Η ταπείνωση της καρδιάς
Επίσκοπος Τολιάρας και Νοτίου Μαδαγασκάρης
Πρόδρομος
Στην ησυχία της ψυχής, εκεί όπου η φωνή του κόσμου
δεν φτάνει, αρχίζει να ακούγεται η απαλή φωνή του Θεού. Μας καλεί να αφήσουμε
τα βάρη του εγωισμού και της φιλοδοξίας, να κλείσουμε τα μάτια της σάρκας και
να ανοίξουμε τα μάτια της καρδιάς.
Η ταπείνωση δεν είναι απλώς μια αρετή, αλλά ένας
δρόμος. Ένας δρόμος που οδηγεί στην αληθινή ελευθερία, γιατί μας απαλλάσσει από
την ανάγκη να αποδείξουμε την αξία μας σε έναν κόσμο που διαρκώς κρίνει. Στην
ταπείνωση βρίσκουμε την αληθινή μας ταυτότητα: ότι είμαστε παιδιά του Θεού,
πολύτιμοι όχι για ό,τι κάνουμε, αλλά για ό,τι είμαστε στα μάτια Του.
Όπως ο Χριστός έσκυψε να πλύνει τα πόδια των
μαθητών Του, μας διδάσκει πως το μεγαλείο βρίσκεται στη διακονία. Δεν είναι η
δύναμη, η εξουσία ή η φήμη που μας γεμίζουν, αλλά η ικανότητα να δίνουμε από
τον εαυτό μας, χωρίς να περιμένουμε τίποτα σε αντάλλαγμα.
Στον δρόμο της ταπείνωσης, μαθαίνουμε να βλέπουμε τον κόσμο με αγάπη. Δεν συγκρίνουμε, δεν ζηλεύουμε, δεν κατακρίνουμε. Αγαπάμε. Γιατί μέσα από την αγάπη, η ψυχή ανοίγει σαν ένα λουλούδι στον ήλιο, γεμίζοντας φως και ζωή.
Η ταπείνωση δεν είναι αδυναμία, είναι δύναμη.
Δύναμη να δούμε τον Χριστό στον πλησίον, να νικήσουμε την υπερηφάνεια που μας
χωρίζει από τους άλλους και να γευτούμε την αληθινή χαρά της Βασιλείας Του.
Ας προσευχηθούμε, λοιπόν, να μας δώσει ο Θεός την
χάρη να ταπεινωθούμε, ώστε να ανυψωθούμε πνευματικά και να γίνουμε φως για τον
κόσμο γύρω μας.
1 σχόλιο:
Αμήν γένοιτο
Δημοσίευση σχολίου