ΕΥΓΝΩΜΟΝΕΣ ΚΑΙ ΑΦΟΣΙΩΜΕΝΟΙ - Γράφει ο Βασίλειος Βακάλης

 

ΕΥΓΝΩΜΟΝΕΣ ΚΑΙ ΑΦΟΣΙΩΜΕΝΟΙ

Γράφει ο Βασίλειος Βακάλης

    "Πατρίς να μακαρίζεις γενικώς όλους τους ΄Ελληνες ότι θυσιάστηκαν για σένα." Η προτροπή του Γιάννη Μακρυγιάννη αφορά όλους εμάς, που αποτελούμε το έμψυχο 'υλικό' της πατρίδας και απολαμβάνουμε όλα τα καλά της λευτεριάς, που οι αγωνιστές του '21 μας κληροδότησαν. Να μακαρίζουμε αυτούς τους αγωνιστές και να τους ευχαριστούμε και να τους υμνολογούμε και να ευλογούμε το όνομά τους γιατί 'θνητών σωμάτων έτυχον, αθάνατον μνήμην κατέλιπον" (Λυσίας) εξ αιτίας της φιλοπατρίας τους. Καθήκον μας το άναμμα κεριού ευγνωμοσύνης για την ανάπαυσή τους. Χρέος μας να γνωρίζουμε τις θυσίες και τα ανδραγαθήματά τους. 

       Λίγοι αγωνιστές του '21 είναι σήμερα γνωστοί στους πολλούς. Οι περισσότεροι μας είναι άγνωστοι. Ποιος ξέρει σήμερα τον Βασίλειο Παραμυθιώτη και τον Βασίλειο Τζουμερκιώτη που προτάθηκαν το 1825 από τον Αρματολό και Πληρεξούσιο σε Εθνοσυνελεύσεις Γ. Βαλτινό για τον βαθμό του Χιλιάρχου και του Ταξιάρχου αντίστοιχα "ότι εις όλας τας μάχας έδειξαν γενναιότητα και πατριωτισμόν!" Ποιος γνωρίζει τον Κώστα Γλαβίτσα που "εξ αρχής του ιερού αγώνος εδούλευσε και εδούλευε το 1825 την πατρίδα του με αίμα παρευρεθείς εις διαφόρους κατά των τυράννων πολέμους!" Και ποιος αμφιβάλλει ότι και οι τρεις αυτοί αγωνιστές είναι ... Νοτιοηπειρώτες! Γιατί υπάρχουν και οι Βορειοηπειρώτες αγωνιστές του '21 της ενιαίας Ηπείρου.

         Γράφει στις 18-11-1825 από το Μεσολόγγι προς τη Σεβαστή Διοίκηση ο "ευπειθής πατριώτης Χρήστος Βάρφης: Αναχωρών εκ της πατρίδος μου Χειμάρρας με μερικούς στρατιώτας, ορκισθείς να έλθω εις την Ελλάδα να συναγωνισθώ υπέρ της ελευθερίας της αφήνων εις την διάκρισιν των εχθρών μου την οικογένειάν μου επλήρωσα μερικώς την υπόσχεσίν μου εις την ενεστώσαν πολιορκίαν  [Β΄ του Μεσολογίου] διά το μέρος όπου έλαβα. Η οικογένειά μου είναι από τους προύχοντας της Χειμάρρας καθώς εξ επιρροής εις τους συμπατριώτας μου. Παρακαλώ την Σ. Διοίκησιν να μοι διορίση ως εξήκοντα στρατιώτας και θέλει εξάψει εις την ψυχήν μου νέον ενθουσιασμόν εις τας υποσχέσεις μου, αλλά οι συμπατριώτες μου ακούοντάς μας πολλοί θέλει παρακινηθεί να ακολουθήσουν τις πράξεις μου. Επειδή δε επιθυμούμεν οι συμπατριώτες όλοι να ενωθώμεν εις εν υπό την οδηγίαν του συμπατριώτου μας Στρατηγού Σπύρο Μήλιου, όπου όλοι ομού θέλει κάμομεν τα χρέη μας.'  

          Το πώς ξεπήδησαν απ' τη Χιμάρα αγωνιστές το 1821 μας το λέει το 1760 ο παπικός μισιονάριος Σίλβεστρος Σλάδης σε αναφορά του προς το Βατικανό στην οποία παρουσιάζει τα μηδαμινά αποτελέσματα των προσηλυτιστικών του προσπαθειών εις βάρος των Ορθοδόξων Χριστιανών της περιοχής. Γράφει ο Σλάδης ότι "οι Χειμαριώτες μιλούν ελληνικά. Οι λειτουργίες γίνονται στα αρχαία [sic] ελληνικά. Τηρούν τις τέσσερεις μεγάλες νηστείες. Σε κάθε σπίτι προτού κοιμηθούν ψέλνουν στην Παναγία. Η λειτουργία τελείται καθημερινά με την ανατολή του ηλίου κατά το ελληνικό λειτουργικό τυπικό. Οι κάτοικοι της παραλίας σχολιάζουν με λύπη το κατάντημα των ορεινών μερών της Χειμάρρας, που εξισλαμίστηκαν λόγω φτώχιας ... Μεταξύ των Χειμαρριωτών δεν υπάρχει κανείς κατόλικος. ΄Ολοι τους είναι σχισματικοί [= Ορθόδοξοι] εχθροί του πάπα κι ανηλεείς διώκτες του.' 

         Σφιχταγκαλιασμένοι οι Χιμαριώτες κάτω απ' τη σκέπη της Ορθοδόξου Εκκλησίας διατήρησαν τη γλώσσα και τον εθνισμό τους και αντιστάθηκαν σε κατόλικους και Τούρκους και βρέθηκαν έτοιμες και όρθιες οι ψυχές τους στο κάλεσμα της πατρίδας για λευτεριά και ανέδειξαν και Βάρφηδες και Σπυρομήλιους, που εγκατέλειψαν οικογένειες για χάρη της Ελλάδας! ΄Ετσι θα αντισταθούν και σήμερα οι Χιμαριώτες στις ρατσιστικές επιθέσεις του εκτουρκισμένου Ε. Ράμα.

           Περήφανοι οι Ηπειρώτες της ενιαίας Ηπείρου και οι άλλοι Ελλαδίτες για τους αγώνες και τις θυσίες Χιμαριωτών και Λακκιωτών και Γλαβιτσιωτών και Τζουμερκιωτών και Παραμυθιωτών κλπ αγωνιστών του 1821 εμπνέονται από το παράδειγμά τους και μένουν αφοσιωμένοι στην πατριωτική τους παρακαταθήκη. Ψηλά οι καρδιές και αγώνας ενάντια στον χυδαίο - ντόπιο και ξένο - ανθελληνισμό στην Ελλάδα, στην Κύπρο και στη Βόρειο ΄Ηπειρο και κόντρα στον μισαλλόδοξο, διαιρετικό και ακραίο κομματισμό, που οδήγησε Ευρωβουλευτή να υπερηφανεύεται με μίσος ανισορροπίας ότι έγραψε ο ίδιος κείμενο της Ευρωβουλής κατά της Ελλάδος! Ευγνωμοσύνη για τους ελευθερωτές μας. Πίστη και αφοσίωση στις αθάνατες ελληνικές και χριστιανικές αξίες στις οποίες ακουμπήσαμε στα φριχτά χρόνια της δουλείας και "εξήλθομεν εις αναψυχήν." Το ζητούν όσοι θυσιάστηκαν για μας. Το απαιτούν οι καιροί μας.-