Οἱ ἀκατάλυτοι δεσμοὶ - «Κ.Π»

Οἱ ἀκατάλυτοι δεσμοὶ

«Κ.Π»

Ὁ μέγας πατὴρ τῆς ἱστορίας ὁ Ἡρόδοτος τόνιζε: «Γιὰ νὰ συσταθεῖ ἕνα Γένος πρέπει νὰ ὑπάρχουν ἰσχυροὶ δεσμοί, ἀκατάλυτοι». Καὶ αὐτοὶ κατὰ τὴ γνώμη του ἦταν: τὸ ὄμαιμον (ἴδιο αἷμα), τὸ ὁμόγλωσσον (ἴδια γλῶσσα), τὸ ὁμόθρησκον (ἴδια θρησκεία), τὸ ὁμότροπον (ἴδιος τρόπος ζωῆς, δηλαδὴ ἴδια ἤθη, ἔθιμα, πολιτισμός). Αὐτοί οἱ δυνατοὶ δεσμοὶ εἶναι ἠ οὐσία καί ἡ δύναμη τοῦ Γένους…

Τί συμβαίνει σήμερα στὸ ἑλληνικὸ Γένος, ἀλλὰ καὶ στὸ γένος κάθε λαοῦ; Συνύπαρξη καὶ μίξη διαφορετικῶν στοιχείων, μὲ τὴν ἀνεξέλεγκτη εἰσροὴ στὴν χώρα, κάθε εἴδους, μετανάστες, πρόσφυγες, τουρίστες, ταξιδιῶτες… Ἔτσι ἡ ἐθνικὴ ταυτότητα τοῦ Γένους, κάθε ἔθνους καὶ χώρας ἀλλοιώνεται… Γιατί συμβαίνουν αὐτά, ποῦ μᾶς ὁδηγεῖ ἡ παγκοσμιοποίηση;

Λέτε νὰ μᾶς ὁδηγεῖ μέσα ἀπὸ αὐτὴ τὴν χαώδη ἀλλοίωση, σιγὰ – σιγὰ καὶ ἀσυνείδητα, στὸ ἅγιο σχέδιο τοῦ Θεοῦ «καὶ γενήσεται μία ποίμνην, εἰς ποιμήν»; Θὰ γίνει μία ποίμνη, ἡ χριστιανικὴ Ἐκκλησία καὶ ἕνας ποιμένας, ὁ Χριστός! Ἐκεῖνος ξέρει ποὺ κατευθύνει τὴν ἱστορία τοῦ κόσμου. Ὁ Κυβερνήτης τοῦ παντός! «Τοῦ Γένους ἐσμέν», δὲν τόνιζε ὁ Ἀπόστολος Παῦλος; Αὐτοῦ τοῦ Θεοῦ εἴμαστε Γένος, γενιά. Ἔχουμε θεϊκὴ καταγωγή. Τὸ αἷμα τοῦ Χριστοῦ δὲν ρέει στὶς δικές μας φλέβες; Ἂχ αὐτὴ ἡ δυνατὴ αἴσθηση τῆς ἀδελφοσύνης τοῦ Ἕλληνα, τῆς ἀδελφοσύνης τῶν Χριστιανῶν!

Αὐτὴ ἡ ἰσχυρὴ ἑνότητα ποὺ τὴ θεωροῦσε θεμέλιο ὁ Ἡρόδοτος καὶ ποὺ τὴ δίδαξε ὡς τρόπο ζωῆς  ὁ Χριστός, διατηροῦσε, ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τῆς δημιουργίας τοῦ ἀνθρώπου, ἀκατάλυτο τὸ θεσμὸ τῆς οἰκογένειας (οἶκος + γένος), μὲ ὅλα  τὰ συνδετικά της στοιχεῖα ὅμοια καὶ δυνατά. Ἀκόμη καὶ τὸ ὄνομά της.

Τώρα βόμβα στὰ θεμέλιά της ἡ ὁμοφυλοφιλία. Εἶχαν ἀρχίσει ἀπὸ παλαιὰ οἱ πόλεμοι ἐναντίον της: Μικτοὶ γάμοι μὲ ἀλλοεθνεῖς καὶ ἀλλόθρησκους πολιτικοὶ γάμοι, σύμφωνα συμβίωσης, διαζύγια, ἐκτρώσεις, σεξουαλικὴ ἀπελευθέρωση, προγαμιαῖες σχέσεις, ἀποδυνάμωσε τὸ τελευταῖο μας ὀχυρό. Τώρα βόμβα στὰ θεμέλιά της ἡ ὁμοφυλοφιλία. Δηλαδή; Οὔτε τὸ αἷμα, οὔτε ἡ γλώσσα, οὔτε ἡ θρησκεία, οὔτε ὁ πολιτισμός, οὔτε τὸ ὄνομα ἀκόμα. Κανένας ἀκατάλυτος δεσμός. Διάλυση ἐκ θεμελίων, χωρὶς Ἑλλάδα, χωρὶς Ἐκκλησία, χωρὶς οἰκογένεια, χωρὶς Χριστό; Ὅλα χτισμένα πάνω στὴν ἐμπερίστατη καὶ μάλιστα σαρκικὴ ἁμαρτία. Τὸ «ἠμάρτομεν, ἠνομήσαμεν…» ἐπαληθεύεται ἀκριβῶς καὶ δυστυχῶς.

Κύριε, ἀπολλύμεθα! Σπεῦσον, βοήθησον! Μόνον Ἐσὺ μπορεῖς! Σὲ περιμένουμε.