Τα όρια της αγάπης προς τον πλησίον
Μιλτιάδης Κωνσταντίνου
«... Ἡ ἀγάπη οὐδέποτε χάριν
δογματικῆς τινὸς διαφορᾶς πρέπον νὰ θυσιάζεται... Ὁ μὴ ἀγαπῶν τοὺς ἑτεροδόξους
ἐπίσκοπος, ὁ μὴ καὶ ὑπὲρ αὐτῶν ἐργαζόμενος, ἀπὸ ψευδοῦς κινεῖται ζήλου καὶ ἐστερημένος
ἐστὶν ἀγάπης. Διότι ὅπου ἡ ἀγάπη, ἐκεῖ καὶ ἡ ἀλήθεια καὶ τὸ φῶς, ὁ δὲ ψευδὴς ζῆλος
καὶ ἡ πεπλανημένη δόξα ἐξελέγχονται ὑπὸ τοῦ φωτὸς καὶ τῆς ἀγάπης καὶ ἀποκρούονται.
Τὰ τῆς πίστεως ζητήματα οὐδ’ ὅλως δέον ἐστὶ νὰ μειῶσι τὸ τῆς ἀγάπης συναίσθημα.
Οἱ διδάσκαλοι τοῦ μίσους εἰσὶ μαθηταὶ τοῦ πονηροῦ, διότι ἐκ τῆς αὐτῆς πηγῆς δὲν
ἐξέρχεται γλυκὺ καὶ πικρόν».
Άγιος Νεκτάριος
Βλ περισσότερα:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου