Εκδημία Χριστίνας Δ. Καραγεωργοπούλου

Με συγκίνηση πληροφορήθηκα την εκδημία της σεβαστής μου

Χριστίνας Δ. Καραγεωργοπούλου 

Ο Θεός την αξίωσε να ζήσει περί τα 105 χρόνια, και να χαρεί μια πολύτεκνη και ευλογημένη οικογένεια, με τον άξιο σύζυγό της Δημήτριο. Υπήρξε εξαίρετη μητέρα, και τρυφερή γιαγιά στα εγγόνια και στα δισέγγονα της.

Ξεχώριζε για την απλότητα, και την ευγενική ευθύτητα του χαρακτήρα της, τη σταθερότητα στην πίστη, και στις ξεκαθαρισμένες αρχές της, από εκείνες μια άλλης αλλά υπέροχης εποχής, τη χαρούμενη διάθεση και την προθυμία της για εξυπηρέτηση.

Με αρχοντική ευγένεια απαντούσε στο τηλέφωνο, αναγνωρίζοντας πάντα την φωνή σου και λέγοντας λόγο καλό. Είχε παρόλη την ηλικία της μνήμη γερή. Στην κηδεία του συζύγου της στο Τρίκορφο -προ ετών- όταν με είδε, μετά από χρόνια που είχαμε να συναντηθούμε, μου απευθύνει τον λόγο «τι κάνεις Τάσο πως είναι η μητέρα σου;» την ρώτησα πως με αναγνώρισε «μοιάζεις του πατέρα σου».

Άλλη φορά, σε επίσκεψη για μνημόσυνο στο χωρίο λέει «να δώσεις πίτα στον Τάσο για να πάρει κοντά του», είχε πνεύμα φιλοξενίας, αγάπης και ενδιαφέροντος. Γεύτηκα από την επικοινωνία μαζί της την απέραντη αγάπη της, την απλότητα και την ταπεινοφροσύνη της.

Ως άνθρωπος ήταν δυναμική, εργατική, δραστήρια, φιλόξενη, ευγενική, πάντα με τον καλό λόγο στα χείλη.

Εύχομαι ολόψυχα ο Θεός να την αναπαύσει μετά των αγίων και των δικαίων και να παρηγορήσει την οικογένειά της.

 Ας είναι αιωνία η μνήμη της!

Α.Κ.Κ.