Αριστείδη Κοντογώνη, αιωνία η μνήμη

Σήμερα εόρταζε ο μακαριστός

Αριστείδης Κοντογώνης

Ο άρχοντας της ευγένειας, 

της καλοσύνης και της φιλανθρωπίας,  

ο μέγας Ευεργέτης ιδρυμάτων, 

ο φίλος της εξωτερικής ιεραποστολή.

Τον γνώρισα και απόλαυσα την σεμνότητα και την λαϊκή του σοφία.

Η μνήμη του αιώνια.

Το αφιερώνω το τραγούδι που του άρεσε να ακούει και να το τραγουδά.  Τα απογεύματα ή τα βραδάκια που καθόμαστε και συζητούσαμε στο ίδρυμα, μου ζητούσε να του το βάλω στο κινητό να το απολαύσει και να χαρεί.

Η ευχή του να συνοδεύει όσους τον εκτιμούσαν.

Α.Κ.Κ.

Το μαργιόλικο
Γιά ιδέστε το μαριόλικο και το μαριολεμένο
πως βάζει το αϊ ρουσσούλα μου πως βάζει το αχ το φεσάκι του...
Ρε πως βάζει το φεσάκι του σα να ΄ναι μεθυσμένο
κείνο κρασί αϊντες στρώσε κι έρχομαι κείνο κρασί κρασί δεν έπινε...
Κείνο κρασί δεν έπινε ρακί γιά να μεθύσει
η αγάπη το αϊντε σπάστα χάλαστα η αγάπη το βρε το βαλάντωσε...
Βρε η αγάπη το βαλάντωσε το ΄χει βαλαντωμένο
σαράντα κί ωρέ κίτρινα φλουριά.