Επιμύθιο-πορίσματα (Ομάδα Εργασίας επί της εισηγήσεως π. Θεοδοσίου Μαρτζούχου)

Επιμύθιο-πορίσματα

(Ομάδα Εργασίας επί της εισηγήσεως π. Θεοδοσίου Μαρτζούχου)

Η λατρευτική μας ζωή σε μεγάλο βαθμό είναι «παγωμένη», δηλαδή ακατανόητη και εξ αυτού «δυσκίνητη». Είναι απαραίτητο να αρχίσει να αποκτά θέρμη και ζωντάνια και να μεταδίδει ένα αυξανόμενο σφρίγος στη χριστιανική ζωή, ιδιαιτέρως των νέων ανθρώπων. Να μην είναι η Κυριακάτικη Λειτουργία μια υποχρέωση, μια παρεμβολή στην καθημερινότητα, μια τυπικότητα με άφωνους θεατές. Αντίθετα πρέπει να είναι ημέρα ευφρόσυνη, όπως λέγει ο προφήτης Ησαΐας, γιορτή του σπιτιού ολόκληρου και όχι μια νομική τυπολατρεία.  Μόνο με την κοινή λατρεία η Εκκλησία μπορεί να πραγματοποιήσει το παιδευτικό – κατηχητικό της έργο.

Ο σημερινός άνθρωπος είναι προικισμένος με μια ακατηγόρητη ανάγκη για ειλικρίνεια. Κάθε γενιά κληρονομεί το παρελθόν και είναι υπεύθυνη για το μέλλον. Βέβαια τα ηλικιωμένα πρόσωπα νοιώθουν περισσότερη… παρελθοντική έλξη και δυσκολεύονται στην …. ευκινησία! 

Για την Εκκλησία η αλλαγή ποτέ δεν γίνεται χάριν της αλλαγής. Η λατρεία της Εκκλησίας πρέπει να διδάσκει τον άνθρωπο ότι δεν μπορεί να ζει για τον εαυτό του, αλλά να είναι μέρος ολόκληρης της κοινότητας.

Στοιχώντας στην ανάγκη να γίνει η Λατρεία έκφραση ζωής και κατηχητική αφομοίωση της πίστεως, οδηγηθήκαμε να προτείνουμε δυο διαδρομές μετοχής των χριστιανών, για συμμετοχική αμεσότητα και βαθύτερη σχέση με τη ζωή της καθημερινότητας της ενορίας και φυσικά μέθεξης των Μυστηρίων.

Δεν είναι (ούτε υπάρχει) καιρός για κατήφεια και καθυστέρηση ή προσκόλληση σε αυτονόητα παρελθοντικά σχήματα, που όμως, καλώς ή κακώς, τώρα δεν λειτουργούν. Είναι καιρός για χριστιανική αισιοδοξία για ελπίδα για ελπίδα και πραγμάτωση.

Α. Πρέπει να ενεργοποιηθούν οι κατά Κυριακή μετέχοντες στην Ευχαριστία με τα (και στα) θέματα της καθημερινής ζωής της Ενορίας. Η Ενορία να γίνει και να είναι σπίτι τους. Οι διοικούντες την ενορία (Εκκλησιαστικοί Σύμβουλοι) και φυσικά ο υπεύθυνος κληρικός να αποτελούν υποθέσεις συμμετοχής των χριστιανών με την ψηφοφορία (στους Επιτρόπους) και με τη γνώμη – πρόταση για τον Ιερέα.

Β. Η Λατρεία να γίνει προσβάσιμη στον κάθε μέτοχο, γιατί μέχρι τώρα η γλώσσα που χρησιμοποιείται σ’ αυτήν δεν είναι η ομιλουμένη, αλλά η παλαιά μορφή της, εντελώς ακατανόητη στους σύγχρονους ανθρώπους. Το θέμα μπορεί να έχει οδυνηρές αγκυλώσεις και πτυχές δυσίατες, χωρίς όμως καμία επιβολή αλλά, αναγνωρίζοντας αποφασιστική αρμοδιότητα στους προσευχόμενους χριστιανούς κάθε ενορίας, ας αφεθεί στην δική τους απόφαση το ποιά γλωσσική μορφή τους βοηθά στη Λατρεία: η αρχαία γλώσσα ή η τώρα χρησιμοποιούμενη. Η Λατρεία στην πραγματικότητα είναι μια πράξη του Χριστού μαζί με τον άγιο λαό Του και οπωσδήποτε πρέπει να βοηθά για μια Λειτουργία του Λόγου, που θα ενημερώνει και θα φωτίζει πραγματικά τον λαό του Θεού.