Περί κτιστής κολάσεως και το
δικανικό πνεύμα της λατινικής εκκλησίας
Το ορθόδοξο – αρχαίο εκκλησιαστικό πνεύμα – δεν είχε και δεν θα μπορούσε να έχει δικανική χροιά. Το φραγκολατινικό πνεύμα όμως μετέτρεψε τον χριστιανισμό από εκκλησία αγάπης σε θρησκεία δικαίου και αποκατάστασης της θείας παγκόσμιας τάξης. Αυτό όμως συνιστά διαστροφή του διαχρονικού ευαγγελικού πνεύματος. Αμέσως τώρα θα δούμε πώς αυτό πέρασε και στη λατινική – σχολαστική θεολογία του καθαρτηρίου πυρός και της κτιστής κόλασης.
Εφόσον ο Θεός για τους Λατίνους θεολόγους είναι πρώτιστα Θεός δικαιοσύνης και όχι αγάπης – καθότι αυστηρός και αμείλικτος δικαστής, προστάτης της ηθικής και έννομης τάξης – θα πρέπει να αποδίδει ακριβοδίκαια σε έκαστο κατά τα πεπραγμένα του. Από την άλλη, βέβαια, επειδή είναι και εύσπλαχνος, να δίνει τη μεταθανάτια δυνατότητα κάθαρσης των ελαφρώς ημαρτηκότων ή όσων δεν πρόλαβαν να ολοκληρώσουν τη μετάνοιά τους στην παρούσα ζωή, χωρίς αποκλειστικά δική τους ευθύνη – στο Καθαρτήριο πυρ. Φυσικά, το πρώτο παράδοξο είναι πώς μια κτιστή – υλική φωτιά, όσο λεπτής υφής και αν είναι, θα μπορούσε να εξαλείψει τον άυλο και πνευματικό χαρακτήρα των αμαρτημάτων. Σε όλα αυτά παρείσφρησε και η ιερατική παπική εξουσία με τις αφέσεις – συγχωροχάρτια, πράγμα που ξεχείλισε το ποτήρι της αγανάκτησης και δημιουργήθηκε η εκκλησία των Διαμαρτυρομένων.
Η κτιστή κόλαση – είτε απλή αφεγγής φυλακή είτε με καμίνια και θαλάμους βασανιστηρίων – είναι το φυσικό επακόλουθο μιας τέτοιου είδους λανθασμένης θεολογίας. Ο Θεός μέσα στην ακριβοδίκαιη δικαστική του παντοδυναμία δεν θα μπορούσε να αφήσει ατιμώρητους τους αμαρτωλούς. Θα έπρεπε μάλιστα να τους κολάσει παραδειγματικά. Και δη αιώνια. Εδώ όμως αρχίζουν οι λογικές και άλλες ενστάσεις. Εάν η ανθρώπινη δικαιοσύνη έχει πρωτίστως σωφρονιστικό και όχι τιμωρητικό χαρακτήρα, πώς ο Θεός και Πατέρας μας θα μπορούσε να είναι τόσο άτεγκτος στην απόδοση της δικαιοσύνης και μάλιστα χωρίς δυνατότητα σωτηρίας και μετανοίας, χωρίς κανένα παραθυράκι λύτρωσης από το αιώνιο αυτό βασανιστήριο;
Επίσης, όσο τεράστια και μη αριθμήσιμα να είναι τα παραπτώματα κάποιου, δεν νομίζω ότι θα δικαιολογούσαν μια ατέρμονη κόλαση – βασανιστήριο. Σε αυτήν καταργείται κάθε έννοια παραδειγματισμού - σωφρονισμού και μένει η πικρή γεύση μιας απύθμενης εκδικητικότητας, η οποία καταργεί την όποια εικόνα πατρότητας και αγαθότητας θα αποδίδαμε στον Θεό. Μένει ένας αιώνιος τιμωρός και εκδικητής δικαστής και αυτός μόνο Θεός αγάπης δεν μπορεί να είναι.
Εάν ο Θεός της αγάπης και πατέρας μας έχει, επομένως, ελάχιστα ίχνη οίκτου, θα πρέπει να τερματίσει το αιώνιο μαρτύριο των δύστυχων αυτών ψυχών και να καταργήσει αυτήν την ειρκτή που ο ίδιος έφτιαξε (αυτό σημαίνει κτιστή κόλαση και το κολαστικό της πυρ κατά τους σχολαστικούς της Δύσης) ή έστω να επαναφέρει στην ανυπαρξία τα ταλαίπωρα τούτα όντα. Η απλή λογική αυτό λέει. Μάλλον εκεί την οδηγούν οι κακοδοξίες των εκ δυσμών θεολόγων. Ο Θεός των χριστιανών όμως δεν αποκαλύφθηκε τέτοιος. Είναι δίκαιος, μα πάνω από όλα είναι αγάπη. Και αυτή η αγάπη μπορεί να μας εκπλήξει. Ο γράφων δεν μπορεί να διανοηθεί ότι η μετάνοια ακόμη και μέσα στην κόλαση θα απορριφθεί από τον Κύριο του ελέους. Αυτό λοιπόν που θα πρέπει να μας εκπλήξει είναι η προαίρεση των ελλόγων όντων, των παιδιών του Θεού που τον απορρίπτουν. Θα επιστρέψουν άραγε ποτέ στην αγκαλιά του μεγάλου και μοναδικού μας Πατέρα;
Ο Χριστός μίλησε για αιωνιότητα παραδείσου και κόλασης. Πρόκειται για οντολογικές καταστάσεις μέθεξης και κοινωνίας ή αμεθεξίας και ακοινωνησίας με τον Τριαδικό Θεό. Ο Θεός αγάπη εστί. Η απόρριψη της απόλυτης θείας αγαθότητας είναι η μέγιστη κόλαση για ανθρώπους και δαίμονες. Το πυρ της θείας αγάπης – άκτιστο, εννοείται, ως εξ αυτού ενέργεια – θα κατακαίει τις ψυχές και τα σώματα αυτών που θα το απορρίπτουν, που δεν θα το αντέχουν εξαιτίας του αβυσσαλέου εγωισμού τους. Μυστήρια πράγματα κι όμως αληθινά, διότι μας τα αποκάλυψε ο ίδιος ο Κύριος. Και η αυτοαλήθεια δεν μπορεί να διαψεύσει τον εαυτό της.
Όπως θα έγινε κατανοητό, ο χαρακτήρας της ορθόδοξης θεολογίας, ποιμαντικής και εκκλησιολογίας δεν μπορεί παρά να είναι θεραπευτικός και μεταμορφωτικός και σε καμιά περίπτωση δικαιικός και ηθικολογικός, όπως τον αλλοίωσαν οι θεολόγοι των δυτικών εκκλησιών. Αν δεν καταλαβαίνουν το λάθος τους, ας ρίξουν μια ματιά έστω και στην ανθρώπινη δικαιοσύνη και έχουν να διδαχθούν πολλά, πάρα πολλά…
Κ. Νούσης
33 σχόλια:
Αδελφέ μου, ερωτοτροπείς και πάλι με την αίρεση της Αποκατάστασης των πάντων, που έχει συνοδικά -με την Ε' Οικουμενική Σύνοδο-, επίσημα καταδικαστεί από την Εκκλησία μας. Δεν το καταλαβαίνεις;
Αύριο Κυριακή, στο Ευαγγέλιο του πλουσίου και του πτωχού Λαζάρου, θα ακούσουμε επίσημα απ' άμβωνος για την Μέλλουσα Κρίση. Γιατί επιμένεις να υποβαθμίζεις τη Θεία Δικαιοσύνη;
Με εκτίμηση
Παναγιώτης Ν. Γκουρβέλος
Πάτρα
@ γκουρβελο π
Αγαπητέ, εσύ μάλλον δεν θες να πιάσεις το πνεύμα των γραφομενων μου και κόλλας στο γράμμα.
Πάντως είναι προτιμότερο και ορθοδοξοτερο να ερωτοτροπείς με την αποκατάσταση παρά με τη δικαιοσύνη...
Μὲ συγχωρεῖτε, δὲν βρίσκω πουθενὰ νὰ ὑπονοεῖ κάτι τέτοιο ὁ κ. Νούσης. Ἴσως ἂν ἐπιλέγατε καὶ καταχωρίζατε ἐδῶ τὸ ἀπόσπασμα ποὺ σᾶς ὁδήγησε σ' αὐτὴν τὴν σκέψη, θὰ ὠφελοῦσε τὴν συζήτηση. Ἔχετε δίκιο φυσικὰ ὅτι δὲν ὑπάρχει καμμία ἀποκατάσταση τῶν πάντων, εἶναι αἰώνια καὶ ἡ Βασιλεία καὶ ἡ Κόλαση. Αὐτὸ ὅμως ἰχύει γιὰ τοὺς μετανοημένους καὶ τοὺς ἀμετανοήτους ἀντιστοίχως, ἐξάπαντος ὄχι γιὰ τοὺς καταδικασθέντας ἐξ ἀνταποδόσεως ἁμαρτωλούς. Κολάζονται ἐκεῖνοι ποὺ μισοῦν τὸν Θεὸ καὶ δὲν τὸν θέλουν. Ὁ Θεὸς (ἡ ἄκτιστη ἐνέργειά του) εἶναι καὶ Παράδεισος καὶ Κόλασις. Ὁ ἥλιος ἕνας εἶναι. Μὲ τὴν ἐνέργειά του τὸ κερὶ τὸ λειώνει, τὸ κεραμίδι τὸ ξεραίνει, ὅσα χρόνια κι ἂν περάσουν, εἰς τὸν αἰῶνα τὸν ἅπαντα. Ἐμεῖς διαλέγουμε ἂν θὰ εἴμαστε κερὶ ἢ κεραμίδι.
Μὲ ἀγάπη Χριστοῦ
π. Δημήτριος
Αγαπητέ Παναγιώτη, αυτό το έχει πει και ο όσιος Πορφύριος. Ποιος δηλαδή ξέρει τι θα κάνει τελικά ο Θεός;
Σκέψου ακόμη ότι αν δεν θες κάποιον στον παράδεισο, πχ τον Χίτλερ, είσαι ήδη εσύ εκτός αυτού, όπως ο αδερφός του ασώτου στην παραβολή...
Η Δικαιοσύνη του Θεού υπάρχει. Δεν είναι όμως κάποια απόφασή Του για τους κολασμένους, όπως συμβαίνει στην ανθρώπινη δικαιοσύνη. Τέτοιου είδους Ακινάτεια αναλογία δε συνάδει με την εκκλησιά μας.
Τι είναι η Δικαιοσύνη Του;
Το έγραψα και χθες εδώ στο ιστολόγιο, στο κείμενό μου:
"η απώλεια του Παραδείσου καημός
παραπέμπει στην αυτοτιμωρία πάντοτε.
Άκτιστη και η Κόλαση
γεμάτη Άκτιστη αγάπη αναφομοίωτη".
Τι δεν καταλαβαίνει ο Γκ.Π.;
Ελευθέριος Βάσσος
Ο υπερτονισμός της αγάπης του Θεού οδηγεί στην κακοδοξία της Αποκατάστασης των πάντων, ενώ αντίθετα η υπερβολική έμφαση στην Θεία Δικαιοσύνη καταντά στην αίρεση του Απόλυτου Προορισμού: Το Σύμβολο της Πίστεως ξεκινά με την αγαθότητα του ουράνιου Πατέρα και καταλήγει με την, κατά την Δευτέρα Παρουσία, δίκαιη κρίση Του. Ο Θεός μας είναι ταυτόχρονα Πατέρας αγαθότατος και Κριτής δικαιότατος, έτσι ώστε να ελπίζουμε στο άμετρο έλεος Του, αλλά και να φοβόμαστε την αδέκαστη κρίση Του!
Συμφωνείς, αδελφέ μου;
Με κάλυψε ο αγαπητός Ελευθέριος
Οὔτε ὁ ἔλεος αὐτοῦ ἄκριτος, οὔτε ἡ κρίσις ἀνελεήμων (Μ. Βασίλειος)
Ελ.
Κόλλησε η βελόνα πάλι!
Τι δεν καταλαβαίνει ο Γκ.Π.;
"η απώλεια του Παραδείσου καημός
παραπέμπει στην αυτοτιμωρία πάντοτε.
Άκτιστη και η Κόλαση
γεμάτη Άκτιστη αγάπη αναφομοίωτη".
Πάντως, εάν φοβόμουν έστω και ελάχιστα ότι θα με κολάσει ο Θεός για να Τον ακολουθήσω, ένας τέτοιος Θεός θα με άφηνε το λιγότερο παγερά αδιάφορο ή θα γινόμουν ο χειρότερος πολέμιός Του...
Ευτυχώς όμως δεν είναι έτσι ο Θεός.
Ευτυχώς για μένα.
Ευτυχώς και για τον καθένα μας.
Ελευθέριος Βάσσος
Τον ακολουθώ επειδή με αγαπά, βαθιά και προσωπικά, εμένα και όλους. Δεν με ενδιαφέρει αν θα κολαστω, ούτε και το σκέφτομαι, ούτε και το φοβάμαι.
Μου αρκεί η βεβαιότητα ότι είμαι τον παν γι' Αυτόν. Και θα Τον ακολουθούσα, ακόμα κι αν υποθετικά υπήρχε κάποιος ανώτερος Θεός να με κολάσει.
ΠΑΤΕΡ ΔΗΜΗΤΡΙΕ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΕ
Μας λέτε:
"Ὁ Θεὸς (ἡ ἄκτιστη ἐνέργειά του) εἶναι καὶ Παράδεισος καὶ Κόλασις. "
Δηλαδή πιστεύετε ότι η Υπερούσιος Ουσία του Θεού είναι η πηγή του κολαστικου πυρός, της κόλασης;
Το λέτε και φαίνεστε τόσο σίγουρος που οπωσδήποτε θα έχετε και κάποιο σύνδεσμο με λόγια κάποιου Αγίου όπου τα διαβάσατε αυτά! Ή κι εσείς διαβάσατε κάποιους που υπονοούν κάτι και καποιοι τους ερμηνεύουν κατα το δοκούν κτλ κτλ ;;;
Πέτρος
Ὁ Θεὸς εἶναι αὐτὸς ποὺ εἶναι. Ἂν ἐσὺ εἶσαι ἐρωτευμένος μαζί του, θὲς νὰ βρίσκεσαι ὅλο καὶ περισσότερο κοντά του. Αὐτὸ εἶναι ἕνα αἰώνιο ταξίδι, δὲν ἔχει σταματημό. Εἶναι αὐτὸ ποὺ λέμε ἀτελεύτητος τελειότης. Ἐκεῖνος ποὺ μισεῖ τὸν Θεό, ἀκολουθεῖ τὸν ἀντίθετο δρόμο. Τοῦ γυρίζει τὴν πλάτη καὶ φεύγει, φεύγει μέχρι νὰ βρεῖ τόπο ὅπου δὲν ὑπάρχει ὁ Θεός. Εἶναι ἕνα αἰώνιο ταξίδι, διότι τόπος χωρὶς Θεὸ δὲν ὑπάρχει· πανταχοῦ παρὼν γὰρ ὁ Θεός. Αὐτὸ ἀπαντᾶ καὶ σ' ἐκείνη τὴν ἐρώτηση ποὺ λέει· Ὁ Θεὸς εἶναι παρὼν καὶ στὴν κόλαση; Ἂν πεῖς ὄχι, ἀκυρώνεις τὴν πανταχοῦ παρουσία τοῦ Θεοῦ. Ἂν πεῖς ναί, δημιουργεῖς μίαν ἀπορία: Ὁ Θεὸς μπορεῖ νὰ εἶναι καὶ μέσα στὴν κόλαση; Μὲ αὐτὰ ποὺ ἐξηγῶ παραπάνω, δὲν ὑπάρχει καμμία ἀπορία. Ὁ Θεὸς εἶναι πηγὴ ἄρρητης εὐωδίας. Ἐκεῖνος ποὺ τὸν ἀγαπάει, θέλει νὰ πλησιάζει ὅλο καὶ πιὸ κοντά. Καὶ ὅσο πλησιάζει, τόσο εὐφραίνεται. Καὶ ἐπειδὴ δὲν χορταίνει, τόσο προχωρᾶ. Αὐτὸ εἶναι παραδείσια κατάσταση. Γιὰ ἐκεῖνον ποὺ μισεῖ τὸν Θεό, ὁ Θεὸς εἶναι τὸ ἀντίθετο, μπόχα, δυσωδία. Ὁπότε στρέφει τὰ νῶτα του καὶ τρέχει νὰ πάει ὅσο μακρύτερα γίνεται, ἐκεῖ ὅπου δὲν μυρίζει. Ὅμως δὲν θὰ βρεῖ ποτὲ τέτοιον τόπο. Αὐτὸ εἶναι κατάσταση κολάσεως. Παραπλήσια παραδείγματα θὰ ἦταν ἐκεῖνο τῆς ἐναρμόνιας μουσικῆς, ποὺ θέλει κανεὶς νὰ πλησιάσει ὅλο καὶ πιὸ κοντὰ καὶ ὅσο πλησιάζει τόσο εὐφραίνονται τὰ ὦτα του καὶ τόσο πιὸ πολὺ λαχταρᾶ καὶ τόσο προχωρεῖ. Στὴν περίπτωση αὐτή, γιὰ τὸν μισοῦντα τὸν Θεὸ ἡ μουσικὴ γίνεται ἀνυπόφορος θόρυβος. Αὐτὸς τὸν ἐκλαμβάνει ἔτσι, διότι μισεῖ τὸν Θεό. Χίλια τέτοια παραδείγματα θὰ μπορούσαμε νὰ ποῦμε καὶ ὁ καθένας θὰ μποροῦσε νὰ σκεφτεῖ.
Πάτερ, δεν θέλω παραδείγματα για το πώς φαντάζεστε τον παράδεισο ή την Κόλαση..
Θέλω σύνδεσμο όπου θα δω άγιοι άνθρωποι να μας λενε αυτό που πιστεύετε και μας λέτε ότι δλδ η Υπερούσιος Ουσία του Θεού είναι η πηγή της κόλασης. Κάπου θα το είδατε γραμμένο, δε μπορεί!
Φυσικά εκεί μπορεί να βρούμε και τα συνεπακόλουθα αυτού δλδ το "άκτιστο σκότος το εξώτερον", "τον Άκτιστο σκώληκα τον ακοίμητο" μιας και αυτά, μαρτυρία τουλάχιστον δύο μεγαλων αγίων, είναι "εφάμιλλα" του πυρός του αιωνίου ως μερικά απο τα κολαστήρια που θα υποφέρουν οι αμαρτωλοί! Ώπερ σημαίνει έχει κι άλλα "άκτιστα κολαστήρια "!
Αν έχετε την καλοσύνη δώστε μας μια παραπομπή!
Πέτρος
@ Παναγιώτης Ν. Γκουρβέλος @
Αγαπητέ μου, είσαι εγκλωβισμένος στα ψυχο-εμμονικά δικανικά ερμηνευτικά σχήματα και αυτό είναι η μέγιστη αστοχία για έναν Ορθόδοξο θρησκευόμενο, τη στιγμή που γνωρίζουμε οτι η ΟΥΣΙΑ του ΘΕΟΥ άλλα πραγματώνει στα έλλογα κτιστά όντα...
Κατά συνέπεια, αυτό είναι και η ΕΚΠΛΗΞΗ της ΣΩΣΤΙΚΗΣ Του ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΗΣ ΑΓΑΠΗΣ, η οποία δεν περιορίζεται στα μίζερα ηθικιστικά καταθλιπτικά κουτάκια σας!...
Ο ΘΕΟΣ, ΛΟΙΠΟΝ, αγαπητέ μου, ΑΓΑΠΗ ΕΣΤΙ και ουχι αγάπη ΕΧΕΙ!...
Και αυτό τα λέει όλα, οπότε μην ζορίζεστε για τα περί Αποκατάστασης και άλλων σχετικών,
και το ποιον θα σώσει και με ποιον τρόπο, αυτό είναι απερινόητο σωτηριολογικό μυστήριο!
Κι αν ο Θεός ήθελε να εξαντλήσει τη δικαιοσύνη Του, θα μάς είχε εξαφανίσει ΟΛΟΥΣ!...
ΟΜΩΣ Η ΑΠΕΙΡΗ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΓΙΑ ΑΛΛΑ ΜΑΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΕΙ!...
@ π Δημητριο
πατερ, μην μπαινεις σε συζητηση με τον Πετρο, μιλαω μαζι του εδω και δυο εβδομαδες και ειναι "ου με πεισεις καν με πεισης".
θεωρει τα θεολογικα ποκερ για να περναει την ωρα του.
μακρια.......
Μην χάνεις τον χρόνο σου κ. Νούση με το κ. Πέτρο είναι χαμένη υπόθεση. Πίσω από την ανωνυμία του κάνει το παιχνίδι του. Δεν αξίζει τον κόπο. Άστον να πιστεύει ότι θέλει.
Πολύ σωστά τα γράφετε, π. Δημήτριε, όμως, μην κουράζεστε δίχως λόγο, οι εν λόγω φίλοι μας είναι εγκλωβισμένοι στις ηθικιστικές ερμηνευτικές τους " βεβαιότητες" κι αυτό έίναι που τους καθιστά καημένους και μίζερους και φυσικά άγευστους της φιλάνθρωπης Αγάπης του Κυρίου, που είναι πέρα από τα ανθρώπινα δικαικά
νομικά συστήματα!...Οι εμμονικοί αυτοί ζηλωτές έχουν μετατρέψει την Εκκλησία και τη ζωή τους σ' ένα ψυχρό και τιμωρητίκό δίκαστήριο...Τι κρίμα!....
Ο Πέτρος(;) ή Ανέστης Παρασκευόπουλος(;) ή Τρεχαγυρευοπουλος(!) αρνείται να φανερωθεί. Υποστηρίζει με εμμονικό πάθος την πλάνη του, αλλά ντρέπεται να γράψει ποιος είναι. Ντρέπεται για τον εαυτό του. Κρύβεται και δειλιάζει. Όχι μόνο τώρα τουλάχιστον εδώ και ενάμιση χρόνο!
Ποιος αξιοπρεπής άνθρωπος μετά από τόσες ημέρες και τόσες παρεμβάσεις μου με ονοματεπώνυμο συνεχίζει την αναδρεία του; Τι φοβάται; Το ξαναγράφω: στην παραβολή του πλούσιου και του φτωχού Λαζάρου, ανώνυμος για τον Χριστό παραμένει μόνο ο κολασμένος πλούσιος.
Ελευθέριος Βάσσος
Κ. Νουση
έχετε περισσότερο ζήλο κι απ'τους Κνίτες..
Λοιπόν, αφήστε τον πατέρα, μπορεί να έχει πηγές που να με πείσουν...
Εσείς πείτε μου στο άλλο νήμα αν δικαιολογείται η ακύρωση από τον Απόστολο Παύλο της 1ης επαγγελίας ...
Πέτρος
Τολμά να ρίχνει και πολιτικά βέλη!Ποιος; Ο δειλός κουκουλοφόρος. Το τρομαγμένο ανθρωπάκι, που πίσω από την ανωνυμία του νομίζει ότι κάτι είναι.
Αγαπητοί μου, μην απαντάτε, η κλινική μελέτη περίπτωσης( Πέτρος) είναι κανονικό troll...οπότε έλεος, αρκετα!...
Συμφωνώ με Διογένη
Να σταματήσει αυτός ο διάλογος εδώ και τώρα. Μας κούρασε. Δεν θα βάλει μυαλό ο Πέτρος κ. Νούση. Μην του απαντάτε. Είναι ανώφελο χάσιμο χρόνου. Επιτέλους ας γίνει ιδιωτικός. Ιστολόγε σώσε μας μην δημοσιεύεις άλλα σχόλια. Όχι άλλο κάρβουνο!
Δίνεται η αίσθηση μιας υποβάθμισης του θέματος...
Ο έλεγχος μοιάζει να χάνεται...
Η αγάπη να επισκιάζεται...
Και το σπουδαίο;
Περί Θεού ο λόγος...
Και ο αντίλογος...
Όμως,η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει...
Αν.
Οι θεολογικές αστοχίες έχουν πάντοτε το ίδιο αποτέλεσμα, οδηγούν τους υποτιθέμενους θεολόγους σε αδιέξοδα.
Ένα από αυτά μόλις φάνηκε:
Αν θεωρήσεις το "πυρ το αιώνιον" Άκτιστο δλδ Θεό τότε υποχρεωτικά θα πρέπει να θεωρήσεις άκτιστο δηλαδή Θεό ΚΑΙ το "σκότος το εξώτερον" ΚΑΙ τον "σκώληκα τον ακοίμητο " αφού αυτά τα τρία είναι σίγουρα ίδιας φύσεως κολαστήρια!!!
Είναι ο Θεός το Σκότος το Εξώτερον ;;
Σα δε ντρεπόμαστε λέω εγώ!
Ποιος "θεολόγος" θα έλεγε κάτι τέτοιο και δε θα ήταν για πέταμα το πτυχίο του;;;
Έλεος!
Πέτρος
@ πετρολ
Από δω και πέρα σε βαφτιζω Πετρολ ( Πέτρος + τρολ) και σταματάω να χάνω τον χρόνο μου μαζί σου
Πιθανότερον είναι να χάσετε το πτυχίο σας και όχι τον χρόνο σας...
Και μη σας πιάνει πανικός, καλέ μου, απλώς μη συνεχίζετε τον διάλογο μαζί μου.
Όλα τα άλλα που κάνετε είναι παιδιάστικα καμώματα...
Πέτρος
Ο ανώνυμος γράφει ανώδυνα κάθε σαχλαμάρα που θα του κατέβει στο μυαλό. Ποτέ δεν κάνουν διάλογο με ανώνυμους. Αφήστε να προκαλεί είναι σαν τους τρομοκράτες που στέλνουν προκηρύξεις και κτυπούν πισώπλατα. Ο Πέτρος είναι ένας ανέντιμος που δεν τολμά να αποκαλύψει το ονοματεπώνυμό του και την ιδιότητά του. Επί ημέρες παρακαλώ σταματήστε τον διάλογο. Αυτός δεν είναι διάλογος αλλά από την μεριά του Πέτρου έμμονες ιδέες που πρέπει να απευθυνθεί αλλού για να γιατρευτεί.
Αθανάσιος Γεωργόπουλος
@ Α Γεωργόπουλο
Έχετε δίκιο. Άργησα να το καταλαβω
Προφάσεις εν αμαρτίες..
Το "Αθανάσιος Γεωργόπουλος" φαίνεται τόσο ανώνυμο όσο το "Πέτρος" ή το "Πέτρος Πετρίδης"
Το τι λέει κάποιος έχει σημασία
Και φυσικά ανέντιμο είναι το μάτι σου που βλέπει σαχλαμάρες
Πέτρος
Αγαπητοί αδελφοί, χαίρομαι για τις διαφωνίες σε θεολογικά προβλήματα, γιατί σα Μαθηματικός, ξέρω ότι από τις διαφωνίες και τον γόνιμο διάλογο λάμπει λαμπρότερα η αλήθεια και η γνώση προωθείται πιό πάνω.
Βέβαια εδώ νομίζω ότι το πρόβλημα είναι στοιχεώδους μορφώσεως και έτσι συγχωρέστε με να πω την γνώμη μου.
Ο μακαριστός π. Αθανάσιος Μυτιληναίος παρουσίαζε την άκτιστο θεϊκή ενέργεια ως φωτιστική και καυστική, όπως το ηλιακό φως.
Αν λοιπόν απομονωθώ σε ένα μαύρο κουβούκλιο, φυσικό είναι να αισθανθώ μόνο την καυστική θεϊκή ενέργεια και να απολέσω το φώς που μου προσφέρεται!
Αν μείνω να χαρώ τον Ήλιο θα απολαύσω την χαρά της όλης ηλιακής ενέργειας!
Αν από δική μου αποκλειστικά επιλογή απομονωθώ στο άτομό μου, θα υποστώ , εν ελευθερία , την καυστική και σκοτεινή πλευρά της καθολικής Θείας Αγάπης!
Αυτά τα λίγα, αφού εμείς οι Μαθηματικοί, αρκούμαστε σε λίγα και μεστά αποδεικτικά δρώμενα.
Το πρόβλημα που μας απασχολεί τόσο καιρό, δεν είναι τόσο το τί είναι και πώς είναι το πυρ της κόλασης,όσο η αγιογραφικη και αγιοπατερική τεκμηρίωση της όποιας θεωρίας.
Θέλω να πιστεύω πως ο φίλος Πέτρος δέχεται κατά βάθος την όποια θεωρία, είτε περί κτιστού είτε περί ακτίστου πυρός, αρκεί να θεμελιώνεται στην Αγία Γραφή.
Μάλλον ή απάντηση δείχνει να ψηλαφίζεται στο τι είναι ικανός να αφομοιώσει ο καθένας μας.
Έτσι τελικά και μετά από τόσο μελάνι που χύθηκε είμαστε στον ίδιο παρονομαστή.
Η κόλαση όμως, ούτως ή άλλως είναι υπαρκτή (σ´αυτό τουλάχιστον δεν διαφωνούμε) και "περιμένει" τους αμετανόητους αμαρτωλούς.
Το ίδιο υπαρκτός είναι και ο παράδεισος και αναμένει τους μετανοημένους αμαρτωλούς.
Καλό είναι να μην επεκταθούμε άλλο στο θέμα.
Δεν θα ωφεληθεί κανένας.
Ευχαριστούμε τους αξιότιμους θεολόγους και όλους τους σχολιαστές (επώνυμους και ανώνυμους) που έλαβαν μέρος σε αυτή την ατέρμονη πλην όμως εποικοδομητική συζήτηση.
Χ.Ο.
@ Πετρολ
https://arxon.gr/2023/11/paradeisos-kai-kolasi-entos-kai-ektos-tis-orthodoxis-paradosis/
Δημοσίευση σχολίου