Αναστάσιος: Πετάω στο χρόνο κομφετί

Σάββατο 1 Μαρτίου 2025

Πετάω στο χρόνο κομφετί - Νίκος Παλουμπιώτης

Πετάω στο χρόνο κομφετί
Φοράω μάσκα βενετσιάνικη μεταξωτή με ρύγχος
Στον καθρέπτη αντικρυστά παρατηρώ με ρίγος
Σαν όνειρο περιγελώ το κάθε τι

Εκστατικά στις μουσικές απλώνεται η πόλη
Και πράσινα, λιλά, μπορντό, κίτρινα όλοι
Comedia dell’ arte (στους δρόμους) από το κομιτάτο

Θέατρο burlesque στις σκάλες στο μαρκάτο

Στο πάρτυ το ‘’λευκό’’, το αρχοντικό
Στου ‘’κόκκινου’’ του έρωτα τη φλόγα
Και στου θεάτρου τον περίφημο χορό
Κατάπληκτοι οι μπάστακες κοιτάζουν δίχως λόγια

Μάσκα πορσελάνης πελώρια η πόλις
Δάκρυα χρυσαφιά, παστέλ τα δειλινά της
Ο μύθος στις στοές των αρχοντικών της
Και ο βασιλιάς να χαιρετά τον περιούσιο λαό της

Λευκό το πρόσωπο του πιερότου
να κρύβει τη ραγισμένη του καρδιά
χρωματιστή η στολή του αρλεκίνου
να δείχνει την περιπαικτική ματιά

Ρόμβοι φανταχτεροί σατυρικά καμώματα
Η belle epoque, χρωματιστά μπαλώματα
Η ρυθμισμένη μας ζωή κοινοτοπία
Στο ουρανό σηκώνεται ερωτική ουτοπία

Στο πρώτο φως της χαραυγής
Άστρα πολύχρωμα χαρταετοί
Πετούν στου ουρανού την άκρη
Καλούμπα αμολάν τα όνειρα απ’ της ψυχής τα βάθη

Νίκος Παλουμπιώτης

8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...: Καλό είναι. Όταν το πρωτοδιαβάζεις σου φαίνεται λίγο κοσμικό. Αλλά όταν το σκέφτεσαι περισσότερο βλέπεις ότι έχει κάποιο βάθος και δίνει μηνύματα.; 1 Μαρτίου 2025 στις 3:18 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...: Τα καρναβάλια μπήκαν στη ζωή μας. Θρησκευτικοί σύλλογοι κάνουν χοροεσπερίδες. Κατηχητικά γιορτάζουν τις Απόκριες.
Το ποίημα μας έκανε μια αναδρομή στα περασμένα μεγαλεία μιας άλλης εποχής..
Καλή Σαρακοστή.; 1 Μαρτίου 2025 στις 4:56 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...: Ωραιοποίηση μιάς θλιβερής κατάστασης.; 1 Μαρτίου 2025 στις 5:44 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...: « Φοράω μάσκα....»

Σάν δημιουργία ποιητική ἔχει τίς ἀξιώσεις της ἀφοῦ μάλιστα μελοποιήθηκε ὡς «καρναβαλικό τραγούδι».
Ὅμως, ἐπιτρέψτε μου νά συμφωνήσω μέ τόν ἀνωτέρω σχολιαστή πώς ἀποτελεῖ τήν «Ωραιοποίηση μιάς θλιβερής κατάστασης».
Καί ἐπίσης θά πρόσθετα πώς ὅλα αὐτά τά «φτιασίδια» γιά τό καρναβάλι ὅπως «κέφι, χαρά, τραγούδι» ἀποτελοῦν ἕνα ἐξωραϊσμό, μιά ἐξιδανίκευση αὐτῆς τῆς, κατά τή γνώμη σύγχρονων ἁγίων γερόντων, «πομπῆς τοῦ σατανᾶ».
Ἀποτελοῦν, ὑπό τό πρόσχημα τῆς διασκέδασης,τοῦ τραγουδιοῦ καί τῆς ξενοιασιᾶς τόν μανδύα κάλυψης τοῦ πραγματικοῦ προσώπου καί τοῦ ἀληθινοῦ σκοποῦ τοῦ καρναβαλιοῦ.
Ὡς γνωστόν, ἡ Ἐκλησία μας καί οἱ Ἱεροί Κανόνες τό καταδικάζουν (62ος Ἱερός Κανόνας τῆς Πενθέκτης Οἰκουμενικῆς Συνόδου) καί αὐτό εἶναι κάτι παραπάνω ἀπό ἀρκετό γιά νά ἀπέχουμε ἀπό αὐτοῦ τοῦ εἴδους τίς «ἐκδηλώσεις» πού θέτουν σέ κίνδυνο τή σωτηρία μας.
Διότι ἡ συμμετοχή μας σέ αὐτό δέν εἶναι ἁπλᾶ μιά πτώση.
Εἶναι συνειδητή ἐπιλογή μας, ἡ ὁποία μᾶς στερεῖ κάθε ἴχνος διάθεσης καί ἐπιθυμίας γιά μετάνοια.
Εἶναι μιά ἠθελημένη ἀπόφασή μας ἡ ὁποία πρέπει νά γνωρίζουμε, πώς ἔρχεται σέ πλήρη ἀναντιστοιχία καί άντίθεση μέ τήν Πίστη μας, ἀφοῦ «Οὐδεὶς δύναται δυσὶ κυρίοις δουλεύειν» (Ματθ. στ΄24),
Ὁ πονηρός καί ἀντίδικος Διάβολος γιά ἄλλη μιά φορά φέρει προσωπεῖο (μάσκα) καί μᾶς ἐξαπατεῖ ὅπως στόν κῆπο τῆς Ἐδέμ, ὅπου σήμερα ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΙΝΗΣ, «Ἀνάμνησις τῆς ἀπὸ τοῦ παραδείσου ἐξορίας τοῦ πρωτοπλάστου Ἀδάμ» ἔχουν ὁρίσει νά τελοῦμε καί νά φέρουμε στή μνήμη μας οἱ Ἅγιοι Πατέρες, γιά νά εἴμαστε πιό προσεχτικοί καί ὑποψιασμένοι στό πώς «δουλεύει» ὁ παγκάκιστος καί παμμίαρος Σατανᾶς πρός ἄγραν ψυχῶν.
Εἴθε ὁ Κύριος νά μᾶς φωτίσει νά ἀνανήψουμε καί νά ὁδηγηθοῦμε σέ μετάνοια γιά αὐτό τό ξεστράτισμά μας.
Πρός τοῦτο ἄς τόν ἱκετεύσουμε ἐκ βάθους καρδίας:
«Τῆς μετανοίας ἄνοιξόν μοι πύλας Ζωοδότα, ὀρθρίζει γάρ τό πνεῦμά μου, πρός ναόν τόν ἅγιόν σου, ναόν φέρον τοῦ σώματος, ὅλον ἐσπιλωμένον, ἀλλ’ ὡς οἰκτίρμων κάθαρον, εὐσπλάγχνῳ σου ἐλέει».
Καλή Σαρακοστή!
Καλόν ἀγῶνα!
Θεόδωρος Σ.; 2 Μαρτίου 2025 στις 11:52 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...: Το σχόλιό σου Θεόδωρε Σ. μου έδωσε την ευκαιρία να ψάξω να βρω και να ακούσω με μελωδία και μικρή παραλλαγή των στίχων το ποίημα αυτό.
https://www.youtube.com/watch?v=jIYTD0gctsk
μουσική που σε ξεκουράζει και σε γαληνεύει.; 3 Μαρτίου 2025 στις 4:04 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...: Εξαιρετικό ως ποίημα με πλούτο λέξεων και εικόνων που σε συναρπάζουν
Πολλά συγχαρητήρια και σε αυτούς που το μελοποίησαν; 3 Μαρτίου 2025 στις 8:08 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...: «Το σχόλιό σου Θεόδωρε Σ. μου έδωσε την ευκαιρία να ψάξω να βρω και να ακούσω... μουσική που σε ξεκουράζει και σε γαληνεύει.»

Τό δικό μου σχόλιο προφανῶς καί δέν εἴχε τέτοια «ἀξίωση», ὅπως διαφαίνεται ἀπό τά λεγόμενα τοῦ ἀνωτέρω ἐν Χριστῶ ἀδελφοῦ.
Ὅμως, ὅπως σημείωσα παραπάνω, εἶναι ἄραγε τυχαῖο τό γεγονός, πώς τήν ἡμέρα πού ἡ Ἐκκλησία μας τελεῖ ἀνάμνηση τῆς ἔξωσης τῶν Πρωτοπλάστων ἀπό τόν Παράδεισο, αὐτό νά συμπίπτει μέ τό Καρναβάλι;
Ἄραγε τίποτε δέν μᾶς διδάσκει αὐτή ἡ ὑπενθύμιση τοῦ τραγικοῦ γεγονότος πού ἔλαβε χώρα ἕνα δειλινό στόν Παράδεισο τῆς τρυφῆς;
Ἐν Χριστῶ ἀδελφέ,
ὁ Θεός μία ἐντολή ἔδωσε νά τηρήσουν οἱ Πρωτόπλαστοι:
«ἀπὸ παντὸς ξύλου τοῦ ἐν τῷ παραδείσῳ βρώσει φαγῇ, ἀπὸ δὲ τοῦ ξύλου τοῦ γινώσκειν καλὸν καὶ πονηρόν, οὐ φάγεσθε ἀπ᾿ αὐτοῦ· ᾗ δ᾿ ἂν ἡμέρᾳ φάγητε ἀπ᾿ αὐτοῦ, θανάτῳ ἀποθανεῖσθε.» (Γεν. β΄17).
Αὐτοί ὅμως ἀντίθετα, παράκουσαν τήν ἐντολή Του καί μέ τήν παρακίνηση καί προτροπή τοῦ ἀρχεκάκου Σατανᾶ, τοῦ πατέρα τοῦ ψεύδους, γεύτηκαν τόν ἀπαγορευμένο καρπό μέ ὅλες τίς φοβερές συνέπειες.
Καί δέν τιμωρήθηκαν μόνο γιά τήν ἀνυπακοή τους ἀλλά καί γιατί δέν ἐπέδειξαν μετάνοια καί ἔριχναν ὁ ἕνας τήν εὐθύνη στόν ἄλλο.
Θεωρῶ πώς κάπως ἔτσι γίνεται ἀπό τότε μέχρι καί σήμερα, οἱ ἄνθρωποι δηλαδή νά ἐπιρρίπτουν ὁ ἕνας στόν ἄλλο τήν ὑπαιτιότητα γιά τίς ὅποιες παρεκτροπές τους.
Κι ὅταν κάποτε ζητηθεῖ λόγος γιά τά ἔργα τους πού δέν συνάδουν με τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, τότε ἀντί νά ἐπιδείξουν μετάνοια γιά τά σφάλματά τους καταφεύγουν στό γνωστό:
«Δέν φταίω ἐγώ, ὁ ἄλλος μέ παρέσυρε.»

