«Η πιο δύσκολη στιγμή είναι να αποχαιρετάς κάποιον που λάτρεψες τόσο πολύ.
Η πιο αφύσικη στιγμή είναι να αποχαιρετάς κάποιον που είναι το ίδιο σου το
παιδί. Όμως δεν την αποχαιρετούμε σήμερα την Λένα μας, ούτε η Γεωργία, ούτε ο
Κώστας, ούτε η γιαγιά της, ούτε εγώ. Μαζί της θα’ μαστε συνέχεια. Δίπλα στο φως
το δικό της. Δίπλα στο χαμόγελο το δικό της. Δίπλα στην ταπεινοφροσύνη τη δικιά
της που -όταν έπρεπε- γινόταν και αρχοντιά ελληνική. Δίπλα στα τόσα λαμπερά, τα
γαλάζια τα μάτια τα δικά της, ένα κομμάτι λάμψης από Ελλάδα και αγάπη που
μοίραζε απλόχερα. Δίπλα στην καλοσύνη την δικιά της, που χάριζε ηρεμία,
φροντίδα και κουράγιο. Δίπλα στο “σ’ αγαπώ” το δικό της.
Δίπλα στο “να προσέχεις μπαμπά” το δικό της. Δίπλα σε αυτήν τη σιωπηλή αλλά πανάκριβη, αυθεντικά αγνή και απροσποίητη ακτινοβολία αγάπης που σου πρόσφερνε, χωρίς αντάλλαγμα. Τι να πει ένας πατέρας που χάνει το παιδί του; Τι να πει μία μάνα που δεν θα ξανα-αγκαλιάσει το σπλάχνο της;
6 σχόλια:
Μπράβο του!
Τέτοιες ώρες ένα τόσο δύσκολο «ευχαριστώ τον Θεό» έχει μεγαλύτερη αξία από άλλα ευχαριστώ…
Το διάβασα στο internet:
Η φράση που άρθρωσε ο Αντώνης Σαμαράς κατά την εξόδιο ακολουθία της κόρης του Λένας σήμερα — «Ευχαριστώ τον Θεό που μας έδωσε αυτό το δώρο έστω για 34 χρόνια» — συνιστά μια από τις σπανιότερες δημόσιες στιγμές όπου πολιτικός λόγος και θεολογικό βίωμα συμπλέκονται χωρίς την παραμικρή επίφαση, χωρίς ρητορικό σχήμα. Δεν είναι προϊόν πολιτικής στρατηγικής, ούτε συναισθηματικής υπερβολής της στιγμής. Είναι η εκφορά μιας εσωτερικευμένης στάσης ζωής, βαθιά εδραιωμένης στην πνευματικότητα της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Η ευχαριστία για τον χρόνο που δόθηκε — ακόμη και όταν αυτός είναι ελάχιστος ή φαινομενικά άδικα κομμένος — βρίσκεται στον πυρήνα της ορθόδοξης θεολογίας. Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος μας παραδίδει την περίφημη φράση «Δόξα τῷ Θεῷ πάντων ἕνεκεν» ως κλείσιμο του επί γης βίου του, υπογραμμίζοντας ότι η ευχαριστία δεν περιορίζεται στις στιγμές χαράς, αλλά επεκτείνεται και στις λυπηρές περιστάσεις, διότι όλα — ακόμη και ο πόνος — εμπεριέχονται στο σχέδιο της θείας Οικονομίας. Ο Σαμαράς, με την επιλογή των λέξεων του, αναπαράγει ασυνείδητα αλλά ουσιαστικά αυτή την πατερική στάση.
Manos Lambrakis
(https://www.facebook.com/francomanouil?locale=el_GR)
Μαρτυρία πίστεως
Θερμά συγχαρητήρια στον Αντώνη Σαμαρά για την θαρραλέα ομολογία της χριστιανικής του πίστης!
Ο καλός Θεός να αναπαύσει στην αιώνια ζωή την ψυχή της αγαπημένης του κόρης!
Συγκλονιστικός...ο θεός να τούς δίνει δύναμη...
Λόγος υψηλής εμβέλειας Ευ-αγγελίου Ιησού Χριστού ! Και, από απρόσμενη τραγικότητα πατρική, ο λόγος του πρώην Πρωθυπουργού. Και, συστατικός του ανθού που έδρεψε η ανερμήνευτη Αγάπη του Θεού ! «Πίστευε πολύ η Λένα στο καλό και στο Θεό. Έλαμπε όταν έδινε». Ουσία αναδύεται απ’ αυτό ! Και, αποκαλυπτικός της χριστιανικής οπτικής του. «Ευχαριστώ το Θεό που μας έδωσε αυτό το δώρο, έστω για 34 χρόνια μόνο». Με αυτό το «μόνο», φυσικό, ανθρώπινο παράπονο υιού προς Πατέρα να δείχνει. «Εν παντί ευχαριστείτε»-1Θεσ.5,18- «η ζωή ως Ευχαριστία», που θα έλεγε Περγάμου Ιωάννης, ο εν τοις μακαριστοίς, και πιο πολύ. «Τις ημάς χωρίσει από της αγάπης του Χριστού; Θλίψις ή στενοχωρία … πέπεισμαι γαρ ότι ούτε θάνατος, ούτε ζωή, ούτε άγγελοι … ούτε ενεστώτα, ούτε μέλλοντα, ούτε ύψωμα, ούτε βάθος, ούτε κτίσις τις ετέρα δυνήσεται ημάς χωρίσαι από της αγάπης του Θεού, της εν Χριστώ Ιησού»-Ρωμ 8,35κε. Αθανάσιος Κοτταδάκης
Δημοσίευση σχολίου