Μνήμη του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Αρέθα και των συν αυτώ (24 Οκτωβρίου) - Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης

Ούτος ήτον πρώτος εις την πόλιν Νεγράν, όταν, ο μεν Ιουστίνος εβασίλευεν εις τους Ρωμαίους, εν έτει φμβ’ [542], ο δε χριστιανικώτατος Ελεσβαάν, εβασίλευεν εις την Αιθιοπίαν. Και ο δυσσεβής Δουναάν ο Εβραίος, εβασίλευεν εις την Ομηρίτιν χώραν. Η Ομηρίτις δε αύτη, από μεν την Αγίαν Γραφήν ονομάζεται Σαβά, από δε τους Έλληνας ονομάζεται Ευδαίμων Αραβία (σημ.:σημερινή Υεμένη). Επειδή δε ο ευσεβής Ελεσβαάν υπόταζε τον ασεβή Δουναάν, και έβαλε φύλακας και άρχοντας εδικούς του, δια να φυλάττουν και να διοικούν την πόλιν εκείνου, δια τούτο ο αλιτήριος Δουναάν έκαμεν αποστασίαν και εθανάτωσε τους φύλακας του ορθοδόξου Ελεσβαάν. Και όχι μόνον τούτο εποίησεν, αλλά ακόμη επήγε και εις την πόλιν Νεγράν και επολιόρκησεν αυτήν. Έπειτα ποιήσας όρκους, ότι δεν θέλει πειράξει τους εν αυτή Χριστιανούς, εμβήκεν εις την πόλιν. Αθετήσας δε τους όρκους, εθανάτωσεν ο αιμοβόρος όλους, όσους εύρεν εις αυτήν, τόσον άνδρας, όσον και γυναίκας, οίτινες όλοι εστάθησαν ανδρείως και ωμολόγησαν την εις Χριστόν πίστιν.

Τότε λοιπόν και ο Άγιος ούτος Αρέθας, εστάθη ανδρείος και μεγαλόψυχος εις τον αγώνα του μαρτυρίου. Και μόλον οπού ήτον τόσον πολλά γέρων, ώστε οπού, ουδέ να περιπατήση εδύνετο. Αφ’ ου γαρ ο γενναίος ούτος της ευσεβείας αγωνιστής, εστήριζε πρότερον με τα λόγιά του όλους τους συμπολίτας του εις την του Χριστού πίστιν, έλαβε τον δια ξίφους θάνατον. Και ούτως απήλθε προς Κύριον.

Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης