Η γλώσσα μας - Μητροπολίτης Νικοπόλεως και Πρεβέζης Μελέτιος

Η γλώσσα μας

Μητροπολίτης Νικοπόλεως και Πρεβέζης Μελέτιος

Πολύ συχνά η συζήτηση, ανάμεσα σε ανθρώπους με φόβο Θεού, στρέφεται γύρω από τις διάφορες αμαρτίες.
Ψάχνουν να βρουν, σε τι βαθμό είναι βαρειές και ασυγχώρητες· και σε τι βαθμό είναι συγγνωστές.

* * *

Μια φορά η συζήτηση είχε στραφή γύρω από τα αμαρτήματα της γλώσσας: κατάκριση, βρωμόλογα, βλαστημίες και άλλα. Και φυσικά, μερικοί τα αμαρτήματα της γλώσσας τα εύρισκαν, όλα, μικρά και ελαφρά!
Στεκόταν δίπλα τους, μαζί τους, και ο όσιος Σισώης. Τον ερώτησαν, τι γνώμη είχε. Και τους απάντησε:
– Εγώ, τριάντα χρόνια τώρα, ένα έχω προσευχή! Για ένα και μόνο παρακαλώ τον Κύριο: να με φυλάει από την γλώσσα μου!

(Γεροντικό, αββά Σισώη)

* * *

Τι ήθελε να μας ειπεί με τα λόγια του αυτά ο όσιος Σισώης († 6 Ιουλίου);
Ήθελε να μας ειπεί:
– Είναι λάθος μας, να θεωρούμε τα αμαρτήματα της γλώσσας μικρά. Αντίθετα. Είναι αμαρτήματα πολύ βαριά! Μας το λέει, στο Ευαγγέλιο, ο Χριστός: «Εκ του περισσεύματος της καρδίας λαλεί το στόμα» (Ματθ. 12, 34). Δηλαδή: Ό,τι έχει κανείς στην καρδιά του, αυτό βγαίνει στο στόμα του.

* * *

Με λίγα λόγια ο όσιος Σισώης τα είπε όλα!
Είναι  προτιμότερο να έχεις βρώμα στο σώμα, παρά στην καρδιά!
Είναι μεγάλο κακό, μεγάλο κρίμα, να έχεις καρδιά γεμάτη βρώμα και βούρκο!
Τι χειρότερο από το να έχωμε βρώμικη και μολυσμένη καρδιά;
Πώς θα έλθει ο Χριστός μέσα μας;
Πού θα βρει τόπο να σταθή, να καθήσει;

* * *

Έχομε χρέος να τα διορθώσωμε τα αμαρτήματα της γλώσσας μας.
Δεν είναι αστεία υπόθεση.
Δεν είναι παρωνυχίδα.
Είναι θέμα πολύ σοβαρό!
Γι’ αυτό αγωνιζόταν με τόση περίσκεψη και τόσο επίμονα ο άγιος Σισώης.

Περιοδικό Λυχνία Νικοπόλεως, Φεβρουάριος 2003