Καλεί όλους - Πάπας Φραγκίσκος

 Καλεί όλους

Πάπας Φραγκίσκος

Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, καλημέρα!

Το σημερινό Ευαγγέλιο αφηγείται την κλήση των πρώτων μαθητών (βλ. Μκ 1:14-20). Το να καλέσει άλλους να συμμετάσχουν στην αποστολή Του είναι ένα από τα πρώτα πράγματα που κάνει ο Ιησούς στην αρχή της δημόσιας ζωής Του: πλησιάζει κάποιους νεαρούς ψαράδες και τους καλεί να τον ακολουθήσουν για να “γίνουν ψαράδες ανθρώπων” (εδ. 17). Και αυτό μας λέει κάτι σημαντικό: ο Κύριος αγαπάει να μας εμπλέκει στο έργο Του της σωτηρίας μας, θέλει να δραστηριοποιούμαστε μαζί Του, θέλει να είμαστε υπεύθυνοι και πρωταγωνιστές. Ένας χριστιανός που δεν είναι ενεργός, που δεν είναι υπεύθυνος στο έργο της διακήρυξης του Κυρίου και που δεν είναι πρωταγωνιστής της πίστης του δεν είναι χριστιανός ή, όπως έλεγε η γιαγιά μου, είναι ένας χριστιανός “ροδόνερο”!!

Κατ’ αρχήν, ο Θεός δεν θα μας χρειαζόταν, αλλά μας χρειάζεται, παρά το γεγονός ότι αυτό συνεπάγεται την ανάληψη πολλών από τους περιορισμούς μας: όλοι είμαστε περιορισμένοι, ή μάλλον αμαρτωλοί,

και Εκείνος το αναλαμβάνει αυτό. Κοιτάξτε, για παράδειγμα, πόση υπομονή είχε με τους μαθητές: συχνά δεν καταλαβαίνουν τα λόγια Του (βλ. Λουκ. 9:51-56). Κατά καιρούς δεν συμφωνούν μεταξύ τους (βλ. Μκ. 10:41). Για μεγάλο χρονικό διάστημα αδυνατούν να αποδεχτούν κάποιες βασικές πτυχές του κηρύγματός Του, όπως η υπηρεσία (βλ. Λουκ. 22:27). Και όμως ο Ιησούς τους επέλεξε και συνέχισε να πιστεύει σε αυτούς. Αυτό είναι σημαντικό: ο Κύριος μας επέλεξε για να γίνουμε Χριστιανοί. Και εμείς είμαστε αμαρτωλοί, διαπράττουμε το ένα μετά το άλλο, αλλά ο Κύριος συνεχίζει να πιστεύει σε εμάς. Αυτό είναι υπέροχο.

Στην πραγματικότητα, το να φέρουμε τη σωτηρία του Θεού σε όλους ήταν για τον Ιησού η μεγαλύτερη χαρά, η αποστολή Του, το νόημα της ύπαρξής Του (πρβλ. Ιωάν. 6:38) ή, όπως ο ίδιος λέει: η τροφή Του (πρβλ. Ιωάν. 4:34)! Και σε κάθε λόγο και πράξη με την οποία ενωνόμαστε μαζί Του, στην όμορφη περιπέτεια της προσφοράς αγάπης, το φως και η χαρά πολλαπλασιάζονται (πρβλ. Ησ 9,2): όχι μόνο γύρω μας, αλλά και μέσα μας. Το να διακηρύττουμε το Ευαγγέλιο, λοιπόν, δεν είναι χαμένος χρόνος: είναι να γινόμαστε πιο ευτυχισμένοι βοηθώντας τους άλλους να είναι ευτυχισμένοι- είναι να ελευθερωνόμαστε βοηθώντας τους άλλους να ελευθερωθούν- είναι να γινόμαστε καλύτεροι βοηθώντας τους άλλους να γίνουν καλύτεροι!

Ας αναρωτηθούμε λοιπόν: σταματάω κάθε τόσο για να θυμηθώ τη χαρά που μεγάλωσε μέσα μου και γύρω μου όταν δέχτηκα το κάλεσμα να γνωρίσω και να μαρτυρήσω τον Ιησού; Και όταν προσεύχομαι, ευχαριστώ τον Κύριο που με κάλεσε να προσπαθήσω και να βοηθήσω να κάνω τους άλλους ευτυχισμένους; Τέλος, επιθυμώ να κάνω κάποιον να γευτεί, μέσα από τη μαρτυρία μου και τη χαρά μου, να τον κάνω να γευτεί πόσο όμορφο είναι να αγαπάς τον Ιησού;

Είθε η Παναγία να μας βοηθήσει να γευτούμε τη χαρά του Ευαγγελίου.

Πηγή: enoriako. info