Εθνοκάθαρση στην Συρία. Μια Σιωπή που Πληγώνει - Μητροπολίτης Σιγκαπούρης και Νοτίου Ασίας, Κωνσταντίνος

Εθνοκάθαρση στην Συρία. 
Μια Σιωπή που Πληγώνει

Μητροπολίτης Σιγκαπούρης και Νοτίου Ασίας, Κωνσταντίνος

Η Συρία, η γη όπου άνθισαν κάποιες από τις αρχαιότερες χριστιανικές κοινότητες, έχει μετατραπεί σε πεδίο διωγμών και θανάτου για τους χριστιανούς που ζουν εκεί. Από την έναρξη του εμφυλίου πολέμου το 2011, οι χριστιανοί της χώρας, που κάποτε αποτελούσαν το 10% του πληθυσμού, έχουν γίνει στόχος συστηματικής εθνοκάθαρσης. Ο πόλεμος, η πολιτική αστάθεια και η άνοδος εξτρεμιστικών ομάδων, όπως το Ισλαμικό Κράτος, έχουν οδηγήσει εκατοντάδες χιλιάδες χριστιανούς στον εκτοπισμό, την εξαθλίωση και τον θάνατο.

Οι επιθέσεις εναντίον των χριστιανών περιλαμβάνουν απαγωγές, βασανιστήρια, βιασμούς και μαζικές εκτελέσεις. Σύμφωνα με στοιχεία από διεθνείς οργανισμούς, όπως η Open Doors και η Aid to the Church in Need, το 2023 εκτιμάται ότι λιγότεροι από 700.000 χριστιανοί παρέμεναν στη Συρία. Αυτό σημαίνει ότι περισσότεροι από 1 εκατομμύριο χριστιανοί έχουν εγκαταλείψει τη χώρα ή έχουν εκτοπιστεί εσωτερικά. Η κατάσταση είναι ακόμη πιο σοβαρή σε περιοχές όπως η Ράκκα, η Χομς και η Χαλέπι, όπου ο πληθυσμός των χριστιανών έχει μειωθεί σχεδόν στο μηδέν.

Ιστορικές κοινότητες, όπως της Μααλούλα, όπου ακόμη μιλούν Αραμαϊκά έχουν σχεδόν εξαφανιστεί. Εκκλησίες και μοναστήρια, που στέκονταν για αιώνες ως σύμβολα πίστης και πολιτισμού, έχουν καταστραφεί ή λεηλατηθεί. Ο στόχος είναι ξεκάθαρος: η εξάλειψη της χριστιανικής παρουσίας από τη Συρία. Η καταστροφή αυτή δεν είναι μόνο φυσική αλλά και πολιτισμική, καθώς σβήνει ένα κομμάτι της ιστορίας της ανθρωπότητας.

Μπροστά σε αυτή τη θηριωδία, η διεθνής κοινότητα παραμένει σιωπηλή. Οι χώρες της Δύσης, που συχνά αυτοπροβάλλονται ως υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, έχουν αποτύχει να προστατέψουν τους χριστιανούς της Συρίας. Οι γεωπολιτικές προτεραιότητες, οι ενεργειακές συμμαχίες και ο φόβος να μην προκαλέσουν αντιδράσεις στον μουσουλμανικό κόσμο, έχουν οδηγήσει σε μια αμήχανη αδράνεια. Η υπεράσπιση των θρησκευτικών ελευθεριών περιορίζεται σε γενικόλογες αναφορές, χωρίς καμία ουσιαστική δράση.

Ακόμα και οργανισμοί όπως τα Ηνωμένα Έθνη, που έχουν ως αποστολή την προστασία των μειονοτήτων, αποτυγχάνουν να παρέμβουν. Οι χριστιανοί της Συρίας θυσιάζονται στον βωμό ενός πολιτικού κυνισμού, αντιμετωπίζονται ως «παράπλευρες απώλειες» σε ένα παιχνίδι εξουσίας. Η υποκρισία είναι εξόφθαλμη: οι ίδιες χώρες που καταδικάζουν τις διώξεις άλλων μειονοτήτων, φαίνονται ανίκανες ή απρόθυμες να κινηθούν για τους χριστιανούς.

Η εθνοκάθαρση των χριστιανών στη Συρία δεν είναι απλώς ένα ζήτημα θρησκευτικό. Είναι ένα ζήτημα ανθρωπιστικό, πολιτισμικό και ηθικό. Αν επιτρέψουμε να εξαφανιστούν αυτές οι κοινότητες, δεν χάνουμε μόνο ένα κομμάτι της ιστορίας μας, αλλά και την ίδια τη δύναμη της ανθρωπιάς μας. Η σιωπή δεν είναι επιλογή. Είναι συνενοχή. Οι χριστιανικές χώρες οφείλουν να ανταποκριθούν στις αρχές που ισχυρίζονται ότι πρεσβεύουν, αποδεικνύοντας ότι οι αξίες τους δεν είναι απλώς ρητορικές διακηρύξεις.

Πηγή: εφημερίδα "Παραπολιτικά"