Μνήμη του Αγίου Συμεών του νέου Θεολόγου (12 Μαρτίου)

 Σήμερα, η Εκκλησία, τιμά τη μνήμη των Αγίων Γρηγορίου, Πάπα Ρώμης του Διαλόγου (προ του σχίσματος Ανατολικής και Δυτικής Εκκλησίας), Συμεών του νέου Θεολόγου και Θεοφάνους του Ομολογητού. 
O Συμεών ο νέος Θεολόγος είναι μια φωτεινή θεολογική προσωπικότητα της Εκκλησίας. Καταγόταν από την Παφλαγονία και έζησε τον 10^ο αιώνα. Οι ευσεβείς γονείς του, Βασίλειος και Θεοφανώ, φρόντισαν για την άριστη εκπαίδευσή του. Κατόπιν, συμπλήρωσε τις σπουδές του στην Κωνσταντινούπολη, υπό την κηδεμονία του θείου του, ο οποίος κατείχε μεγάλο αξίωμα.
Μετά τον θάνατο του θείου του, προσήλθε στην περιώνυμη Μονή του Στουδίου, όπου ασχολήθηκε επισταμένα με τις θεολογικές μελέτες και μαθήτευσε κοντά στον ομώνυμό του ηγούμενο Συμεών. Αργότερα τον συναντάμε στη Μονή του Αγίου Μάμα, όπου εκάρη μοναχός και κατόπιν εξελέγη ηγούμενος.
Όταν όμως επιδίωξε να επιβάλει τούς μοναχικούς κανόνες του Μεγ. Βασιλείου, συνάντησε ζωηρή αντίδραση και παραιτήθηκε, για να ασχοληθεί αποκλειστικά με τις θεολογικές του μελέτες. Κατηγορήθηκε άδικα από τον Μητροπολίτη Νικομηδείας Στέφανο, ένεκα διάφορων συκοφαντιών, γεγονός που του κόστισε ταλαιπωρίες και κακουχίες έξι ετών.
Τελικά, διατάχθηκε να πάει στο μοναχικό παρεκκλήσιο της Αγίας Μαρίνας στην Ασιατική όχθη της Προποντίδας, όπου και εκοιμήθη εν ειρήνη σε γεροντική ηλικία.
Τα Συναξάρια μάς διδάσκουν ότι η πορεία μας προς την Αγία Τεσσαρακοστή δεν είναι μόνο ένα σημείο στην παρούσα ζωή μας, αλλά ολόκληρη η ζωή μας σε πορεία για την άνω Ιερουσαλήμ με αγώνα και καλλιέργεια των αρετών, σύμφωνα με το ιερό Ευαγγέλιο.
Σήμερα, Τετάρτη της Β΄ Εβδομάδας των Νηστειών, τελείται το πρωί η Λειτουργία των Προηγιασμένων Δώρων, η οποία σύμφωνα με την παράδοση προέρχεται από το περιβάλλον του τιμώμενου σήμερα Γρηγορίου, Πάπα Ρώμης του Διαλόγου. Tο εσπέρας τελείται το Μέγα Απόδειπνο.

«Κύριε καὶ Δέσποτα τῆς ζωῆς μου, πνεῦμα ἀργίας, περιεργίας, φιλαρχίας, καὶ ἀργολογίας μή μοι δῷς.

Πνεῦμα δὲ σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης, ὑπομονῆς καὶ ἀγάπης χάρισαί μοι τῷ σῷ δούλῳ.

Ναί, Κύριε Βασιλεῦ, δώρησαί μοι τοῦ ὁρᾶν τὰ ἐμὰ πταίσματα, καὶ μὴ κατακρίνειν τὸν ἀδελφόν μου, ὅτι εὐλογητὸς εἶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Αμήν».

 

Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου