Αυτές τις μέρες

Αυτές τις μέρες

αξίζει να νοιαστούμε,

αξίζει να είμαστε κοντά

σ’ όσους Χριστούγεννα

δεν κάνουν.

Στην μνήμη μου φέρνω, ότι τέτοιες μέρες για χρόνους πολλούς η οικογένεια Πανοπούλου, πάντα στο τραπέζι της το μεσημέρι των Χριστουγέννων, προσκαλούσαν κάποια φτωχή μοναχική ψυχή, για να μην νιώθει μοναξιά και να περάσει ευχάριστα με γεύση οικογενειακή. Πόσοι χριστιανοί το κάνουν αυτό; Η μακαριστή κ. Αριστέα γυναίκα αγάπης και φιλανθρωπίας φρόντιζε για όλα. Το βράδυ πήγαινα και εγώ με άλλους φίλους, και γευόμαστε τα πλούσια αγαθά.  Ας είναι αιωνία η μνήμη της .

 

Χρέος,

το ποτάμι της αγάπης μας

να ξεπλύνει την πίκρα τους.

 

Να ξημερώσει και γι’ αυτούς

μια νύχτα μαγική ξανά,

τα πικραμένα χείλη τους

να θυμηθούν να ψάλουν «ωσαννά».