (Εἰς τὸν Ὄρθρον. Μετὰ τὴν α’ Στιχολογίαν, Κάθισμα. Ἦχος α’).
Σήμερα πανηγυρίζουν οι Ιερές Μονές Σταυροβουνίου και Μίνθης. Επίσης, πολλές Εκκλησίες αφιερωμένες στον Τίμιο Σταυρό, όπως στο Όμοδος, τον Πεδουλά, τα Λεύκαρα, την Ανώγυρα, του Αγιασμάτι στην Πλατανιστάσα, το Σταυρό της Ψώκας, το Στρόβολο, τα Λύμπια και την Ποταμιά, καθώς επίσης στην τουρκοκρατούμενη ενορία της Χρυσίδας Κυθρέας, το Βαρώσι, το Μαραθόβουνο και την Κάτω Ζώδεια.
Να σημειωθεί ότι σήμερα η Εκκλησία παραγγέλει στους πιστούς αυστηρή νηστεία.

Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου