«Η του Αλεξάνδρου γυνή … τάλιρα τέσσερα», π. Ανδρέα Κουμπή. - Σοφία Παναγιωτάκη-Κοτταδάκη

  π. Ανδρέα Κουμπή. 

«Η του Αλεξάνδρου γυνή … τάλιρα τέσσερα», 

Μυθιστόρημα. Σπέτσες 2023.

     «Ο δημοσιογράφος Θωμάς Πολίτης … είχε τελειώσει ένα ακόμη άρθρο-έρευνα … μια υπεύθυνη … δουλειά βγαλμένη από αρχειακό υλικό», σχετικό με τη συμβολή των Σπετσών στον Αγώνα της Εθνικής Παλιγγενεσίας.

       «Βρισκόμαστε στο έτος 1822, το δεύτερο έτος της επανάστασης … και ένας Σπετσιώτης ναυμάχος παραδίδει στην Επιτροπή των Προκρίτων … χίλια σχεδόν τάλιρα … και έναν ονομαστικό κατάλογο με τη συνδρομή καθενός … Να βγάλει το νησί τρία ακόμα πλοία για τη ναυτική μοίρα που θα απέπλεε για την επιχείρηση στην Πάτρα … Μεταξύ των πενήντα οκτώ προσώπων που έχουν καταγραφεί είναι και μια μόνη γυναίκα … «η του Αλεξάνδρου γυνή» η οποία προσφέρει «τάλιρα τέσσερα» !

       Στα Δώδεκα κεφάλαια που ακολουθούν-«Ο Αλέξανδρος», «Τα προξενιά», «Το ταξίδι», «Η πρώτη γνωριμία», «Η ιστορία της ζωής», «Ευθύμιος και Ζωή», «Τα γεγονότα της Σμύρνης», «Στα αρχεία του Οικονόμου», «Η Πέτζα», «Η συνάντηση στην Καγκελαρία», «Ο Μουράτ» …-ο δημοσιογράφος Θ.Π.-ο Μαθηματικός, ο Θεολόγος, ο κληρικός π. Α.Κ.-με αριστοτεχνική ταξινόμηση μαθηματική, δίνει ολοζώντανη την όλη ζωή, ατμόσφαιρα, συνακόλουθα και προβληματική που διατρέχει την ψυχή, και κινεί σε δράση όση εκάστω η δύναμις εκείνους τους θαυμάσιους Έλληνες, όπου γης, επί του προκειμένου τους Σπετσιώτες.

Και όλα αυτά γύρω από ένα συναρπαστικό πλην μυστικό ερωτικό ειδύλλιο μιας Τουρκάλας, της Χαγιάτ, με έναν Τούρκο, τον Σελίμ, που όμως αμφότεροι αγνοούν ότι είναι … κρυπτοχριστιανοί ! Για τους οποίους στο 12^ο κεφάλαιο, «Το τέλος της έρευνας», θα αφήσει να αποκαλυφθούν διακριτικά, όσο και απροσδόκητα, τα πιο όμορφα και ιερά !

    Ταύτα, λοιπόν, αγαπητέ π. Ανδρέα, συν μερικές ακόμα σκέψεις και εντυπώσεις μου, γιατί προφορικά δε θα ’λεγα τόσα όσα άξιζε το βιβλίο. Στο προκείμενο μυθιστόρημα σου εκτός από την έκπληξη για το νέο ταλέντο σου-σε είχα συνηθίσει σε άλλο γνωστικό αντικείμενο-η ανάγνωσή του μου έδιωξε την επιθυμία για όποια άλλα από πλευράς περιεχομένου. Η πλοκή ενείχε στοιχεία συναισθηματικά, θρησκευτικό-ιστορικά, όπου συμμετείχαν πρόσωπα και γεγονότα πολύ εύστοχα βαλμένα, που σ’ έκαναν να ενδιαφερθείς για την τύχη τους. Μου άρεσε πολύ το αφηγηματικό στοιχείο για τη σαφήνεια και τη λιτότητα, χωρίς τίποτα το περιττό.

     Τέλος προσωπικά επισημαίνω τη γλυκιά ατμόσφαιρα που το διαποτίζει και τις νησιώτικες εικόνες, που ευτυχώς για μένα είναι γνώριμες, αφού κι εγώ ζω ακόμα σ’ αυτό το νησί και την όλη του ομορφιά.

Σοφία Παναγιωτάκη-Κοτταδάκη, Φιλόλογος