Το υπερφυές γεγονός της μεταμορφώσεως - Ιωάννης Μ. Φουντούλης

Είναι τόση η γοητεία της εορτής αυτής και τόσο αντάξιο προς το υπερφυές γεγονός της μεταμορφώσεως το λειτουργικό ένδυμα που την ενέδυσε η Εκκλησία μας, ώστε μελετώντας και εντρυφώντας κανείς στο μυστήριο της, αισθάνεται ακριβώς το ίδιο αίσθημα που δοκίμασαν οι τρεις αυτόπτες απόστολοι, το θάμβος και τον φόβο, αλλά συγχρόνως και το μεγαλείο της δόξης και την γλυκύτητα της φωτεινής παρουσίας του Χριστού.

Είναι δε τόσο συναρπαστικό το δεύτερο αίσθημα, που ακούοντας κανείς την φωνή του Πέτρου «Καλὸν ἡμᾶς ὧδε εἶναι», νομίζει πως ακούει και την ιδική του φωνή και την έκφραση του ιδικού του πόθου. Οι ύμνοι είναι μεστοί θεολογικά, μουσικά και ποιητικά εύρυθμοι, έργα των πιο δοκίμων υμνογράφων. Η όλη λαμπρά τελεσιουργία δημιουργεί μία ατμόσφαιρα ανάλογο με εκείνη του Θαβώρ. Το θείο εκείνο περιστατικό δεν το ζουν τώρα μόνο οι τρείς μαθητές, αλλά ολόκληρη η Εκκλησία. Όλος ο λαός του Θεού βλέπει την δόξα του Χριστού και μεταμορφούται και αυτός μαζί Του «ἀπὸ δόξης εἰς δόξαν, καθάπερ ἀπὸ Κυρίου Πνεύματος», κατά τον λόγο του αποστόλου Παύλου.

Γιατί ακριβώς σ’ αυτό το εσχατολογικό στοιχείο βρίσκει την θεολογική του δικαίωση το γεγονός και η εορτή της Μεταμορφώσεως. Δεν είναι απλώς και μόνο μία βεβαίωσις για την Θεότητα, την δύναμη και την δόξα του Χριστού, που δόθηκε στους προκρίτους μαθητές για να τους στηρίξει, προκειμένου σε λίγο να γίνουν μάρτυρες της «ασθενείας» Του, της συλλήψεως, των εμπαιγμών, του πάθους, του θανάτου, που ήθελε να τους προβεβαιώσει για το γεγονός της αναστάσεως. Είναι συγχρόνως και κυρίως η προαπόλαυσις της δόξης , του ακτίστου φωτός της Θεότητος του Χριστού, της δεσποτείας Του στον κόσμο των ζώντων και των νεκρών. Είναι επί πλέον η εικών της θέσεως των ανθρώπων, του Θεού εν μέσω θεών, όπως θα εμφανισθεί στο τέλος των αιώνων και όπως η Εκκλησία την προγεύεται προμεταμορφουμένη από την γη αυτή στην θαυμαστή και θεία εναλλαγή και αλλοίωσή της...

Ιωάννης Μ. Φουντούλης

Από το: Λογική Λατρεία.