Στα χνάρια του πατέρα του, μεγάλου Κλέφτη Γιάννη Γιαννιά θα κινηθεί ο υιός του, ο Γιώργης Γιαννιάς, που γεννήθηκε στην Δροσιά Αχαΐας το 1795. Ο Γιώργης θα είναι κι αυτός σκληρός απέναντι στην Τουρκική κυριαρχία.
Η αρχή της Εθνεγερσίας. Δεν είναι η πρώτη περίπτωση που ένας υιός συνεχίζει στα χνάρια τα πολεμικά και μαρτυρικά του πατρός του στα χρόνια της Τουρκοκρατίας. Αν πιάσουμε την Ιστορία με τις μεγάλες φάρες των Σουλιωτών…. Αλλά και στην οικογένεια του Κολοκοτρώνη και του Νικηταρά στην Πελοπόννησο, όπου και ο πατέρας πολέμησε πριν το 1821, αλλά και ο υιός στα χρόνια της Εθνεγερσίας. Ένας νέος Έλληνας γεννιέται και γαλουχείται στα νάματα της Πίστεως και του Γένους. Που μεγάλωσε με το όραμα της Αναστάσεως του Γένους….
Ο καπετάν Γιώργης Γιαννιάς συνέχιζε την μεγάλη παράδοση της ανυπακοής στον Οθωμανό Δυνάστη που είχε ξεκινήσει ο πατέρας του που έπεσε, όπως είπαμε, το 1805. Τον αγωνιστή αυτόν έβαλαν στον στόχο οι Τούρκοι και του επιτέθηκαν στα μέσα Μαΐου 1821, σε ηλικία 26 ετών. Με λίγους πολεμιστές ήταν απειλή για τους Τουρκαλβανούς του Λάλα, τα καλύτερα ντουφέκια των Οθωμανών της Πελοποννήσου.
Ενώ οι άλλοι Οθωμανοί κλείστηκαν σε οχυρές θέσεις από τον φόβο των εξεγερμένων ραγιάδων, οι Τουρκαλβανοί πολεμιστές βγήκαν από την βάση τους στο Λάλα, λίγο πιο πέρα από εδώ. Πιο πριν απειλούσαν να σβήσουν την επαναστατική φλόγα στην Ηλεία. Το έδειξαν με την επίθεσή τους στο Χλεμούτσι, στα τέλη Μαρτίου 1821, στον Πύργο στις 3 Απριλίου και στην Αγουλινίτσα, στις 24 Απριλίου.
Η κρίσιμη μάχη στα Στενά Κατσαρού. Απειλή φανερή για αυτούς ήταν ο Γιώργης
Γιαννιάς, που κινούνταν στα μέρη αυτά. Και οι Τουρκαλβανοί του επιτέθηκαν κοντά
στο Αντρώνι Ηλείας, στα στενά του Κατσαρού. Εδώ έπεσε ηρωικά ο Γιώργης Γιαννιάς, πολεμώντας μέχρι τέλους με
λίγα παλληκάρια. Η αριθμητική υπεροπλία των εχθρών λύγισε τους μαχητές. Αλλά δεν λύγισε το φρόνημα των μαχητών του
Γένους που σε λίγες μέρες μετά θα πολιορκούσαν το Λάλα και θα γκρέμιζαν αυτήν
την καταπίεση, προσφέροντας Λευτεριά στον τόπο μας.
Για την θυσία του, ακόμη και ο δύσπιστος προς τους
Κλέφτες πρώτος Πρόκριτος της Πελοποννήσου Κανέλλος Δεληγιάννης αναφέρει με
θαυμασμό την θυσία του Ήρωα. Όπως
γνωρίζουμε, ο πρώτος που τέλεσε μνημόσυνο στον τόπο αυτόν ήταν ο Παλαιών Πατρών
Γερμανός, στα χρόνια του Αγώνος, στις 28 Ιανουαρίου 1825. Αλλά μετά χάθηκε η
θυσία μέσα στην σιγή.
Τα τελευταία χρόνια στα στενά του Κατσαρού έχει
στηθεί αυτό αναμνηστικό Μνημείο, μετά
από τόσες δεκαετίες σιωπής και απαράδεκτης αδράνειας, ενώ τελούνται και οι
σχετικές εκδηλώσεις Μνήμης από τις τοπικές αρχές, όπως είχε ξεκινήσει ο Δήμος
Λασιώνος και συνεχίζει με συνέπεια ο διευρυμένος Δήμος Αρχαίας Ολυμπίας, με τις
ευλογίες των ιερέων της Ιεράς Μητροπόλεως Ηλείας και Ωλένης και την συμμετοχή
συλλόγων και πολιτών.
Η διατήρηση της Μνήμης των Ηρώων. Ενώπιον του μνημείου του Γιαννιά και των
παλληκαριών του εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη μας και μπορούμε να διδαχθούμε
πολλά. Με υψηλό αγωνιστικό φρόνημα, με το χέρι στο ξίφος, αλλά και με την
διάθεση αυτοθυσίας ένας Λαός γίνεται Ελεύθερος ή διατηρεί την Ελευθερία του.
Και στην Ειρήνη και στον Πόλεμο.
Αλλά με το να τιμάμε την μνήμη των πρωτοπόρων των
αγώνων για Λευτεριά παίρνουμε κι εμείς δύναμη, για να μπορούμε να λέμε τα
μεγάλα ΝΑΙ και τα πιο μεγάλα ΟΧΙ στην ζωή μας.
Κι έτσι να χτίσουμε μία Κοινωνία με αξίες, έναν
Λαό με ιδανικά, με Πίστη στον Θεό και Υπακοή στην Δικαιοσύνη. Έτσι, όπως αξίζει
σε όλους μας όσοι πιστεύουμε ότι η Ελλάς και ο Ελληνισμός αποτελούν θησαυρούς
για τον Πολιτισμό και τις Αξίες του Κόσμου ολοκλήρου. Από τα βάθη της
Αρχαιότητος έως στην εποχή μας.
Και αυτό μας θυμίζει η θυσία Ηρώων όπως ο Γιώργης
Γιαννιάς….
(Απόσπασμα της Ομιλίας της Κυριακής 16
Ιουνίου 2024, στην εκδήλωση του Δήμου Αρχαίας Ολυμπίας)
Γεώργιος Διον. Κουρκούτας, φιλόλογος-συγγραφέας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου