Κοίμησις της Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας (15 Αυγούστου)

 Εν τη Γεννήσει, την παρθενίαν εφύλαξας, διότι το γεννώμενο είναι βουλή του Θεού, εν τη Κοιμήσει τον κόσμον ου κατέλιπες Θεοτόκε, αλλά παραμένεις σταθερός συμπαραστάτης και παρηγορία για κάθε άνθρωπο που σε μακαρίζει και μεγαλύνει τον Υιό και Θεό σου. Μετέστης προς την ζωήν, μήτηρ υπάρχουσα της ζωής, και ταις πρεσβείαις ταις σαις λυτρουμένη, εκ θανάτου τας ψυχάς ημών.
Οι ορθόδοξοι χριστιανοί πανηγυρίζουμε σήμερα τη μετάσταση στους ουρανούς της αειπαρθένου Μαρίας. Όταν ήλθε το πλήρωμα του χρόνου της επίγειας ζωής της Θεοτόκου, Άγγελος Κυρίου της μετέφερε το μήνυμα της εκδημίας τρεις ημέρες ενωρίτερα. Μετέβη για προσευχή στο όρος των Ελαιών. Κατόπιν, επέστρεψε στο σπίτι του Ηγαπημένου Μαθητή, και έκανε γνωστή την αναχώρησή της από τα επίγεια.
Οι Απόστολοι δεν ήσαν όλοι στα Ιεροσόλυμα, εντούτοις («Θεαρχίῳ νεύματι, πάντοθεν… ὑπὸ νεφῶν μεταρσίως αἱρόμενοι») με θαυμαστό τρόπο συνάχθηκαν όλοι γύρω από το σεβάσμιο σκήνωμά της και με ψαλμούς και ύμνους την κατευόδωσαν, τοποθετώντας την σε τάφο στη Γεθσημανή.
«Ο γλυκασμός των αγγέλων, των θλιβομένων η χαρά, χριστιανών η προστάτις», είναι ο άνθρωπός μας πλησίον του θρόνου του Θεού. Οι πρεσβείες της είναι σταθερές και ακατάπαυστες, η προστασία της είναι μια διαρκής άγκυρα ελπίδας για τους ανθρώπους που την επικαλούνται με σεβασμό και εμπειρική γνώση της αξίας και της θέσεως της.
Η Παναγία είναι αειπάρθενος (πριν, κατά την κυοφορία και μετά τη γέννα του Θεανθρώπου Σωτήρα), δεν ήταν δυνατόν να την κρατήσει ο τάφος νεκρή. Και έτσι, ως μητέρα της ζωής, μετέστη προς τη ζωή, προς τον Υιό και Λόγο του Θεού και Υιό της.
Στην προσωπικότητα της Παναγίας ζει το διαρκές θαύμα της παρουσίας του Θεού. Ζει μετά το θάνατο, σώζει πάντοτε τους πιστούς ανθρώπους που αποτελούν την κληρονομία της.
Πανηγυρίζουν Μονές και Ναοί της Παναγίας. Η σκέψη στο ερειπωμένο μοναστήρι της Παναγίας των Καθάρων νοτιοδυτικά του Λάρνακα της Λαπήθου, κάτω από τον Κυπαρισσόβουνο, του Πενταδάκτυλου. 
Ας Αξιωθούμε της σωτηρίας των ψυχών μας και της απελευθέρωσης της τουρκοκρατούμενης πατρίδας και της επανεγκατάστασης σε συνθήκες ειρήνης και επικράτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου