Ο αείμνηστος π. Δημήτριος
Γκαγκαστάθης, ένας αληθινός άνθρωπος του Θεού, διηγείται ένα προσωπικό θαύμα
πού έζησε από τον Μέγα Αρχάγγελο Μιχαήλ στην εποχή του εμφυλίου πολέμου:
«…Στις 20 Οκτωβρίου 1945, Κυριακή πρωΐ, μόλις κτύπησα την καμπάνα της Εκκλησίας, περικύκλωσε το χωριό αντάρτικος στρατός με εντολή εκκαθαρίσεων.Άρχισαν να ρίχνουν πυρά προς εκφοβισμό.
Εγώ μόλις είχα μπει στην Εκκλησία, έκανα τον σταυρό μου, παρακάλεσα τον Άγιο Νικόλαο να μας φυλάξει και σηκώθηκα να φύγω. Μου ρίχνανε με το πυροβόλο ταμπουρωμένοι σ΄ ένα φυλάκιο, όμως καμιά σφαίρα δεν με χτύπησε.Τον Απόστολο Κατσιμπίρη πού ήταν δίπλα μου τον έριξαν κάτω. Έμεινα μόνος και ακολουθώντας ένα ρέμα με έχασαν.
Όμως, κοντά στα σύνορα των χωριών Ριζώματος - Βασιλικής με έφτασαν πάλι.
Ήσαν 10 άτομα και με τον αρχηγό 11, τρέχοντας πάνω σε άλογα για να με πιάσουν. Έβριζαν καθώς με κυνηγούσαν, και έριχναν με τα Στεν, χωρίς να μπορούν να με σκοτώσουν.
Οι σφαίρες τρύπαγαν τα ράσα μου, τις καταλάβαινα, αλλά κυλούσαν στο χώμα χωρίς να με τραυματίζουν.
Με πλησίασαν στα 50 μέτρα γύρω γύρω, με περικύκλωσαν φωνάζοντας, "κερατά τράγο, πού θα μας πας ; " βρίζοντάς με χυδαία.
Και τότε εγώ, βρισκόμενος στη μέση κινδύνου ζωής και θανάτου, σταμάτησα, σήκωσα τα χέρια μου προς τον ουρανό, και από το βάθος της ψυχής μου φώναξα, «Μιχαήλ Αρχιστράτηγε των Αγγέλων, σώσε με, κινδυνεύω !»
Και ω, του θαύματος !
Σαν αστραπή παρουσιάσθηκε ο Αρχάγγελος Μιχαήλ στον αρχηγό. Είδε έναν νέο με σπαθί, όπως ομολογούσε κι ο ίδιος αργότερα, που κόβοντας με μια σπαθιά τα σχοινιά από την σέλα του, τον έριξε κάτω σπάζοντας την σπονδυλική στήλη του.
Οι υπόλοιποι δέκα, έμειναν ακίνητοι, κεραυνόπληκτοι !
Οι ενορίτες του χωριού Βασιλική φύγανε από την Εκκλησία και βγαίνοντας έξω κοιτάζανε τί θα γίνει. Ακούω μια φωνή. Ήταν του αρχηγού τους,
«Να μας συγχωρέσεις παπά μου, είπε, και να πας στο καλό. Έχεις όριο ζωής και υψηλούς προστάτες...»
Ευχαριστώ, τους απάντησα. Τους συγχώρεσα, και τους ευχήθηκα ο Θεός να τους φωτίσει, να μετανοήσουν και να γίνουν καλοί άνθρωποι. Να λέτε την αλήθεια, τους είπα, και να έχετε τον Θεό βοήθεια. Πήραν τον τραυματισμένο σύντροφό τους και έφυγαν μαζεμένοι.
(Ο παπά – Δημήτρης Γκαγκαστάθης γεννήθηκε το 1902 στον Πλάτανο Τρικάλων, χωριό που για 42 ολόκληρα χρόνια, (1931-1973) υπηρέτησε ως εφημέριος. Εκοιμήθη στις 29 Ιανουαρίου, 1975)
Μητροπολίτης Χονγκ Κονγκ Νεκτάριος
«…Στις 20 Οκτωβρίου 1945, Κυριακή πρωΐ, μόλις κτύπησα την καμπάνα της Εκκλησίας, περικύκλωσε το χωριό αντάρτικος στρατός με εντολή εκκαθαρίσεων.Άρχισαν να ρίχνουν πυρά προς εκφοβισμό.
Εγώ μόλις είχα μπει στην Εκκλησία, έκανα τον σταυρό μου, παρακάλεσα τον Άγιο Νικόλαο να μας φυλάξει και σηκώθηκα να φύγω. Μου ρίχνανε με το πυροβόλο ταμπουρωμένοι σ΄ ένα φυλάκιο, όμως καμιά σφαίρα δεν με χτύπησε.Τον Απόστολο Κατσιμπίρη πού ήταν δίπλα μου τον έριξαν κάτω. Έμεινα μόνος και ακολουθώντας ένα ρέμα με έχασαν.
Όμως, κοντά στα σύνορα των χωριών Ριζώματος - Βασιλικής με έφτασαν πάλι.
Ήσαν 10 άτομα και με τον αρχηγό 11, τρέχοντας πάνω σε άλογα για να με πιάσουν. Έβριζαν καθώς με κυνηγούσαν, και έριχναν με τα Στεν, χωρίς να μπορούν να με σκοτώσουν.
Οι σφαίρες τρύπαγαν τα ράσα μου, τις καταλάβαινα, αλλά κυλούσαν στο χώμα χωρίς να με τραυματίζουν.
Με πλησίασαν στα 50 μέτρα γύρω γύρω, με περικύκλωσαν φωνάζοντας, "κερατά τράγο, πού θα μας πας ; " βρίζοντάς με χυδαία.
Και τότε εγώ, βρισκόμενος στη μέση κινδύνου ζωής και θανάτου, σταμάτησα, σήκωσα τα χέρια μου προς τον ουρανό, και από το βάθος της ψυχής μου φώναξα, «Μιχαήλ Αρχιστράτηγε των Αγγέλων, σώσε με, κινδυνεύω !»
Και ω, του θαύματος !
Σαν αστραπή παρουσιάσθηκε ο Αρχάγγελος Μιχαήλ στον αρχηγό. Είδε έναν νέο με σπαθί, όπως ομολογούσε κι ο ίδιος αργότερα, που κόβοντας με μια σπαθιά τα σχοινιά από την σέλα του, τον έριξε κάτω σπάζοντας την σπονδυλική στήλη του.
Οι υπόλοιποι δέκα, έμειναν ακίνητοι, κεραυνόπληκτοι !
Οι ενορίτες του χωριού Βασιλική φύγανε από την Εκκλησία και βγαίνοντας έξω κοιτάζανε τί θα γίνει. Ακούω μια φωνή. Ήταν του αρχηγού τους,
«Να μας συγχωρέσεις παπά μου, είπε, και να πας στο καλό. Έχεις όριο ζωής και υψηλούς προστάτες...»
Ευχαριστώ, τους απάντησα. Τους συγχώρεσα, και τους ευχήθηκα ο Θεός να τους φωτίσει, να μετανοήσουν και να γίνουν καλοί άνθρωποι. Να λέτε την αλήθεια, τους είπα, και να έχετε τον Θεό βοήθεια. Πήραν τον τραυματισμένο σύντροφό τους και έφυγαν μαζεμένοι.
(Ο παπά – Δημήτρης Γκαγκαστάθης γεννήθηκε το 1902 στον Πλάτανο Τρικάλων, χωριό που για 42 ολόκληρα χρόνια, (1931-1973) υπηρέτησε ως εφημέριος. Εκοιμήθη στις 29 Ιανουαρίου, 1975)
Μητροπολίτης Χονγκ Κονγκ Νεκτάριος
1 σχόλιο:
Εκτενή βιογραφική δοκιμή του αοίδημου παπά-Δημήτρη Γκαγκαστάθη, γεμάτη παραπλήσια θαυμαστά περιστατικά έχω περιλάβει στο «Συναξάρι Τρία του 20ου Αιώνα», μαζί με τους 1. Φιλόθεο Ζερβάκο, 2. Αμφιλόχιο Μακρή, 3. Ιερώνυμο Σιμωνοπετρίτη, 4. Άγγελο Νησιώτη, 5. Άνθιμο Βαγιάνο, και 6. Αθανάσιο Χαμακιώτη--εκδόσεις Τήνος 1989. Οι 1, 2, 3, 5, και 6 αν δεν κάνω λάθος έχουν αγιοκαταταγεί. Αθανάσιος Κοτταδάκης
Δημοσίευση σχολίου