Θέωση τῶν ἀνθρώπων διά σταυροῦ - π. Εἰρηναίου Μπουσδέκη

Θέωση τῶν ἀνθρώπων διά σταυροῦ

 

Τρίτη Ἑσπέρας, β΄ Στιχηρό

Ἦχος πλ. δ΄, Πανεύφημοι μάρτυρες

Κείμενο

Σταυρῷ προσηλούμενος Χριστέ, ὁ Θεός ὡς ἄνθρωπος,

ἀνθρώπων φύσιν ἐθέωσας,

καί τόν ἀρχέκακον, θανατώσας ὄφιν,

ἡμᾶς ἠλευθέρωσας,

ἀρᾶς τῆς ἐκ τοῦ ξύλου ὡς εὔσπλαχνος, ἀρά γενόμενος

καί τῷ κόσμῳ παρεχόμενος, εὐλογίαν καί τό μέγα ἔλεος.

Μετάφραση

Χριστέ Θεέ μου, ὅταν (μέ τή θέλησή σου) σέ καρφώνανε στό σταυρό ὡς ἄνθρωπο,

πέτυχες (μέ τό πάθος σου) νά θεώσεις τήν ἀνθρώπινη φύση,

καί ἀφοῦ θανάτωσες τόν ἐξ ἀρχῆς κακόν ὄφη,

μᾶς ἐλευθέρωσες ἀπό τήν κατάρα πού προῆλθε ἀπό τήν γεύση τοῦ ξύλου (τοῦ ἀπαγορευμένου καρποῦ) ὡς σπλαχνικός πατέρας, ἀφοῦ ἔγινες ἐσύ κατάρα (πάνω στό σταυρό)

καί δέν ἔπαψες νά δίνεις στόν κόσμο τήν εὐλογία σου καί τό μέγα ἔλεος.

Θεολογική ἑρμηνεία

Ἀρχιμ. Εἰρηναίου Μπουσδέκη

Κύριέ μου. Ὅταν μέ δημιούργησες μέ προόρισες γιά τά μεγάλα ἄν καί γώ ἔδινα τήν ἐλεύθερη συγκατάθεσή μου. Μοῦ χάρισες τό κατ’ εἰκόνα γιά νά μοῦ δώσεις -ἄν καί ἐγώ τό ἀποδεχόμουνα- τό καθ’ ὁμοίωσιν. Ὕψιστο σκοπό τῆς ὕπαρξής μου ἔθεσες νά ὁμοιάσω μέ τήν πλούσια Χάρη Σου μέ Ἐσένα τόν Ἅγιο Θεό. Νά γίνω Θεός κατά χάριν.

Μά καί μετά τήν πτώση μου, μοῦ ἔδωσες καί πάλι τή δεύτερη εὐκαιρία. Ὑψώθηκες στό σταυρό γιά νά δώσεις καί πάλι σέ μένα, καί σέ ὅλους τούς ἀνθρώπους τήν δυνατότητα καί πάλι τῆς θεώσεως. Μπορῶ καί πάλι μετά τό πάθος σου νά μοιάσω σέ Σένα. Νά ἀντλήσω Χάρη ἀπό τή σταυρική θυσία σου καί νά γίνω Θεός κατά Χάριν. Νά ἐπιστρέψω στήν κοινωνία μέ τόν Θεό διά Ἰησοῦ Χριστοῦ. Νά πετυχαίνω τίς θεῖες ἀναβάσεις πρός τήν Θεϊκή δόξα σου.

Μέ τό σταυρό σου πέτυχες καί ἄλλη νίκη, τήν τελειωτική νίκη ἐναντίον τοῦ ἀρχέκακου ὄφη. Τόν νίκησες αὐτόν πού ἐπιβουλεύεται νά ὑποδουλώσει τό ἀνθρώπινο γένος. Τόν θανάτωσες καταργῶντας τό κράτος του, τήν ἐξουσία του, τή δύναμή του. Μέ τή δύναμη τή δική σου, καί μέ τή Χάρη πού ἐκπηγάζει ἀπό τόν σταυρό σου, μπορῶ πλέον νά τόν κατανικήσω παρ’ ὅλο πού δέν παύει οὔτε στιγμή νά μέ πειράζει.

Κύριέ μου, μέ τό πάθος σου μέ ἀπάλλαξες καί ἀπό τήν κατάρα πού προῆλθε ἀπό τήν γεύση τοῦ ἀπαγορευμένου καρποῦ, ἀπό τήν παρακοή τῆς ἐντολῆς σου. Ἔδιωξες τήν κατάρα ἀφοῦ ἔγινες ἐσύ κατάρα -ἀφοῦ ἐπικατάρατος εἶναι ὅποιος ἀνεβαίνει πάνω στό σταυρό. Ὡς σπλαχνικός πατέρας λοιπόν μᾶς ἀπάλλαξες ἀπό τήν κατάρα καί ἔκτοτε δέν ἔπαυσες νά μᾶς δίνεις τήν εὐλογία καί τό μέγα ἔλεος.