Ἐν Χριστῶ ἀδελφέ,
κανένας δέν μᾶς φταίει ἀπό τούς γύρω μας παρά μόνο ὁ ἑαυτός μας κατά τό λόγο τοῦ Ἀποστόλου Ἰακὠβου τοῦ Ἀδελφοθέου: «ἕκαστος δὲ πειράζεται ὑπὸ τῆς ἰδίας ἐπιθυμίας ἐξελκόμενος καὶ δελεαζόμενος» (Ἰακ. α΄14).
Κάτω ἀπό αὐτή τήν προοπτική οὔτε ὁ κ. Νίκος Παλουμπιώτης μέ τό ποίημά του μᾶς φταίει, οὔτε αὐτός πού τό μελοποίησε, ἀλλά οὔτε καί οἱ διοργανωτές τῶν καρναβαλιῶν.
Ὁ μόνος ύπαίτιος εἶναι ὁ ἑαυτός μας, εἶναι οἱ ἐπιθυμίες μας.
Ἀκόμα οὔτε καί αὐτός ὁ ἀντίδικος ἡμῶν Σατανᾶς μᾶς φταίει, γιατί μετά τό βάπτισμά μας στό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ τόν ἀποταχθήκαμε καί δέν ἔχει καμμία ἐξουσία πάνω μας παρά μόνο ἄν ἐμεῖς μέ τή θέλησή μας τοῦ τήν παραχωρήσουμε.
Ἀλλά καί τότε, ἄν ὡς ἄνθρωποι «σάρκα φοροῦντες καί τόν κόσμον οἰκοῦντες» πέσουμε σέ κάποια παγίδα του ἤ σέ κάποιο ἁμάρτημα ἄς μήν ἀποθαρρυνόμαστε.
Ὁ ἱερός Χρυσόστομος μᾶς νουθετεῖ ἐπ’αὐτοῦ:
«... Ἥμαρτες; Ἡσύχασον·
οὐ γὰρ τὸ ἁμαρτεῖν τοσοῦτον δεινὸν, ἀλλὰ τὸ ἐμμεῖναι τῇ ἁμαρτίᾳ κακόν·
τὸ μὲν γὰρ ἀπολογίαν ἔχεται, τὸ δὲ ἀσύγγνωστον τιμωρίαν ἀποφέρεται.
.......
Οὐ κατακρίνῃ ὅτι ἥμαρτες, ἀλλὰ τιμωρῇ ὅτι ἁμαρτήσας οὐ μετενόησας.
.......
φιλανθρωπίας γὰρ ὁ παρὼν καιρός·
.......
Ἥμαρτες; Μετανόησον·...»
(Περὶ μετανοίας. Λόγος γʹ)

Ἐν Χριστῶ ἀδελφέ,
ὁ δρόμος πρός τή σωτηρία μας εἶναι ἔνας καί μοναδικός.
Ἡ μετάνοια.
Ἤδη ἡ Ἐκκλησία μας ὡς φιλόστοργη μητέρα μᾶς καλεῖ μέ τούς ὕμνους της: «Τὸ στάδιον τῶν ἀρετῶν ἠνέωκται, οἱ βουλόμενοι ἀθλῆσαι εἰσέλθετε...».
Ἄς μήν ἀναβάλλουμε, στό χέρι μας εἶναι.
Μέ ἐκτίμηση,
Θεόδωρος Σ.; 4 Μαρτίου 2025 στις 8:08 π.μ.
Ανώνυμος είπε...: "ἀκουσόμεθά σου πάλιν περὶ τούτου." Ω! Θεόδωρε....; 4 Μαρτίου 2025 στις 11:16 π.μ.

Δημοσίευση σχολίου