Πέμπτη 14 Αυγούστου 2025

29 χρόνια από την οσιακή κοίμηση του μακαριστού Αρχιμανδρίτη Χριστοδούλου Ι. Φάσσου

 
Συμπληρώθηκαν  σήμερα, 14 Αυγούστου 2025, 
29 χρόνια από την οσιακή κοίμηση του μακαριστού
Αρχιμανδρίτη Χριστοδούλου Ι. Φάσσου
(26-11-1929  - 14-8-1996)
Ιεροκήρυκος της Ιεράς Μητροπόλεως Πατρών.
 
Τις βραδινές ώρες προ της εορτής της «Κοιμήσεως της Θεοτόκου» η αγία ψυχή του π. Χριστοδούλου έφυγε για  την "άνω Ιερουσαλήμ". Η πηγαία αγάπη και το ειλικρινές ενδιαφέρον του υπήρξε «βοηθός και σκεπαστής» κάθε πιστού που προσέτρεχε στο πετραχήλι του. Είχε κατανόηση και έριχνε  βάλσαμο στις ψυχές των ανθρώπων.

Αιωνία του η μνήμη.
Α.Κ.Κ.

"Εκείνο που χρειάζεται να προσέξουμε είναι ότι θα φωτίζουμε ο καθένας μας πρώτον «πάσι τοις εν τη οικία» (Ματθ. Ε’, 15). Λέει ο Χριστός μας: Θα πάει το φως επάνω στο λυχνοστάτη για να φωτίσει «πάσι τοις εν τη οικία». Θα φωτίσουμε πρώτα μέσα στο σπίτι μας. Αν είμαστε φως, αν είμαστε κολλημένοι πάνω στο φως του Χριστού, θα είμαστε φωτεινές εστίες, φωτεινοί λαμπτήρες πρώτα μέσα στο σπίτι μας. Θα φωτιστούν τα παιδιά μας, θα φωτιστεί ο άντρας μας, θα φωτιστεί η γυναίκα μας, θα φωτιστούν οι γονείς μας, θα φωτιστεί το συγγενολόι μας. Πολλοί από μας είναι χριστιανοί έξω απ’ το σπίτι, είναι καλοί έξω απ’ το σπίτι.

Πολλοί καλοί άνθρωποι είναι έξω απ’ το σπίτι ευγενείς, προσεκτικοί, τίμιοι στις συναλλαγές, στο μαγαζί. Μεσ’ το σπίτι, ο Θεός να σε φυλάει. Γίνονται κακοί, γίνονται γκρινιάρηδες, γίνονται τζαναμπέτηδες, γίνονται ό,τι κακό θέλεις. Μέσα στο σπίτι πρώτα θα δεί­ξεις τον καλό εαυτό σου. Από κει θα ακτινοβολήσεις έπει­τα μέσα σε όλο τον κόσμο. Ώστε, λοιπόν, πρέπει να είμαστε φωτεινοί άνθρωποι, κολλημένοι πάνω στο Χριστό και να ακτινοβολούμε από του Χριστού μας το Φως πρώτα μέσα στην οικία μας και κατόπιν μέσα στο ευρύτε­ρο κοινωνικό περιβάλλον."

Αρχιμανδρίτης Χριστόδουλος Φάσσος

 

Από το βιβλίο του  «Η Συγκατάβαση του Θεού και η Ευθύνη του Ανθρώπου», Εκδόσεις «ΤΑΩΣ» 2008)

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Έφυγε και δεν είδε τα πάνω να έρχονται κάτω. Ας πρεσβεύει στο Θυσιαστήριο του Ουρανού.

Ανώνυμος είπε...

Ξεχνάμε αυτούς που μας βοήθησαν. Πέρασαν χρόνια… οι νεότεροι ούτε που τον γνωρίζουν. Του οφείλω πολλά γιατί ήταν ο πνευματικός μου. Ανεπανάληπτος και μοναδικός. Αιωνία η μνήμη του παππούλη.
Λ.

Ανώνυμος είπε...

Στα χρόνια που έπρεπε μας έβαλε σε μία πορεία πνευματική και μας οφέλησε με τις οδηγίες τις νουθεσίες και τις συμβούλες του
Ο Θεός έχει αναπαύσει την ψυχή του και από κει πάνω δέεται για όλους εμάς

Ανώνυμος είπε...

Όσοι από εμάς έζησαν τον π. Χριστόδουλο δεν μπορούν να τον ξεχάσουν, τον έχουν πάντοτε στην ψυχή τους και στην προσευχή τους. Νομίζω ότι εκείνοι που τον έχουν ξεχάσει είναι οι άνθρωποι που θα έπρεπε να τον προβάλλουν, και αυτοί είναι, το μοναστήρι του που όσοι είναι σήμερα δεν τον έζησαν, η Μητρόπολη που και αυτοί δεν τον γνώρισαν, και οι παράγοντες των πνευματικών συλλόγων με τους οποίους είχε συνεργαστεί. Αλλά ο καθένας από αυτούς έχει τα συμφέροντά τους ο π. Χριστόδουλος δεν υπήρξε γέροντας υπήρξε Πατέρας ενός μεγάλου ποιμνίου που έτρεχε να εξομολογηθεί άλλοτε στους Αγίους Αναργύρους και άλλοτε στο Μεγάλο Φώτιο. Η Ένωση θεολόγων τον τίμησε με ένα βραδινό το οποίο έκανε στη Διακίδειο, από τότε όλοι τον ξέχασαν ή προσπαθούν να το ξεχάσουν. Αλλά ο π. Χριστόδουλος δεν ξεχνιέται. Ζει παρόλο που έχουν περάσει 29 χρόνια από το θάνατο του.
Στέφανος Ελευθερίου

Ανώνυμος είπε...

Είχα την ευλογία να τον έχω καθηγητή.στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο Πόσες αναμνήσεις...... Από τους αγαπημένους καθηγητές μας ήρεμος, γεμάτος αγάπη, καλοσύνη., γλυκύτητα. Κτυπούσε το κουδούνι για διάλειμμα και δεν σηκωνόμασταν από την καρέκλα. Μας καθήλωνε με τα λόγια του .
Ας είναι αναπαυόμενος στην αγκαλιά του θεού Πατέρα μας που αγάπησε και διακόνησε στη ζωή του.
ΜΚΜ