Δεύτερος γάμος κληρικῶν;
Ὑπό Ἀρχιμ. Βασιλείου Μπακογιάννη
Μέ ἀφορμή
τό κείμενο τοῦ π. Ἰωάννη Χρυσαυγῆ, «γιατί νά μήν μποροῦν νά ξαναπαντρευθοῦν
οἱ κληρικοί;» πού ἀναρτήθηκε στόν φιλόξενο ἱστότοπο “anastasios” (17.9.25), καταθέτουμε τόν προβληματισμό
μας.
Παῦλος: «Ἡ γυναῖκα εἶναι δεμένη μέ
τόν ἄνδρα της, ὅσο ὁ ἄνδρας της εἶναι ἐν ζωῇ Ἄν ὁ ἄνδρας πεθάνει, (ἡ γυναῖκα) εἶναι
ἐλεύθερη νά παντρευθεῖ ὅποιον θέλει» (Α΄Κορ. 7:39). Ὅμως, στήν
περίπτωση αὐτή, ὁ δεύτερος γάμος, ὅσο νόμιμος καί ἄν εἶναι, δέν μπορεῖ νά
ἐξισωθεῖ μέ τόν πρῶτο, πού εἶναι καθαρός. (Ἑβρ. 13:4). Γι’αὐτό ὁ λαϊκός
πού ἔχει ἐπισυνάψει ἕναν τέτοιο δεύτερο γάμο, δέν μπορεῖ νά γίνει Ἱερέας. (ΙΖ
Ἀποστόλων. ΠΖ Μ. Βασιλείου)
«Ὅποιος θά χωρίσει τή γυναῖκα του (χωρίς νά μεσολαβεῖ μοιχεία) καί πάρει ἄλλη, διαπράττει μοιχεία» (Μτ. 19:9). Σκεφθεῖτε ἕναν διαζευγμένο Ἱερέα νά ἔχει κάνει ἕναν τέτοιον δεύτερο γάμο! Εἶναι χαρακτηριστικό ὅτι ἡ Πανορθόδοξη Σύνοδος πού ἔγινε στήν Κωνσταντινούπολη (1923), ἀσχολήθηκε μέ τό δεύτερο γάμο τῶν ἐν χηρείᾳ Ἱερέων, ἕνεκα θανάτου τῆς πρεσβυτέρας, καί ὄχι ἕνεκα διαζυγίου.
Ἐπέτρεψε, λοιπόν, ὁ
Κύριος νά ἀποθάνει ἡ πρεσβυτέρα ἑνός Ἱερέα, καί νά σηκώσει ὡς Ἱερέας τόν
σταυρό τῆς χηρείας. Λοιπόν; Τί θά κάνει ὁ Ἱερέας; Θά ἀκολουθήσει τό
Χριστό, σηκώνοντας τόν σταυρό του; (Μκ. 8:34).
Ἄν ναί, ὡς ποιμένας θά κηρύττει ἐμπράκτως τό
σεβασμό του πρός τό ἀξίωμα τῆς Ἱερωσύνης· ταυτοχρόνως θά διδάσκει μέ τό
παράδειγμά του, στό ποίμνιο, ὅτι ἡ ζωή εἶναι ἀγώνας· ἐγκράτεια.
Ἄν ἐπιλέξει τόν δεύτερο γάμο, θά λύσει τό
προσωπικό του πρόβλημα, ἀλλά θά δημιουργήσει ἄλλο
πρόβλημα: Θά πέσει στή συνείδηση τοῦ κόσμου. Πῶς θά
κηρύξει ἐγκράτεια, ὅταν ἔχει κάνει δεύτερο γάμο; Πῶς θά ἐνθαρρύνει τό
λαό, ὅτι πρέπει νά σηκώνουμε τό σταυρό μας; «Καί ὅποιος δέν
παίρνει τόν σταυρό του καί δέν Μέ ἀκολουθεῖ δέν Μοῦ εἶναι ἄξος» (Μτ.
10:38) λέει ὁ Κύριος. Ἔχει ἀπαιτήσεις! Ἀπαίτησε ἀπό
τόν Ἀβραάμ νά θυσιάσει τόν μονογενῆ υἱό του Ἰσαάκ...!
Ὁ λόγος πού ἡ Ἐκκλησία
ἔπαψε νά χειροτονεῖ ἐγγάμους κληρικούς, ὡς Ἐπισκόπους ἦταν ὁ σκανδαλισμός τῶν
πιστῶν. «Ἀκύρωσε» ἀκόμα καί τό λόγο τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, πού ἐπιτρέπει
στόν Ἐπίσκοπο νά ἔχει σύζυγο. Καί ἐξηγήθηκε: «Τό κάνουμε, ὄχι ἐπειδή
πᾶμε ἀντίθετα (...) πρός τό λόγο τοῦ Ἀποστόλου Παύλου πού λέει ὅτι ὁ Ἐπίσκοπος
νά εἶναι σύζυγος μιᾶς γυναίκας, ἀλλά ἐπειδή μέριμνά μας εἶναι ἡ σωτηρία τῶν
χριστιανῶν· ἡ πιό τέλεια προκοπή τους· καί νά μήν σκανδαλίζονται
βλέποντας τούς Ἀρχιερεῖς νά συγκατοικοῦν μέ τίς γυναῖκες τους». (ΙΒ΄΄Πενθέκτης).
Ἡ οἰκονομία γίνεται
πρός ὠφέλεια τοῦ ποιμνίου. Μέ τό δεύτερο γάμο τοῦ Ἱερέα, σκανδαλίζεται τό
ποίμνιο, ὁπότε δέν πρόκειται γιά οἰκονομία...

15 σχόλια:
‘’Δεῖ οὖν τὸν ἐπίσκοπον ἀνεπίληπτον εἶναι, μιᾶς γυναικὸς ἄνδρα, νηφάλιον, σώφρονα, κόσμιον, φιλόξενον, διδακτικόν’’ αυτά γράφει ο Παύλος Τιμ. Α΄ 3 γιατί οι επίσκοποι είναι άγαμοι αφού ο Παύλος λέει να είναι εις κοινωνία γάμου με μια γυναίκα;
Από το ίδιο το κείμενο σας, σεβαστέ π. Βασίλειε, εξάγει κανείς το συμπέρασμα ότι η Εκκλησία (ως σώμα εν συνόδωι) υπέρκειται ακόμη και αυτών των αποστολικών λόγων. Επομένως, δεν θεωρείτε κάπως άστοχη την παράθεση, εκ μέρους σας, αγιογραφικών εδαφίων που εξυπηρετούν τη συλλογιστική σας;
Σωστή η παρατήρηση του π. Βασιλείου.
Άλλωστε ο ιερέας πριν χειροτονηθεί γνωρίζει ότι μια γυναίκα του αναλογεί.
Έχουμε περιπτώσεις χηρείας ιερέων που σήκωσαν το σταυρό και είχαν πολύ ευλογηθεί από τον Θεό.
Ο π. Γεώργιος Κούκης , εφημέριος στα Αμπέλια Αγρινίου, χήρεψε νεαρός και στο σπίτι δεν έβαζε γυναίκα ούτε να σφουγγαρίσει. Ζύμωνε μόνος του το ψωμί και μαγείρευε και μεγάλωσε τα παιδιά του. Δίνει δύναμη ο θεός σε αυτές τις δοκιμασίες πολλώ μάλλον στον ιερέα που ζει εξαιρέτως τα μυστήρια της εκκλησίας μας.
Θα παρακαλούσα τον π. Βασίλειο, με αφορμή την αναφορά του στον ΙΒ' της Πενθέκτης, να μας δώσει σχετικές επεξηγήσεις όσον αφορά τον διαγιγνωσκόμενο σκανδαλισμό των μελών της Εκκλησίας από τυχόν γαμική σχέση Πρεσβυτέρου ή Επισκόπου. Υφίσταται διάκριση μεταξύ Πρεσβυτέρου και Επισκόπου όσον αφορά την ιερωσύνη; Είναι προνομία, η ανάληψη επισκοπικής διακονίας, για τον άγαμο κλήρο; Λειτουργεί ως τροχοπέδη, ο τίμιος γάμος, για αυτήν;
Σωστά τά λέει ο π. Βασίλειος, αλλά σήμερα επικρατούν οι απόψεις νεωτεριστών κληρικών, που ακούγονται ευχάριστα στα ώτα των εκκλησιαστικών ταγών καί τίς εφαρμόζουν, γιά νά μήν φαίνονται οπισθοδρομικοί καί παρωχημένοι.
Ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, η μοντερνίζουσα παράταξη είναι αυτή που διοικεί την Εκκλησία καί κάθε άλλη γνώμη απαξιώνεται.
Γι αυτό καί οι σωστές απόψεις του π. Βασιλείου δέν θα έχουν τήν τύχη νά εφαρμοστούν.
Άλλη η πρακτική της Ελλάδος και άλλη των σλαβικών εκκλησιών; Στις σλαβικές εκκλησίες χειροτονούνται ιερείς και όσοι είχαν προγαμιαίες σχέσεις. Επίσκοποι γίνονται και έγγαμοι με παιδιά. Σε άλλες ορθόδοξες εκκλησίες οι έχοντες κουρά παραμένουν στο μοναστήρι και δεν αναλαμβάνουν θέση εφημερίου. Εφημέριοι τοποθετούνται οι άγαμοι κληρικοί και όχι οι μοναχοί. Όλοι αυτοί οι κανόνες κανόνια μας μπερδεύουν.
Είμαι έγγαμος ιερέας 65 ετών και έχω μια ευλογημένη οικογένεια. Γνωρίζω δύο ιερείς που ο ένας χήρεψε στα 29 με ένα παιδί που το ανάθρεψε η μάνα του και που και αυτή πέθανε όταν το παιδί ήταν 11 και ο άλλος στα 35 με τρία παιδιά. Από την βόλεψή μου δεν μπορώ να κρίνω το πως ζήσαν την αγαμία αφού διάλεξαν τον γάμο. Προσωπικά αν μπορούσα θα τους έλεγα τότε να ξαναφτιάξουν την ζωή τους ως κληρικοί με μια καινούργια γυναίκα η ζωή του εγγάμου είναι ευλογία. Όσοι αντέχουν να παραμένουν εγώ δεν θα άντεχα το ομολογώ.
Και ποιος διαβεβαιώνει τον ξαναπαντρεμενο ιερέα ότι δε θα ξαναχηρεψει;Ποοοσο πολύ ξεφύγαμε και αποφεύγουμε το σταυρο μας!Κι ο αγώνας του χριστιανού ποιος ειναι;Πού θα βρει καταφύγιο η χήρα και ο χηρος;ποιον θα συμβουλευτουν και ποιον θα έχει πρότυπο η κοινωνια;Πολύ νεωτερισμος και εκκοσμικευση.Σιγουρα όμως ο καθένας έχει χωρια την ψυχη του και ενεργεί.Αφηστε τον π Βασίλειος να λέει τα σωστά και πατροπαραδοτα κι ας μας ενοχλεί γιατί απαιτουν κοπο και αγωνα.
..
Θα συμφωνήσω με τον πάτερ Βασίλειο, βεβαίως κάθε περίπτωση είναι διαφορετική, καθώς υπάρχουν έγγαμοι ιερείς με πολλά τέκνα και χωρίζουν και καθώς ο ιερεύς βρίσκεται ολημερίς στην εκκλησία, τα παιδιά βρίσκονται στις γιαγιάδες.
Καλύτερα στο σπίτι να έρχονταν οι γιαγιάδες κ παππούδες ούτως ώστε να κοιτάξουν τα παιδιά, έως ότου ενηλικιωθούν κάποια παιδιά κ αναλάβουν όλα μαζί να διακονησουν την οικογένεια και να είναι υπεύθυνα για την φροντίδα των μικρότερων.
Η ζωή των ιερέων είναι μια θυσία μέσα στην εκκλησία
Και προσωπικό αγώνα .
Τα προβλήματα όμως μέσα στους έγγαμους ιερείς , δε θα πάψουν να
υπάρχουν και μεταξύ των συζύγων και των παιδιών.
Πιστεύω ότι υπάρχουν λύσεις,δεδομένου ότι,
Με Τον Χριστό, δεν υπάρχουν αδιέξοδα κάνοντας το θέλημα Του Θεου, καθώς φωτίζει Ο Κύριος τους ιερείς τους και τους δίνει λύσεις σωτήριες.
Θαυμάζω την σοφία των αγ. Πατέρων και την πρόνοια Του Θεου!!!
Ευλογείτε, πάτερ Βασίλειε!
Αποφαίνεσθε ορθότατα.
Η χριστιανική οδός είναι η η οδός της αυταπάρνησης και της άρσης του Σταυρού, που μόνον αυτή μας οδηγεί στην Ανάσταση και την αιώνια ζωή.
Μόλις προχθές το ξανακούσαμε στο ιερό Ευαγγέλιο.
Όποιος είναι έξω από το χωρο πολλά τραγούδια ξέρει.......έτσι λέει ο σοφός λαός μας
Αποφαίνεσθε ορθότατα και με γνώμονα τα λόγια του Σωτήρα Χριστού στο Ευαγγέλιο «Ὅποιος θά χωρίσει τή γυναῖκα του (χωρίς νά μεσολαβεῖ μοιχεία) καί πάρει ἄλλη, διαπράττει μοιχεία» (Μτ. 19:9) και είναι σωστό πως όσοι κάνουν δεύτερο γάμο ακόμα και αν δεν γίνουν κληρικοί ὁ δεύτερος γάμος, «δέν μπορεῖ νά ἐξισωθεῖ μέ τόν πρῶτο, πού εἶναι καθαρός». Ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω…..
Βαγγέλης
Η παπαδιά στο χώμα καί ο παπάς να γαμπρίζει!!
Είναι πολύ εύκολο να μοιράζεις σταυρούς στους άλλους!!!
Μπερδεμένη η δουλειά...
Δημοσίευση σχολίου