Σήμερα η Εκκλησία τιμά τη μνήμη του Προφήτου Αββακούμ, της μάρτυρος Μυρόπης, του Οσίου Αββακούμ του εν τω όρει της Καλαμιθάσης στην ορεινή Λευκωσία, καθώς και του Οσίου Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου, του οποίου η αγιότητα διακηρύχθηκε το Νοέμβριο του 2013.
Ο Προφήτης Αββακούμ προέβλεψε, σύμφωνα με το βιβλίο του, στα 49 της Π. Διαθήκης, την απελευθέρωση των συμπολιτών του από την αιχμαλωσία στη Βαβυλώνα και προείδε τη δόξα του Θεού, η οποία αποκαλύφθηκε στον κόσμο δια του Υιού και Λόγου του Θεού.
Ο Όσιος Πορφύριος, κατά κόσμον Ευάγγελος Μπαϊρακτάρης, γεννήθηκε το 1906 μ.Χ. στην Εύβοια από πολυμελή οικογένεια με αρχές. Ο πατέρας του έφυγε στην Αμερική, για να δουλέψει στην κατασκευή της διώρυγας του Παναμά.
Μικρός φύλαγε πρόβατα στο βουνό και είχε παρακολουθήσει μόνο την πρώτη τάξη του δημοτικού. Λόγω της μεγάλης φτώχιας, πήγε στη Χαλκίδα και μετά στον Πειραιά για να εργαστεί.
Δωδεκαετής έφυγε για το Άγιο Όρος, με τον πόθο να μιμηθεί τον Άγιο Ιωάννη τον Καλυβίτη. Η χάρις του Θεού τον οδήγησε στην καλύβη του Αγίου Γεωργίου Καυσοκαλυβίων, όπου και αφοσιώθηκε με απόλυτη υπακοή σε δύο αυτάδελφους Γέροντες.
Επέστρεψε στην Εύβοια, όπου εγκαταβίωσε στη Μονή του Αγίου Χαραλάμπους Λευκών. Χειροτονήθηκε ιερέας. Με πολλή άσκηση και πνευματικό κόπο, ο Θεός δώρισε στον π. Πορφύριο το διορατικό χάρισμα.
Το 1940, λίγο πριν από την εμπλοκή της Ελλάδας στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Όσιος Πορφύριος εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου ανέλαβε καθήκοντα εφημερίου στην Πολυκλινική Αθηνών, πλησίον της πλατείας Ομονοίας.
Τον Ιούνιο του 1991, προαισθανόμενος το τέλος του, και μη θέλοντας να κηδευθεί με τιμές, αναχώρησε για το καλύβι του Αγίου Γεωργίου στα Καυσοκαλύβια του Αγίου Όρους, όπου είχε καρεί μοναχός πριν από περίπου 70 χρόνια, και το πρωί της 2ας Δεκεμβρίου 1991 παρέδωσε το πνεύμα στον Κύριο.
Τα τελευταία λόγια του ήταν λόγια από την αρχιερατική προσευχή του Κυρίου «ἵνα ὦσιν ἓν», δηλ. ενότητα όλων στο όνομα του Ιησού Χριστού εντός της Ορθοδόξου Εκκλησίας.
Του
Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου