Μοῦ ἐπιτρέπεις νά μπῶ;
ΣΤΟ ΚΑΤΩΦΛΙ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
Κ.Π.
Σὲ ξέχασα Κύριέ μου, καιρὸ τώρα. Μεγάλωσα πιὰ καὶ Σοῦ ἔκλεισα τὴν πόρτα τῆς ψυχῆς μου.Μὲ θόλωσε ὁ ἐγωιστὴς ἐαυτός μου καὶ τοῦ κόσμου τὸ φρόνημα καὶ ὁ Πονηρὸς ὁ Πλάνος.Ζῶ στὴν ψευδαίσθηση τῆς ἐπιτυχίας μου, μέσα στοὺς κόπους καὶ τοὺς πόνους τῆς ζωῆς μακριὰ ἀπὸ Σένα.Ἄδειασα μέσα μου, Κύριε. Τὁ κενὸ μου βαθαίνει ὅλο καὶ περισσότερο.
Ὅμως αἰσθάνομαι τὸ βλέμμα Σου ἐπάνω μου, τὴν ἀνάσα Σου στὸ πρόσωπό μου, τὸ προστατευτικό Σου χέρι δίπλα μου.Μοῦ χτυπᾶς διακριτικὰ τὴν πόρτα, Κύριε. Τὸ γνωρίζω τὸ δικό Σου χτύπημα, ἀλλὰ δὲν μπορῶ ἀκόμα νὰ Σοῦ ἀνοίξω.Οὔτε μπορῶ νὰ νιώθω κλειστὴ τὴν πόρτα μου σὲ Σένα. Δὲν ξέρω τί νὰ κάνω. Μοῦ εἶναι ἀδύνατο νὰ ζήσω χωρὶς τὴν παρουσία Σου,ἀλλὰ οὔτε καὶ ἀντέχω τὴν θεική Σου παρουσία. Ἂν ἀνοίξω, φοβᾶμαι. Θὰ μοῦ κάνεις παρατηρήσεις καὶ δὲν δέχομαι τὸν ἔλεγχο.Θὰ ἀρχίσω τὶς δικαιολογίες. Ὅταν Σὲ σκέπτομαι , χαίρομαι, καὶ ὅταν ἀκούω τὰ Χτυπήματά Σου, ντρέπομαι πολύ. Βοήθησὲ με…
Τί κάθεσαι, ψυχή μου; Δὲν ὑπάρχει ἄλλος δρόμος. Δὲν ἔπαθες μακριὰ Του; Δὲν ἔμαθες πιά; Ἀπόφαση χρειάζεται. Ἐμπρὸς , λοιπόν, ἄνοιξέ Του!Πηγαίνω στὴν πόρτα.Πρέπει νὰ Σοῦ ἀνοίξω! Θέλω νὰ Σοῦ ἀνοίξω! Κουράστηκα χωρὶς Ἐσένα, ἀλλὰ καὶ Σὲ κούρασα νὰ μοῦ χτυπᾶς.Δὲν ἀντέχω ἄλλο νὰ Σὲ βλέπω ἔξω ἀπὸ τὴν κλειστή μου πόρτα. Μὲ πονάει πολὺ αὐτό. Συχώρα με γιὰ τὴν ἄρνησή μου , γιὰ τὴν ἀποστασία μου…
Κύριέ μου,γνωρίζεις πὼς παρ’ ὅλα αὐτὰ Σὲ ἀγαπῶ. Ἐπιτέλους, Σοῦ ἀνοίγω. Σοῦ ἀνοίγω διάπλατα. Ἔλα μέσα, Κύριέ μου. Μπὲς , Κύριέ μου γιὰ πάντα. Κυβέρνα Ἐσὺ τὴν ψυχή μου καὶ ἐγώ θὰ Σοῦ παραδοθῶ δΊχως ὅρους καὶ θὰ κλείσω καλὰ τὴν πόρτα μου πίσω Σου. Μπὲς, Κύριέ μου, Σὲ χρειάζομαι, Σὲ ἀγαπῶ. Μὰ πιὸ πολὺ Ἐσὺ μὲ ἀγαπᾶς. Ἔλα ,Κύριέ μου, στὴν ψυχή μου καὶ στὴ ζωή μου, μαζὶ νὰ πορευθοῦμε σταθερὰ, μέχρι τέλους! Σὲ εὐχαριστῶ, ποὺ μὲ καταδέχθηκες. Κράτα ἀνοικτή σέ Σένα τήν πόρτα τῆς καρδιᾶς μου, Κύριε!
«Μαζί μέ τό Χριστό μου λαχτάρησα νά ζήσω! Μαζί μέ τό Χριστό μου, ὥσπου νά ξεψυχήσω»!
Ἀγώνας Ἡμέρας
Κάθε μέρα νὰ μὲ φέρνει πιὸ κοντά σου,
κάθε μέρα νὰ μὲ κάνει πιὸ καλό,
νὰ μαθαίνω πιὸ καλὰ τὸ θέλημά σου
καὶ τοὺς φίλους μου κοντά σου νὰ καλῶ.
Κάθε μέρα νὰ κερδίζω κι ἀπὸ κάτι,
μία ἀρετὴ καὶ κάποια πράξη μου καλή,
κάθε μέρα μὲ χαρὰ νὰ ‘ναὶ γεμάτη
κι ἡ καρδιὰ νὰ φτερουγίζει σὰν πουλί.
Κάθε μέρα ποὺ θὰ φεύγει νὰ μ’ ἀφήνει
μία γλυκύτατη, ἁπαλὴ μοσχοβολιὰ
ἀπ’ ἀγάπη περισσὴ καὶ καλοσύνη
κι ἀπὸ πίστη φλογερὴ μὲς στὴν καρδιά.
Κάθε μέρα νὰ μὲ φέρνει πιὸ κοντά σου
μὲ μία σκέψη, μ’ ἕνα γέλιο χαρωπό,
κάθε μέρα νὰ δοξάζω τ’ ὄνομά σου,
κάθε μέρα πιὸ πολὺ νὰ σ’ ἀγαπῶ.
Εὐλογημένη
Χρονιά!
Σᾶς
εὐχαριστοῦμε,
«Κ.Π.»
2 σχόλια:
Κάθε χρόνο ευχαριστίες στον Θεό, απολογισμοί, σκέψεις, και, στόχοι. Και μετά τον επόμενο χρόνο μια από τα ίδια και τίποτα άλλο.
Ἕνας καινούργιος χρόνος θά ἀρχίσει. Μᾶς τὸν προσφέρει ἡ ἀγάπη τοῦ οὐράνιου πατέρα. Μᾶς τὸν προσφέρει ὄχι ὡς χρόνο-χρῆμα. Μᾶς τὸν προσφέρει, ὄχι γιὰ νὰ τὸν ξοδεύσουμε ἄσκοπα. οὔτε κἂν νὰ τὸν κερδίσουμε γιὰ τὴ γῆ. Μᾶς τὸν προσφέρει νὰ τὸν χρησιμοποιήσουμε στὴ γῆ, γιὰ νὰ κατακτήσουμε τὸν οὐρανό. Αὐτὸς ὁ χρόνος οὔτε φθείρεται οὔτε φθείρει. Δὲν περνάει καὶ δὲν γερνάει. Προχωρεῖ καὶ καταλήγει στὴν αἰωνιότητα. Εἶναι τὰ σκαλοπάτια ποὺ μᾶς φέρνουν πιὸ κοντὰ στὸν αἰώνιο καὶ Ἄφθαρτο. Μᾶς φέρνει πιὸ κοντὰ στὴν ὥρα τῆς ποθητῆς συναντήσεώς του. Προσεγγίζει τὴν ὥρα τοῦ θριαμβευτικοῦ ἐρχομοῦ του, ὅταν θὰ ἔλθει, γιὰ νὰ μᾶς ἀναστήσει. Νὰ μᾶς ἀφθαρτοποιήσει καὶ νὰ μᾶς κάνει μετόχους τῆς ἀτελεύτητης χαρᾶς τῆς βασιλείας του.
π. Νεόφυτος
Δημοσίευση σχολίου