Ιδιαίτερα στις μέρες μας ανεφάνη ένας ανεπίτρεπτος ζηλωτισμός με
ακραίες εκδηλώσεις. Οι εκπρόσωποί του, διακατέχονται από έναν εωσφορικό
εγωϊσμό· δεν αναγνωρίζουν ορθόδοξο φρόνημα σε κανένα Πατριάρχη, Αρχιεπίσκοπο ή
Επίσκοπο, παρά μόνο στον εαυτό τους, τον οποίο θέτουν εκτός της Εκκλησίας. Η
νέα λέξη «αποτείχιση» νομίζω μπήκε καλά στο λεξιλόγιό μας το τελευταίο
διάστημα. Η Ιερά Σύνοδος αντελήφθη τον κίνδυνο και έθεσε τέρμα σ’ αυτή την
εκτροπή η οποία συνιστά, ως παρέκκλιση από την ορθή πίστη, μια νέα αίρεση.
Η Ορθόδοξος Εκκλησία, τμήμα πολύτιμο της οποίας είναι και η παλαίφατος Αυτοκέφαλος Εκκλησία της Κύπρου, βρίσκεται, με επικεφαλής το Οικουμενικό Πατριαρχείο σε διάλογο με τις άλλες χριστιανικές ομολογίες. Ούτε την πίστη της προδίδει, ούτε θα υποταχθεί σε κάποιαν άλλη ομολογία. Σ’ έναν κόσμο που κυριαρχείται από άλλες θρησκείες και ιδεολογίες, δίνουμε την κοινή μαρτυρία μας, ως Χριστιανοί, προβάλλοντας ό,τι μας ενώνει. Ταυτόχρονα προσπαθούμε με νηφαλιότητα και αγάπη, να οδηγήσουμε τους άλλους Χριστιανούς στην κοινή πίστη, την οποία είχαμε στην πρώτη χιλιετία του Χριστιανισμού. Αυτό για τους αποτειχιστές είναι η παναίρεση του Οικουμενισμού. Και κάτω από την, χωρίς περιεχόμενο, αυτή φρασεολογία, καλούν τους πιστούς σε απόσχιση από την Εκκλησία.
Έχοντας την ευθύνη της ορθής διαφώτισης και της
ορθής διαποίμανσης του ποιμνίου, η Ιερά Σύνοδος διακηρύττει κατά την εύσημο αυτή ημέρα ότι «Την πίστη
που παρελάβαμε από τους Αποστόλους Βαρνάβα και Παύλο και από τους θεοφόρους
πατέρες μας, τη μεταφέρουμε έκτοτε αναλλοίωτη σε μιαν ιερά σκυταλοδρομία στα
παιδιά μας, εσάς, και τους απογόνους μας γενικότερα. Κρατήστε αυτή την πίστη.
Κλείστε τ’ αυτιά σας με αποστροφή σ’ όσους με οίηση και εγωϊσμό φωνασκούν, προς
ιδίαν αυτών απώλειαν.
Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Γεώργιος
Απόσπασμα από την ομιλία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ.
Γεωργίου κατά το συλλείτουργο για την εορτή του Αποστόλου Βαρνάβα 11-6-2025
10 σχόλια:
Αυτό το απόστημα του αποτειχισμού πρέπει να σπάσει και να θεραπευτεί το Σώμα της Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού από αυτή την εσωτερική γάγγραινα που επωάζεται από δηλωμένους κληρικούς και από αρκετούς άτολμους-δειλούς που δεν προχωρούν στον αποτειχισμό που πιστεύουν και θωπεύουν ποικιλότροπος και δημόσια για ένα και μοναδικό λόγο διότι θέλουν να είναι πάνω από όλα μισθοσυντήρητοι του Δημοσίου. Οι προϊστάμενοι Μητροπολίτες να πράξουν τα δέοντα για να σταματήσει αυτή η εσωτερική αίρεση που υπάρχει.
Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Κύπρου άρχισε τον αγώνα. Προσευχή θερμή να τους κατατροπώσει.
π.. Νεόφυτος
Είναι μία μεγάλη αίρεση σύγχρονη η οποία πρέπει να πολεμηθεί τώρα που έχει ξεκινήσει σιγά-σιγά να ανδρώνεται
Οι περισσότεροι από μας γελάνε με τα όσα ακούνε να λένε αυτοί αποτειχισμένοι αλλά τα πράγματα είναι σοβαρά και πρέπει τώρα να υπάρχει δραστική αντιπετόπιση και καταδίκη της αίρεσης και τον αιρετικών
Δυστυχώς η αποτειχηση μπήκε για τα καλά στο λεξιλόγιο μας καί φοβούμε μήπως μπει καί στην ζωή μας από τα καμώματα των επισκόπων καί αρχιεπισκόπων, καμώματα που ήταν άγνωστα στούς παλιότερους προκατόχους τούς!
Ενας απλός πιστός που διαβάζει Εκκλησιαστική Ιστορία και ενημερώνεται, βλέπει ότι η "αποτείχιση" (Διακοπή Μνημοσύνου) δέν είναι νέα λέξη, αλλά θεσμοθετείται από τον 9ο αιώνα με την Πρωτοδευτέρα Σύνοδο.
Επίσης μαθαίνει ότι εξέχουσες Εκκλησιαστικές Προσωπικότητες ( Οσιος Μάξιμος Ομολογητής, Οσιοι Αγιορείτες Πατέρες που εμαρτύρησαν επί Πατριάρχου Ιωάννη Βέκκου, ο Πρωτεπιστάτης Κοσμάς και μοναχοί της Μονής Ζωγράφου τον 13ο αιώνα, ο Αγιος Γρηγόριος Παλαμάς και αρκετοί Αγιορείτες του 14ου αιώνος, ο Αγιος Μαρκος Ευγενικός και αρκετοί Ανθενωτικοί του 15ου αιώνος) είχαν κάνει Διακοπή Μνημοσύνου.
Καί βέβαια η Εκκλησία δέν τούς αποκάλεσε "αιρετικούς", αλλά αντιθέτως εδέχθη τις απόψεις τους και τούς Αγιοκατέταξε.
Πιό κοντά στην εποχή μας είναι γνωστά τα παραδείγματα τών τριών Μητροπολιτών της Βορείου Ελλάδος καί όλων σχεδόν των Αγιορειτών, (συμπεριλαμβανομένης της γραπτής διαμαρτυρίας του Οσίου Παισίου), που διέκοψαν το Μνημόσυνο τπυ Πατριάρχου Αθηναγόρα, χωρίς φυσικά να θεωρηθούν αιρετικοί.
Αλλά και πρίν από λίγα χρόνια ο Πατριάρχης Αντιοχείας διέκοψε το Μνημόσυνο του Πατριάρχου Ιεροσολύμων, για το θέμα της Δικαιοδοσίας στο Κατάρ, ενώ καί σήμερα ακριβώς υπάρχει Διακοπή Μνημοσύνου από την Μόσχα σε τρείς Προκαθημένους, για το θέμα της Ουκρανίας, χωρίς να γίνεται λόγος για Αίρεση.
Φυσικά δέν σημαίνει, ότι όποιος διακόπτει Μνημόσυνο έχει αυτομάτως δίκιο και η Εκκλησία θα τόν δικαιώσει, αλλά ας μήν φθάνουμε στο άλλο άκρο και ομιλούμε για "αίρεση", "γάγγραινα", και "κατατρόπωση".
Η αίρεση είναι ότι θεωρούν όλους τους επισκόπους αιρετικούς και τον εαυτό τους αλάθητο και επιπλέον προσπαθούν να παρασύρουν και άλλους. Επί πλέον δεν κατάλαβα, ο λαϊκός τι αποτειχιση κάνει; Μνημονεύει επίσκοπο;
Και ποιος σας είπε ότι τα καραγκιοζλικια που όντως κάνουν αρκετοί σύγχρονοι δεσποταδες συνιστούν λόγο διακοπής μνημοσύνου από ιερείς;
Άλλοι, αρμοδιοτεροι εμού μπορούν και πρέπει να μιλήσουν για το ζήτημα της αποτειχισης. Ως απλός πολίτης ωστόσο φοβάμαι όταν βλέπω ότι η διαδικασία που ακολουθήθηκε από τον ομιλούντα στο γνωστό θεμα, το οποίο άλλωστε και ο ίδιος υπονοεί, βάλλεται νομικώς και μάλιστα από έγκριτους νομομαθείς. Σε αυτά τα νομικά επιχειρήματα δεν είδα κάποια απάντηση του. Το όποιο καλό, αν υποθέσουμε ότι αυτό που έγινε ήταν για το καλό σύμφωνα με τα λεγόμενα, δεν είναι καλό, όταν δε γίνεται με τον καλό και στην προκειμένη περίπτωση και με το νόμιμο τρόπο.
Οι αποτειχισμένοι να περάσουν από το ειδικό Εκκλησιαστικό Δικαστήριο και εφόσον δεν υπογράψουν λίβελο μετάνοιες να καθαιρεθούν και να επανέλθουν στις τάξεις των λαϊκών και να αφοριστούν. Καμιά επιείκεια σε αυτούς.
Καί τούς μητροπολίτες ή αρχιεπισκόπους και Πατριάρχες που ενεργούν αυτοβούλως ποιος θα τούς δικάσει;
Σωστό κι αυτό... Είναι σαν εκείνο που γράφτηκε κάποτε σε μια μαθητική έκθεση: και ο Πάπας, ρωτούσε το παιδί, σε ποιον εξομολογείται;
Δημοσίευση σχολίου