ΒΡΑΔΥΝΗ ΔΡΟΣΟΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ.. ΣΤΙΧΟΙ ΓΙΑ ΤΟ ΣΤΑΥΡΟΒΟΥΝΙ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΤΟΧΙΟΝ ΑΓΙΑΣ ΒΑΡΒΑΡΑΣ - Γιάννης Πεγειώτης

ΒΡΑΔΥΝΗ ΔΡΟΣΟΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ..

ΣΤΙΧΟΙ ΓΙΑ ΤΟ ΣΤΑΥΡΟΒΟΥΝΙ ΚΑΙ ΤΟ  ΜΕΤΟΧΙΟΝ ΑΓΙΑΣ ΒΑΡΒΑΡΑΣ

 

Βραδινή δρόσος όπως τότε που διάβαζαν Απόδειπνο

στην ανατολική βεράντα του μοναστηριού.

Κάτω απλωμένα φώτα το παλαιόν και νέον Κιτίον

Στο δι ευχών ο παλαιός καταδρομέας ακουμπώντας

Στο στρογγυλό σίδερο πολιορκούσε τον ουρανό

Ενώ η δρόσος χαιρετούσε ωσάν Κυρίου χαδιν

Τους λαϊκούς οδιτες που ανέβηκαν ναυαγοί

Τα ετη εκείνα του μεγάλου ξεριζωμού

Ένα ποκουμπιν γυρεύοντας στο μοναστήρι.

Κάτι ήξερε ο γέρων Διονύσιος ο ζωγράφος

Ξανάκτισε το κατά δύναμιν το Μεγα Μοναστήρι

Ωσάν λιμάνι ναυαγών των δύο αιωνίων πουρχονταν

Στην νησον έμπλεοι πολέμων ταραχών

Μα και πρωτινών ικεσιών ειρήνης και αγάπης

Βραδινή δρόσος ωσάν προσευχη φίλων

Εις τα όρη Ελλάδας και Κύπρου ιδιαίτερα

Τουλάχιστον τα αδέρφια  με τα μαύρα ρούχα

Δεν μας λησμονήσαν στους βραδύνους τους κόμπους.

Η αυλή του μετοχιού πρωτινη και της γιαγιάς μας

Η αυλή η πατρίς μας όλη μες το φως αναπλέουσα.

Γιάννης Πεγειώτης