Για να χαίρεται κανείς αληθινά, πνευματικά, πρέπει να αγαπάει και για
να αγαπάει, πρέπει να πιστεύει.
Δεν πιστεύουν οι άνθρωποι και γι' αυτό δεν
αγαπούν, δεν θυσιάζονται και δεν χαίρονται. Αν πίστευαν, θα αγαπούσαν, θα
θυσιάζονταν και θα χαίρονταν.
Από την θυσία βγαίνει η μεγαλύτερη χαρά. Η αγάπη
υπάρχει από μόνη της, ενώ η χαρά πηγάζει από την αγάπη.
Όταν δίνεις την αγάπη, τότε έρχεται η χαρά. Δίνει
αγάπη ο άνθρωπος και δέχεται χαρά· ανταμείβεται δηλαδή με την χαρά που νιώθει.
Βλέπεις, κάποιος παίρνει ένα πράγμα που του δίνουν και χαίρεται με αυτό το ένα. Άλλος τα δίνει όλα και χαίρεται για όλα.
Η χαρά που νιώθει ο άνθρωπος, όταν παίρνει, είναι
χαρά ανθρώπινη. Ενώ η χαρά που νιώθει, όταν δίνει, είναι θεϊκή. Η θεϊκή χαρά
έρχεται με το δόσιμο...
Άγιος Παΐσιος ο
Αγιορείτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου