Δευτέρα 20 Νοεμβρίου 2023

Τσόφλια...! - π. Βασιλείου Μπακογιάννη

 

 Τσόφλια...!
 
Ὑπό Ἀρχιμ. Βασιλείου Μπακογιάννη
 
          Μῦθος τοῦ Αἰσώπου:  Ἕνας ὁδοιπόρος καθώς ἀνέβαινε  μιά ἀνηφοριά, βρῆκε μπροστά του μιά χοῦφτα καρύδια. Πεινα­σμένος ὅπως ἦταν, τά ἔσπασε καί  ἔφαγε τήν ψίχα τους. Ἔμειναν τά τσόφλια.   
          Σκεπτόταν, πῶς νά τά ἀξιοποιήσει. Βρῆκε τή λύση: Τά μά­ζεψε, τά ἔφτιαξε «σωρό», καί τά πρόσφερε θυ­σία στό   Θεό. Συνέχισε τό δρόμο του, δοξάζοντας τό Θεό, πού τόν καταξίωσε νά φάει, ἀλλά καί νά προσφέρει καί θυσία.
           Θά μποροῦσε νά φάει τά μισά καρύδια, καί τά ἄλλα μισά  ἤ ἔστω λιγότερα ἀπό τά μισά ἤ ἔστω ἐλάχιστα,  νά τά προ­σφέρει στό Θεό,  καί νά Τοῦ πεῖ: «Θεέ μου! Εἶμαι ἐξαθλιωμένος! Αὐτό μπορῶ νά Σοῦ προσφέρω! Ἐλέησόν με!». Δέν τό ἔκανε, γιατί ἡ καρδιά του ἦταν μακρυά ἀπό τόν Θεό. Καί μέ τέτοια ἄδεια, φτωχή καρδιά, αὐτό μποροῦσε νά κάνει!
          Ἐμεῖς τί προσφέρουμε στόν Κύριο; 

Ἕνας γέρος, ἡλικίας ἐνενῆντα περίπου ἐτῶν, λίγο πρίν πεθάνει, ἔκανε μιά πρόχειρη αὐτοεξέταση, στό πῶς ξόδεψε τά  τόσα χρόνια πού τοῦ χάρισε ὁ  Θεός. Ἀπόρησε καί ὁ ἴδιος μέ τήν «ἀνακάλυψη» πού ἔκανε.
Γιά ὕπνο ξόδεψε 260.000 ὧρες.
Γιά δουλειά: 120.000 ὧρες. 
Γιά φαγητό: 32.400 ὧρες.
Γιά τό καφενεῖο: 65.000 ὥρες.
Γιά κουτσομπολιό: 8.000 ὧρες.
 Γιά τήν τουαλέτα: 700 ὧρες.
Κατ' οἶκον προσευχή:  Ὅσες καί γιά τήν τουαλέτα....!
 
Tό δικός μας «βιογραφικό» τί λέει;     

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ο ληστής τί πρόσφερε πάνω στο σταυρό;
Ένα "μνήσθητί μου Κύριε"...
Κι αυτό τον έκανε πρώτο ουρανοπολίτη...
Έστω και σε μιαν ακρούλα...
Πιστεύω πως και τα "τσόφλια" μας θα τα δεχτεί ο Θεός...
Η προαίρεση μετράει...
Κάποιοι ούτε αυτά δεν προσφέρουν...
Αν.

Γιάννης Ιωαννίδης είπε...

Πολύ ρεαλιστική και ειλικρινής καταγραφή. Προφανώς οι υποκατηγορίες "συμπαράσταση σε θλιβομένους", "συμμετοχή σε κάθε μορφής χριστιανικό έργο σύμφωνα με το Ευαγγέλιο", "έργα αρετής" γενικώς, δεν κρίθηκαν από τον ενενηντάχρονο άξιες καταγραφής, λόγω μάλλον πολύ μικρού ποσοστού συμμετοχής στην όλη εικόνα. Βεβαίως για τους οικογενειάρχες είναι λίγο διαφορετικά τα πράγματα, διότι τον περισσότερο χρόνο τους τον τρώει η ενασχόληση με την οικογένεια, την συντήρηση, τα προβλήματά της, την διάλυσή της και τα μετά την διάλυση.
Επίσης, δεν είναι χαμένος ο χρόνος που περνά κανείς με φίλους.
Η φιλία είναι το αντίδοτο της μοναξιάς, που είναι η υπ'αριθμόν 1 ψυχική νόσος.

Ανώνυμος είπε...

Το βιογραφικό μας λέει ότι πνευματικά είμαστε φλούδες για πέταμα...