Στου Νότου εκείνου τ’ αποκούμπι
Του Βασίλη Χαραλάμπους
__________________
Τα χρόνια τ’ αποδείλινουστα χρόνια κείνα της Φραγκιάς σε τούτο το νησίκι αναμετρά ακόμα του κάμπου ο δουλευτήςστου καημού το τυλιγάδι κείνο το σκλάβωμα.Κάθε αποκέρι κι ένας καημόςστην Παναγιά την Αυγασίδααπό τούτο το λαό πούμαθε να ξαποσταίνειστο κεφαλοσκάλι ετούτο της πλατωσιάς.Στ’ άτι ο Φρε Τζουάντον γέροντα Ηγούμενο αγριοκοιτάζειαποζητώντας την αλλόκοτη μοιρασιάκι οι ξενικές κραυγές ακόμα αντηχούντον βορεινό τον τοίχο ν’ αποχαλάσουνμε τους Μάρτυρες τους αγιασμένουςΑκόμη αντιλαλεί στο πλάτωματου γέροντα Νικηφόρου η ορμήνειαπως όσο θα είναι σε τούτο δω της Παναγιάς το μοναστήριαποκούμπι θάναι για τον λαό του κάμπου.
Από τα γύρωθε του κάματου τσιφλίκιατο ικετευτικό του δουλοπάροικου το βλέμμαστου νότου εκείνου τ’ αποκούμπιστου τρούλου τον Παντοκράτοραμ’ ολοτρίγυρα την Παναγιάτον Άη Πρόδρομο κι αγγέλων πλήθος.Μήτε των φέρηδων* οι άγριες ματιέςμήτε του φράγκου αφέντη οι απειλέςγίνηκε μπορετό ν’ αλλάξουνκείνο που χρόνια τώρα την Οικουμένην στήριξετην Πίστιν εκείνηντης Αληθείας την οδόν.
* Φέρηδες – Φράγκοι φύλακες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου