Υπάρχει, πιστεύω, μια ημέρα στο
Εκκλησιαστικό έτος, που μπορεί να θεωρηθεί ως εορτή της σιωπής της Μαρίας: Τα
Εισόδια της Θεοτόκου, στις 21 Νοεμβρίου. Είναι αλήθεια ότι η Ανατολική
Ορθοδοξία την έχει εντάξει στις δώδεκα μεγάλες εορτές του Βυζαντινού
λειτουργικού έτους, στην πραγματικότητα όμως είναι λίγο παραμελημένη, δεν έχει
την ίδια προβολή με τον Ευαγγελισμό, στις 25 Μαρτίου, ή με την Κοίμηση, στις 15
Αυγούστου, ή ακόμα και με το Γενέσιον της Θεοτόκου, στις 8 Σεπτεμβρίου. Για δε
το Λατινικό τυπικό, ποτέ δεν ήταν κάτι παραπάνω από μια δευτερεύουσα εορτή.
Πρωτο-εμφανίζεται στην Ανατολή, και παρ’ ότι οι απαρχές της είναι άγνωστες, αναμφίβολα πρόκειται για μια αρχαία εορτή. Φαίνεται ότι συνδέεται ειδικώς με τη βασιλική της Αγίας Μαρίας της Νέας, στην Ιερουσαλήμ, η οποία καθαγιάστηκε στις 21 Νοεμβρίου του 543 και δεν αποκλείεται να άρχισε ως επέτειος των εγκαινίων του συγκεκριμένου ναού.
Αυτό λοιπόν είναι το συμβολικό της εορτής των Εισοδίων της Θεοτόκου
στον Ναό. μας μιλά για τη χαρά: Ο Χριστιανισμός, μας υπενθυμίζει, ήρθε στον
κόσμο ως άγγελμα «χαράς μεγάλης» (Λουκ. 2:10) κι αν αυτή τη μεγάλη χαρά δεν τη
νιώθουμε μέσα μας, τότε δεν είμαστε αληθινοί Χριστιανοί. Ωστόσο, σ’ ένα
βαθύτερο επίπεδο, μας μιλά για τη δημιουργική σιωπή. «Να κατανοείς δια της
ησυχίας», λέει ο Dag Hammarskjöld, «να ενεργείς δια της ησυχίας, να κατακτάς εν
ησυχία». Αυτό ακριβώς είναι το μάθημα που έχουμε να μάθουμε από την παρούσα
εορτή.
Μητροπολίτης Διοκλεία Κάλλιστος Ware
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου