Ούτοι οι Άγιοι ήτον κατά τους χρόνους του βασιλέως Μαξιμιανού εν έτει σϞς’ [296], εκ της παλαιάς Ρώμης καταγόμενοι και οι δύω. Και ο μεν Σέργιος, ήτον πριμμικήριος της σχολής των Κεντηλίων, ο δε Βάκχος, ήτον σεκουνδικήριος. Επειδή δε εδιαβάλθησαν εις τον βασιλέα ως Χριστιανοί, δια τούτο εφέρθησαν εις το βασιλικόν βήμα, και ωμολόγησαν παρρησία τον Χριστόν. Όθεν πρώτον μεν, υστερούνται τα σημεία οπού εφόρουν της αξίας των. Έπειτα φορέσαντες δια καταισχύνην γυναικεία φορέματα, και σιδηράς αλυσίδας λαβόντες εις τον λαιμόν, πομπεύονται με τοιούτον σχήμα δια μέσου όλου του παζαρίου. Μετά ταύτα επαραστάθησαν εις τον βασιλέα, και καταπλήξαντες αυτόν με την δύναμιν των θείων λόγων τους, πέμπονται από την Ρώμην εις την πόλιν Ευφρατησίων, προς τον δούκα της Ανατολής Αντίοχον, δια να τους βασανίση εκείνος, ως πλέον άσπλαγχνος και ωμός οπού ήτον.
Επειδή δε και εις εκείνον παρασταθέντες οι Άγιοι, δεν ενικήθησαν, ούτε από τας κολακείας, ούτε από τους φοβερισμούς του τυράννου, δια τούτο, ο μεν Σέργιος παραδίδεται εις ασφαλή φυλακήν. Ο δε μακάριος Βάκχος δέρνεται άσπλαγχνα με ωμά νεύρα. Και επειδή εδάρθη εις ώραν πολλήν, μέσα εις αυτάς τας βασάνους παρέδωκε το πνεύμα του εις χείρας Θεού.Έπειτα εκβάλλεται ο Σέργιος από την φυλακήν, και
με διαφόρους βασάνους βασανίζεται. Καρφόνεται γαρ εις τους πόδας με σιδηρά
υποδήματα, και με αυτά αναγκάζεται να τρέχη. Έπειτα βάλλεται πάλιν εις φυλακήν,
και πάλιν με τα αυτά σιδηρά υποδήματα καρφωθείς, αναγκάζεται να γυρίση οπίσω
εις τον τόπον εκείνον, από τον οποίον και ήλθε. Και τελευταίον την κεφαλήν
αποκόπτεται. Και έτζι λαμβάνουν και οι δύω τους στεφάνους του μαρτυρίου.
Τα δε τίμια αυτών λείψανα, απεθησαυρίσθησαν
εντίμως υπό των Χριστιανών εις τον ίδιον τόπον εκείνον, όπου και απεκεφαλίσθη ο
Μάρτυς Σέργιος. Ύστερον δε από πολλούς χρόνους εκτίσθη και Ναός εις όνομα αυτών
από μερικούς Επισκόπους.
Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου