ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ
ΕΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ χαρίσματα. Ὅλοι ἔχουμε. Τὰ ἀνακαλύπτουμε περιχαρεῖς καὶ τὰ (ἀλληλο)καταθέτουμε στὶς καρδιές τῶν ἀδελφῶν καὶ στὴν Τράπεζα τῆς Ζωῆς, ὅπου καὶ ἐλέγχεται ἡ αὐθεντικότητά τους, ἀλλὰ καὶ τοκίζονται καὶ ἐπανατοκίζονται πρὸς ἐπανακαταθέσεις. Τὰ χαρίσματα ἀπὸ Ἐκεῖνον καὶ ὁ φθόνος καὶ ἄλλες ἀδυναμίες ἀπὸ ἐμᾶς. Ἀπορῶ ποὺ ἀποροῦν μερικοὶ γιὰ τὴν παντελὴ ἔλλειψη ἀπουσίας Πολιτείας καὶ Παντείου, ὅπου δίδαξε γιὰ χρόνια πολλὰ ὁ ἀείμνηστος χαρισματοῦχος καθηγητὴς Πολιτικῆς Φιλοσοφίας καὶ Θεολογίας. Μπράβο στὸ ΑΠΘ γιὰ τὸ ψήφισμά του.
Ἔλλειψη κόμπλεξ σὺν τοῖς ἄλλοις. Ἀπὸ τὴν ἄλλη ἡ προκρούστεια φασιστικὴ λογικὴ (ὅ,τι κι ἂν δηλώνεις κατὰ τὰ ἄλλα...) τοῦ νὰ μὴ θέλεις νὰ ψηλώσεις γιὰ νὰ φτάσεις τὸν ἄλλον, ἀλλὰ νὰ τὸν κονταίνεις γιὰ νὰ τὸν φέρεις στὰ μέτρα σου τοῦ νάνου καὶ νὰ μὴν ὑποφέρεις. Εὐτυχῶς μένουν τὰ κείμενά του γιὰ νὰ καθρεφτιζόμαστε, τόσο οἱ τοῦ δήμου, ὅσο καὶ οἱ σοφιστές. Χάλασε τὴν πιάτσα σὲ πολλοὺς τοῦ ἀκαδημαϊκοῦ χώρου τελικά. Καὶ μόνο ποὺ ὑπῆρχε προξενοῦσε ἀλλεργικὲς ἀντιδράσεις. Πολύγλωσσος καὶ πολυγλωσσομεταφρασμένος, ὁ ἴδιος δὲ ἀντικείμενο διδακτορικών διατριβών. Κι ἄλλα θέλουμε γιὰ νὰ ξεσηκωθοῦν καὶ νὰ ταραχθοῦν πολλοί;
π. Εφραὶμ Τριανταφυλλόπουλος
2 σχόλια:
Έτσι!!
Στα όσα γράφετε π. Εφραίμ ίσως προσφέρει κάποια επεξηγηματική συμβολή συν πρόκληση για αντίστοιχη συναγωγή και το ακόλουθο. «Η εκλογή μου στην Πάντειο, γράφει ο αοίδημος πια Χρήστος Γιανναράς, και όχι τη Θεολογική, ήταν δώρο για μένα απρόσμενο-σίγουρα ακριβοπληρωμένο, αλλά παραμυθητικό». Και λίγο πιο κάτω ως έγραψα. «Κι όταν πια εκλέχτηκε, και δε γινόταν αλλιώς-Πρώτη Συνεδρία υπό τον Πρύτανη- έτερος Καθηγητής. «Άρχισε να ωρύεται, χτυπούσε τα χέρια στο τραπέζι, άφριζε κυριολεκτικά : «Να παραιτηθεί αμέσως, δεν θα τον αφήσουμε να ξαναπατήσει το πόδι του σε αυτή τη Σχολή, ούτε να διδάξει πρόκειται, να το ξέρει … να φύγει, γιατί θα τον συντρίψουμε». Παρέλειψα όμως τη συνέχεια για το φόρτο του γραπτού, που όμως και δυστυχώς για τον Καθηγητή και τους ομότεχνους της μονοδιάστατης … «προοδευτικής» Αριστεράς έχει ως εξής. «Ήταν εκτός εαυτού, αδύνατον οι γύρω του να τον συγκρατήσουν … Βγήκε ξαφνικά από την αίθουσα-πήγε να ειδοποιήσει τους μαχητικούς φοιτητές της παράταξής του, που κατέφθασαν αμέσως έξω από την πόρτα. Ξαναμπήκε ορμητικός και συνέχισε τις κραυγές, απαιτούσε την παραίτησή μου εκείνη την ίδια στιγμή. Ο πρύτανης αναγκάστηκε να διαλύσει τη συνεδρία. Με έβαλαν στη μέση σαν σωματοφύλακες ο Δημήτρης Τσαούσης και ο Θόδωρος Χριστοδουλίδης να με συνοδεύσουν ως το αυτοκίνητο. Είχε υποστεί στο κορμί του ο … τη θηριωδία του φασισμού. Κι όμως λειτουργούσε αναπαράγοντας ανεπίγνωστα την ίδια φρίκη»-Χρ.Γιανναράς, «Τα καθ’ εαυτόν», σλ.172/173. Αθανάσιος Κοτταδάκης.
Δημοσίευση σχολίου